Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ӑҫта the word is in our database.
Ӑҫта (тĕпĕ: ӑҫта) more information about the word form can be found here.
Пӗтӗмпех, хӑйӗн пӗтӗм ӑш-чикӗпе, кӑмӑлӗпе вӑл хӑйне ҫапассине хирӗҫ тӑма хатӗр, чӑн та, мӗн каламаллине, мӗнле тата ӑҫта каймаллине хальлӗхе пӗлмест.

Вся, всем существом восстала она против удара, еще не зная, что сказать, как и куда двинуться.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 161–173 с.

— Род вара ӑҫта? — алӑ панӑ-паманах хыпаланса ыйтрӗ хӗр.

— А где Род? — поспешно спросила она, едва подала руку.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 141–146 с.

Чун-чӗре инкекӗ вӗсене татах ҫывӑхлатрӗ; шухӑшӗнче вӗсем иккӗшӗ те Кэта телескоппа харӑс пӑхаҫҫӗ, астрономсенни пек туртулӑх вара тата ӑҫта пур-ши?

Сердечное несчастье даже сблизило их; оба они, мысленно, смотрели на Кэт в телескоп, а никто так не сроден друг другу, как астрономы.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 141–146 с.

Пинкертон та халӗ ҫаплах тӑвать: вӑл тӗрмен пысӑках мар сад пахчинче ҫӳрет, ӑҫта, мӗн тата мӗнле акмалли-лартмаллине палӑртать.

Так поступал теперь и Пинкертон: он бродил по маленькому тюремному саду, намечая, где, что и как посадить.

Ҫапкаланчӑкпа тӗрме пуҫлӑхӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 132–135 с.

Унпа ӑҫта усӑ курмалла-ши?

К чему бы это ее немедленно приложить?..

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 119–131 с.

Эх, ӑҫта кӑтартмалла-ши ӑна?..

Эх, где бы ее показать?..

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 119–131 с.

Ӑҫта юрӑхлӑ эпӗ? —

— Куда я гожусь? —

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 119–131 с.

Хӗр вара халӗ ӑҫта мӗн пулса иртни ҫинчен туллин хыпарларӗ.

обо всем, что делается на свете теперь.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 114–118 с.

Манашкал ухмах тата ӑҫта пур-ши?

Это надо быть таким дураком, как я.

Мӗн пулнӑ пулнах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 109–113 с.

Эпӗ сире йӑтса каятӑп, анчах фермӑна мар — тӗп пулччӑр йытӑсем! — ӑҫта та пулин ҫывӑхарах.

Я вас снесу, но не на ферму — долой собак! — а где-нибудь поблизости.

Мӗн пулнӑ пулнах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 109–113 с.

«Ӑҫта васкатӑн, чиперкке, ытла та ир, хӗвел тухман-ҫке…».

«Куда торопишься, красотка, еще ведь солнце не взошло…»

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 98–108 с.

Пелегрин ӑҫта пурӑнать?

Где живет Пелегрин?

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 98–108 с.

— Вӑл ӑҫта ӳкнӗ ҫавӑнтанах таврӑнать!

— Оно возвращается оттуда же, куда провалилось!

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 85–91 с.

Авель Хоггей хӑйӗн шутласа кӑларайми пуянлӑхӗпе ӑҫта кӑна, мӗнле ҫеҫ усӑ курмарӗ-ши…

Страшное употребление, какое дал своим бесчисленным богатствам Авель Хоггей,

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 85–91 с.

Вӗсене ӑҫта хурас-ши тесе йӗри-тавра хыпаланса пӑхкаларӗ те — сӗтел айӗнчен ҫӳп-ҫап карҫинккине туртса кӑларчӗ, ал ҫырӑвӗсене унта чике-чике тултарма тытӑнчӗ; вӑхӑт-вӑхӑтпа чарӑнать, куҫӗ тӗлне ӑнсӑртран лекнӗ уҫӑ страницӑсенчи сыпӑксене вулакалать, тӗпчев ӗҫӗнче темиҫе ҫул каялла сиксе тухнӑ шухӑшӗсене тепӗр хут тӗрӗслет.

Быстро осмотрясь, куда сложить все это, Дрэп выдвинул из-под стола сорную корзину и стал втискивать в нее рукописи, иногда останавливаясь, чтобы пробежать случайно мелькнувшую на обнаженной странице фразу или проверить ход мыслей, возникших годы назад в связи с этим трудом.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 74–80 с.

Анчах пач кӗтмен ҫӗртен куҫӗ умне вӑтӑр иккӗмӗш сыпӑк тухса тӑчӗ — укҫине ӑҫта хунине манса кайрӗ; ӑна халӗ те ҫав сыпӑках кансӗрлет, акӑ тинех унӑн йӑлана кӗнӗ урӑм-сурӑмне телеграмма тексчӗ сирсе ывӑтрӗ.

Но он забыл, куда сунул ее, некстати задумавшись перед тем о тридцать второй главе; об этой же главе думал он и теперь, пока текст телеграммы не разорвал привычные чары.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 74–80 с.

Пуш хир ӑҫта вара?

Где же пустыня?

IV. Сысна. Икӗ «арӑслан» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 66–73 с.

Шӑпах ҫакна курчӗ Шухӑ урампа Юпа урамӗн кӗтесӗнче харӑсах вӑтӑр икӗ ҫын, паллах, нумай-нумай лашана шутламасӑр; вӗсен урисем, мӑйӗсем, хӳрисемпе ҫилхисем пӗр самантрах тӳрӗ йӗре куҫрӗҫ, янӑравлӑ «и-хо-хо!» па ӑҫта куҫ курнӑ ҫавӑнталла тапа-тапа сикрӗҫ.

Именно это увидели на углу Залихватской и Остолбенелой улиц сразу тридцать два человека, не считая множества лошадей, ноги, шеи, хвосты и гривы которых мгновенно составили прямые линии, ринувшиеся с великим «и-го-го!» куда попало.

IV. Сысна. Икӗ «арӑслан» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 66–73 с.

Ӑҫта пулнӑ эсир?

Help to translate

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 58–65 с.

— Санӑн пӑшалу ӑҫта?

— Где же твое ружье?

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 49–57 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed