Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Ҫырас пулсан, вӑл ҫырӑва нарыжнӑйсем мар, чӑн-чӑн ҫынсем ҫырмалла, — шухӑшлӑн каларӗ Артамашов.
XXI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
Кам ҫырат? — хыттӑн ыйтрӗ Артамашов.
XXI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
Шӑпах ҫавӑн ҫинчен, — ҫилленсе каларӗ Артамашов.
XXI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
Федор Лукич ҫӗрулми ҫирӗ, Артамашов, ҫавӑн пекех пуҫне усса, ҫывӑрнӑ пек пулса ларчӗ.Федор Лукич ел картошку, а Артамашов, все так же низко склонив голову, казалось, дремал.
XXI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
— Конюхӑн, ман шутпа, лаша патне кайма вӑхӑт, — ҫиллессӗн кулса каларӗ Артамашов, пуҫне ҫӗклемесӗрех.
XXI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
Артамашов пуҫне чикрӗ те нимӗн те чӗнмерӗ.
XXI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
— Мӗн куратпӑр вара эпир? — сыхлануллӑн ыйтрӗ Артамашов, вара, пуҫне чиксе, кулса илчӗ.— Что ж мы видим? — настороженно спросил Артамашов, после склонил голову и усмехнулся.
XXI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
— Ларатӑн лӗпӗртетсе! — терӗ те Артамашов, пукана тӳнтерсе ямаллах хӑвӑрт сиксе тӑчӗ.— Чертовщину городишь! — сказал Артамашов и поднялся так быстро, что опрокинул стул.
XXI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
— Сахал ӗҫрӗм пулас, — терӗ те салхуллӑн Артамашов, унӑн типӗ пичӗ асаплӑн хуҫкаланса илчӗ.
XXI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
«Ну, сӑрнай купӑсне ҫавӑрса ячӗ те, сало вӑрлама хатӗрленнӗ кушак аҫи пекех куҫне хӗсме пуҫларӗ», — ҫилленсе шутларӗ Артамашов, типсе кайичченех шаритленӗ: ҫуната ирӗксӗр тенӗ пек кӑшласа.
XXI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
Артамашов апат ҫыртмасӑр пӗр черкке эрех ӗҫни те пулӑшмарӗ, — чӗре ҫаплах сурчӗ, ытла кичем пулнипе калаҫма мар, шухӑшлас та килмерӗ.
XXI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
Артамашов чӗнмерӗ, унӑн типшӗмрех те хӗвелпе пиҫсе хуралнӑ пичӗ салхуланчӗ.Артамашов промолчал, и его сухое, загорелое лицо помрачнело.
XX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
Артамашов ҫине пӑхса, вӑл калитке патӗнчех кулчӗ, ӑна тӑван пекех сывлӑх сунса ал тытрӗ, хӑйӗн ҫемҫе те йӗпе тутисемпе питҫӑмартинчен чуптурӗ, вара, шыҫӑннӑ куҫӗсене тутӑрпа шӑлса, хурлӑхлӑ сасӑпа каларӗ:
XX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
— Унӑн куҫӗсем темӗнле, шуйттан куҫӗсем пек, — хӑйне хӑй каланӑ пек каларӗ Артамашов.— Глаза у него какие-то чертячьи, — как бы про себя сказал Артамашов.
XX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
— Ку вӑл тырӑпа темскер хӑтланни мар пулӗ те? — ыйтрӗ Артамашов.
XX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
— Ку санӑн мӗнле кайӑк? — ыйтрӗ Артамашов, хапхаран тухакан Нарыжный еннелле кӑтартса.— А что это у тебя за птица? — спросил Артамашов, кивнув на ворота, куда ушел Нарыжный.
XX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
«Ватӑла киле тарҫӑ тупнӑ-ши ку?» — шухӑшларӗ Артамашов.
XX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
Артамашов кантӑк янаххи ҫине тӗреленчӗ те блокнотран кӑларса илнӗ хут татки ҫине ҫырма пуҫларӗ.Артамашов прислонился к подоконнику и стал писать на листке из блокнота.
XX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
— Пӑрах эсӗ ку хӗрарӑм ӗҫне, — хыттӑн хушса каларӗ те Федор Лукич, ҫавӑнтах Артамашов еннелле ҫаврӑнчӗ:— Ты брось это бабское занятие, — строго приказал Федор Лукич и обратился к Артамашову:
XX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
«Ку тата мӗнле кӑйӑк?» — шутларӗ Артамашов, Нарыжный ҫине тинкерсе пӑхса.«Это еще что за беркут?» — подумал Артамашов, покосившись на Нарыжного.
XX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.