Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫырмалли (тĕпĕ: ҫыр) more information about the word form can be found here.
Вӗсен ячӗ папирус ятлӑ ӳсентӑран ятӗнчен пулнӑ, мӗншӗн тесен ҫырмалли листсене ҫав ӳсентӑран тунинчен тунӑ.

Help to translate

Авалхи Римри тата Авалхи Грецири ятсемпе сӑмахсене ӑнлантарса пани // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 315–330 с.

— Питӗ аван, — тет капитан, кӗсйинчен ҫырмалли пӗчӗк кӗнеке кӑларса.

— Очень хорошо, — говорит капитан, доставая записную книжку.

Маруся юлташӗсемпе пӗрле праҫнике хатӗрленет // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Акӑ ҫырмалли пурӑ, доска ҫине ҫырнине шӑлмалли таса тутӑр татӑкӗ.

Вот мел, чистая белая тряпочка, которой вытирают с доски.

Маруся вӗренме тытӑнать // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Пурӑпа ҫырмалли доски те, партӑсем те, картинӑсем те, пурте ҫӗнӗ…

Доска на стене, парты, картины…

Маруся вӗренме тытӑнать // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Вӑл мӑкӑртатса: — Ҫырмалли хатӗрсене илмен вӗт… — терӗ.

Он проворчал: — Письменных принадлежностей не взяли…

Ҫӗр шӑтӑкӗнче // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Иконостассем ҫырма заказ илнӗ чухне Ларионыч унпала сӑмахлать, — вӑл икона ҫырмалли подлинниксене пит аван пӗлет, хӑватсем тӑвакан иконӑсен — Феодоровский, Смоленский, Казанский тата ытти иконӑсен хаклӑ копийӗсем пурте ун алли витӗр тухаҫҫӗ.

Принимая заказы на иконостасы, Ларионыч советуется с ним, — он тонкий знаток иконописных подлинников, все дорогие копии чудотворных икон — Феодоровской, Смоленской, Казанской и других — проходят через его руки.

XIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Ҫӳлте каланӑ пек, Прохор Палыч ҫинчен ҫырмалли нимӗн те ҫук пулнипе, эпӗ ҫапла шутларӑм: «Кӳр-ха, эпӗ унӑн пурнӑҫӗнчи ҫав тӗп йӑнӑшӗ ҫинчен ҫырам!»

И уж если нечего писать о Прохоре Палыче, как сказано выше, то я подумал: «А дай-ка напишу насчет этой самой роковой ошибки жизни!»

Вунҫиччӗмӗш прохор, шуҫ ӑстисен королӗ // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 41–83 с.

Хуплашки ҫине пурнӑҫ правилисем тесе ҫырнӑ тетраде те вӗреннӗ чух ҫырмалли черновой тетрадьсемпе пӗрле пуҫтарса хутӑм.

Тетрадь с заглавием «Правила жизни» тоже была спрятана с черновыми ученическими тетрадями.

IX сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Класс пӳлӗмне таврӑнсан, Карл Иваныч мана тӑратрӗ, диктовка ҫырмалли тетрадь хатӗрлеме хушрӗ.

Вернувшись в классную, Карл Иваныч велел мне встать и приготовить тетрадь для писания под диктовку.

IV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫак сӑмахсем хыҫҫӑн комендант кӑранташпа ҫырмалли пӗчӗк кӗнеке кӑларчӗ те хӗрринче ларакан боцманран: — Сирӗн хушаматӑр мӗнле? — тесе ыйтрӗ.

Тут комендант вынул карандашик и книжку и спросил боцмана, сидевшего крайним: — Ваша фамилия?

III // Михаил Рубцов. Диковский, С. В. Калавсем; Хв. Уярпа М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 70 с. — 43–69 с.

Хӑйӗн умӗнче мӗн пурри пурте вырӑнтан тапранса куҫкалама тытӑнчӗ уншӑн: хут таврашӗсем хурса, чей савӑчӗсем тата кӗленчесем лартса тултарнӑ шкаф куҫ умне килсе тухать акӑ, пакетсем пӑрахса тултарнӑ ҫырмалли сӗтел, конторка, пледпала витнӗ, минтер хунӑ диван тухса тӑрать тата — икӗ ҫав тери пысӑк куҫ — вилӗ тӗс ҫапнӑ кӗленчеллӗ икӗ кантӑк куҫкалаҫҫӗ.

Перед ним всё задвигалось и поплыло: являлся шкаф, набитый бумагами, чайной посудой и бутылками, письменный стол, закиданный пакетами, конторка, диван, с пледом и подушкой, и — два огромные глаза — тёмные окна, с мёртвыми стёклами.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Ҫаксем урам варрипе ҫитсе чарӑнчӗҫ, пуҫӗсене каҫӑртса хучӗҫ те, почтмейстер хваттерӗн чечексем лартса тултарнӑ кантӑкӗсем ҫинелле пӑхма пикенчӗҫ тата мӗн пулни-иртни ҫинчен ыйта-ыйта Капендюхина ҫав териех йӑлӑхтарса ҫитерчӗҫ, лешӗ хайхи ҫилленсе кайрӗ, вӑрҫса-ятлаҫса тӑкрӗ, унтан ҫырмалли пӗчӗк кӗнекине туртса кӑларчӗ те, кӑранташне темиҫе хутчен чӗлхипе ҫулакаласа илсе, кӗнеки ҫине ҫапла ҫырса хучӗ:

Они останавливались посреди улицы, задрав головы рассматривали уставленные цветами окна квартиры почтмейстера и до того надоели Капендюхину расспросами о событии, что он рассердился, изругался, вынул записную книжку и, несколько раз облизав карандаш, написал в ней:

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Пур площадьсенче те салтаксене ҫара ҫырмалли сӗтелсем тӑнӑ.

На всех площадях стояли столы для записи солдат.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Анчах ун ҫинчен мӗн ҫырмалли пур…

Только чего об этом писать…

Николай Харитонов сапёр // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 270–280 с.

Мӗн ҫырмалли пур ман ҫинчен?

Что ж обо мне писать?

Николай Харитонов сапёр // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 270–280 с.

— Ман ҫинчен ним ҫырмалли те ҫук, пирӗн ӗҫ арлансенни пек ҫӗр ӗҫӗ, сассӑр ӗҫ.

— Писать обо мне нечего, наше дело кротовое, земляное, бесшумное.

Николай Харитонов сапёр // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 270–280 с.

— Ман ҫинчен мӗн ҫырмалли пур? — терӗ вара вӑл ҫапла ӗҫленӗ хушӑрах.

— Что обо мне писать, — сказал он, с поразительной ловкостью орудуя ножом,

Николай Харитонов сапёр // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 270–280 с.

Вӑл умӗнче сарса хунӑ ҫырмалли хут листи ҫине тинкерет, ун ҫине вӑл хулӑн кӑранташпа темле йӗрсем тӑвать.

Он что-то чертил толстым карандашом на развернутом листе писчей бумаги.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Вара эпӗ хамӑрӑн пионервожатӑй Володя патне кайрӑм, ӑна пӗтӗмпех каласа патӑм та хирӗҫлесе мӗнле ҫырмалли ҫинчен ыйтма пуҫларӑм.

Тогда я пошел к нашему пионервожатому Володе, рассказал ему обо всем и стал спрашивать, как написать опровержение.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Эпӗ ӑна вырӑс чӗлхипе ҫырмалли тетраде патӑм та, вӑл ҫырса илме тытӑнчӗ.

Я дал ему тетрадку по русскому языку, и он начал списывать.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed