Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

юратманскер (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
— Калӑп-ха пӗрре, — калаҫма юратманскер, Иван тепӗр енне пӑрӑнса выртрӗ.

Help to translate

«Вилнӗ-шим эпӗ?..» // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

«Мӗн курассине курӑпӑр. Маншӑн ан хуйхӑрӑр» — тесе кӑранташпа пӗр-ик сӑмах ҫеҫ ҫырнӑччӗ Иванӗ, ахаль те ҫыру таврашне юратманскер.

Help to translate

Вӑрҫӑ килӗрен ҫӳрерӗ // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Венюк именкелет, Лора вара, ахаль те калаҫма юратманскер, ытларах итлесе ларма кӑмӑлларӗ.

Help to translate

Шӑртлӑ сысна хӳри // Юрий Исаев. Исаев Ю.Н. Ҫӗнӗ касӑн шухӑ яшӗсем: калавсем, асаилӳ, тӗрленчӗксем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2023. — 149 с. — 4–18 с.

Вӑл, сӑмаха ытлашши ваклама юратманскер, ку хутра кӑмӑллӑн ҫуталса-ҫиҫсе илет.

Help to translate

Туслӑх кӗперӗ // Стихван Шавлы. «Тӑван Атӑл». — 1974, 1№ — 77–79 с.

Бригадӑран никам та калаҫакан ҫук, — сӑмах пуҫларӗ Тимуш, шӑпӑрт ларма юратманскер.

Help to translate

Ирхи сывлӑм // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ӑшӑ ҫумӑр: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 128 с. — 84–112 с.

Вӑл пуҫне палт ҫӗклерӗ, йӑлтӑркка хӑмӑр куҫӗсемпе ывӑлне ӳпкевлӗн пӑраласа илчӗ, анчах, шӑлтӑр-шалтӑрах калама юратманскер, нимӗн те шарламарӗ.

Help to translate

Ав, вӗрен Петюкран! // Василий Сипет. «Тӑван Атӑл». — 2005, 2№ — 72-73 с.

Вӑл, харкашӑва хутшӑнма юратманскер, халь те айккинче юласшӑн пулчӗ.

Help to translate

V // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Финеас Проктор шкипер — вӑлах шхуна капитанӗ — командинче ултӑ ҫын; вӗсенчен улттӑмӗшӗ — Проктор пулӑшуҫи Нэд Тоббоган, калаҫма юратманскер, — унашкалли сайра ахӑр, вӑл вӑтӑралла ҫывхарать, хитре, кӗре.

Шкипер, он же хозяин судна, Финеас Проктор, имел шесть человек команды; шестой из них был помощник Проктора, Нэд Тоббоган, на редкость неразговорчивый человек лет под тридцать, красивый и смуглый.

XVIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

— Ҫапла, — тытӑнкӑллӑн хуравларӗ Топпер — вилӗм приговорӗсем тӗлӗшпе ҫӑмӑлттайла калаҫнине юратманскер.

— Да, — сдержанно ответил Топпер, не любивший развязного тона в отношении смертных приговоров.

XVI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

— Эппин… — пуҫларӗ Род, анчах Кист, хӑвӑрт хумханаканскер тата черет ҫитессе кӗтме юратманскер, пӑрӑнма ыйтса аллине тӑсрӗ.

— Итак… — начал Род, но Кист, более нервный, менее способный нести ожидание, отстраняюще протянул руку.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 141–146 с.

Ӗҫсӗр минреме юратманскер — малалла мӗн пуласса ӑсӗнче ҫавӑрттарса-виҫсе пӑхрӗ, мӗн шухӑшланине шашкӑсене куҫарса лартнӑн ансаттӑн та хӑвӑрттӑн чӑна кӑларма май килменшӗн ҫеҫ пӑшӑрханать.

Он думал об одном, хотел одного, стремился к одному.

V. Хатӗрленӳ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Кӑмӑлӗпе ҫынпа хутшӑнма юратманскер — арӑмӗ вилсен Лонгрен кӳршӗ-аршӑран пушшех те ютшӑнчӗ, никресленчӗ.

Малообщительный по натуре, Лонгрен, после смерти жены, стал еще замкнутее и нелюдимее.

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Фокстерьер Лена тавра сиккеленӗ, татӑк хурине вылятнӑ; ҫӑхан пӗр чарӑнмасӑр «Воронок, Воронушка!» тесе кӑшкӑрнӑ, тата кушак аҫи те, пӳртрен тухса ҫӳреме юратманскер, ку кун крыльца ҫине тухса ларнӑ.

Фокстерьер прыгал вокруг и вилял обрубком хвоста, ворон без конца кричал: «Воронок, Воронуша!», и кот, не любивший выходить из дому, на этот раз вышел на крыльцо.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

— Ӳсӗр ҫын, — терӗ ӑна хирӗҫ бурмистр, — ӗҫлеме юратманскер.

— Пьяный человек-с, — отвечал бурмистр, в первый раз употребляя «слово-ер», — неработящий.

Бурмистр // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 113–127 с.

Вӑл, кофта таврашне юратманскер, хальхинче — перламутр тӳмисемпе ҫиҫекен кӗрен кофтӑпа.

Она, в розовой непривычной кофточке с мелкими перламутровыми пуговичками.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Отшельник пек пурӑнаканскер, ӗҫменскер, выляманскер, хӗрарӑмсене юратманскер… ӑх, чим-ха!

Человек, который живет, как отшельник, не пьет, не играет, не любит женщин… ах, да!

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Капендюхин аллинче икӗ ретлӗ хуткупӑс, ҫамрӑк Виктор Салаутин, хура курак чӗппи пек, калаҫма юратманскер тата хураскер, бубен илнӗ те таччӑн тыттарнӑ сӑранӗ тӑрӑх пӳрте сӑтӑрать, сӑранӗ хуллен пӑнтӑртатать, шӑнкӑравӗсем ҫынна хӗтӗртмелле шӑнкӑртатаҫҫӗ.

В руках Капендюхина — двухрядная гармония, молодой Виктор Салаутин, черный и серьезный, точно вороненок, взял бубен, водит по тугой коже пальцем, кожа глухо гудит, задорно брякают бубенчики.

XIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Сеула ҫитсен ҫамрӑк ҫын, нимӗнле ӗҫ тума та юратманскер, юмӑҫ каланине ку хутӗнче ҫапах та пурне те тӗп-тӗрӗс тунӑ.

Придя в Сеул, молодой человек, ленивый ко всякой работе, на этот раз исполнил в точности приказание предсказателя.

Тӗл перекен ҫын // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гарин-Михайловский Н.Г. Корея юмахӗсем: юмахсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 32 с. — 19–26 с.

Анчах Сагайда, хӑйӗн боецӗ ҫине хӑйсӗр пуҫне кам та пулин урӑххи тӑрӑннине юратманскер, Маковейчика ывӑҫ тупанӗпе виҫӗ хутчен «сӑтӑрать» те ҫакӑнпа ӗҫӗ те пӗтет.

Однако вместо нарядов Сагайда, который не терпел, чтобы его бойца наказывал кто-нибудь, кроме него, трижды «пацал» Маковейчика пятернею, и этим ограничивалось наказание.

X // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ваҫили Андрейч — тӗттӗмре пурӑннине, мужикӗн ухмахлӑхне юратманскер — Миките ҫапла хӑтланнине ырламан, вӑл ӑна пӑхса пуҫне сулса илнӗ те ҫывӑрма хатӗрлене пуҫланӑ.

Василий Андреич неодобрительно покачал головой на то, что делал Никита, как он вообще не одобрял необразованность и глупость мужицкую, и стал устраиваться на ночь.

VI // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed