Corpus of the Chuvash language

Ҫак вӑхӑтра хваттер алӑкне тул енчен такамсем ҫӗр чӗтренмелле тӳн-тӳн-тӳн тӳнккесе, танлаттарса-танкӑртаттарса илчӗҫ, хыҫҫӑнах унта талӑкри сысна ҫури ҫихӗрсе ячӗ тейӗн.

Help to translate

Супер! // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 128–143 с.

— Ай-й, пулӑшӑ-ӑр! — ват сысна пек ҫихӗрсе ячӗ ҫӳп-ҫап пуҫтаракан хӗрарӑм.

Help to translate

Вӑрттӑн сыхлавҫӑ // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 36–70 с.

Ҫакна курса ачасем ихӗлтетме, лӑхӑл-лахӑл кулма пуҫларӗҫ, класа тем тӗллевпе кӗнӗ техничка, Ула Тимӗре питлесе, ват сысна ами пекех ҫихӗрсе ячӗ.

Help to translate

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Нӑрик хытӑран-хытӑ ҫихӗрсе картиш тӑрӑх вирхӗнет кӑна.

Свинушок визжал всё пронзительнее и скакал всё более резво.

Ытларикун, августӑн вуннӑмӗшӗнче Эмиль шапана ирхи апат карҫинккине ячӗ, ун хыҫҫӑн ҫав тери лайӑх мар хӑтланчӗ, кун пирки каласа та парас килмест // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Нӑрикӗн те чӑхсене хӑваласа кӑмӑлӗ пур курӑнать, вӑл хыттӑн ҫихӗрсе ячӗ те автан хыҫҫӑн ыткӑнчӗ.

А Свинушок тоже захотел погонять кур, он громко заверещал и помчался за петухом.

Ытларикун, августӑн вуннӑмӗшӗнче Эмиль шапана ирхи апат карҫинккине ячӗ, ун хыҫҫӑн ҫав тери лайӑх мар хӑтланчӗ, кун пирки каласа та парас килмест // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Мӗншӗн тесен Эмиле курсассӑнах савӑнӑҫлӑн ҫихӗрсе ун патнелле вирхӗннӗ, унран пӗр утӑм юлмасӑр ҫӳренӗ.

Потому что, стоило ему завидеть Эмиля, он кидался к нему как ошалелый, пронзительно, радостно хрюкая, и не отходил от Эмиля ни на шаг.

Ытларикун, августӑн вуннӑмӗшӗнче Эмиль шапана ирхи апат карҫинккине ячӗ, ун хыҫҫӑн ҫав тери лайӑх мар хӑтланчӗ, кун пирки каласа та парас килмест // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Лешӗ, хӑранӑ пек пулса, хаваслӑн ҫихӗрсе ушкӑна чӑмать.

Та, будто бы испуганно, с радостным визгом ныряет в круг.

Тӗлӗнмеллескер // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 181–184 с.

Йӗкехӳре ҫихӗрсе сиксе илчӗ те, шыва ӳкнӗ йӗп пек, куҫран ҫухалчӗ.

Крыса подскочила, хрюкнула и вдруг исчезла, будто и впрямь провалилась под пол.

Иккӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Тата ҫав вӑхӑтра ҫывӑхрах арӑслан ҫихӗрсе ячӗ.

Тут же где-то невдалеке зарычал лев.

Иккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫӳлтен тӑкӑнакан ҫулҫӑсем ҫемҫен кӑшӑртатса вӗҫеҫҫӗ, хушӑран тата каҫхине апат шырама тухнӑ темӗнле пӗчӗк кайӑксем ҫинҫе сасӑпа ҫихӗрсе йӗрмӗшеҫҫӗ.

Мягко шуршали опадавшие листья, изредка тонко попискивали лесные зверьки.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Унтах тата арӑмӗ ҫихӗрсе ячӗ…

А тут еще жена его закричала…

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Унтан ҫавӑнтах ҫӗр ҫине выртнӑ шупка сарӑ ҫӳҫлӗ хӗрлӗармеец, сӑмахӗсене чӑх сӑхнӑ пек хӑвӑрт ҫатӑртаттарса, чыхӑна-чыхӑна кайса, хыттӑн ҫихӗрсе ячӗ:

И сейчас же резко, захлебываясь, скороговоркой закричал тот белесый, который упал:

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Лешӗ, хӑвӑрттӑн пӗшкӗнсе, темле хускану тунӑ та тӳрленнӗ, унтан, ыратнипе те савӑннипе ҫихӗрсе ярса, сасартӑк ама-турӑ ури патне ним латтисӗр юнлӑ аш татӑкӗ вӑркӑнтарнӑ.

И он, быстро нагнувшись, сделал какое-то движение, выпрямился и с воплем боли и восторга вдруг бросил к ногам богини бесформенный кровавый кусок мяса.

XI сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Унтан мана хам пулӗмпе юнашарти коридорта такам асӑрхануллӑн та ҫине тӑрсах алӑк тыткӑчне пусса тӗртнӗ пек туйӑнса каять, кӑштахран вара вӑл, кӗтмен ҫӗртенех кӑтӑрса хускалса, пӗтӗм ҫурт тӑрӑх вирхӗнме пуҫлать, чӳрече хупписемпе алӑксене шан та шан шанлаттарать е, мӑрьене улӑхса, ҫав тери мӗскӗннн, кичеммӗн те тӑсмаккӑн улать, — сасси хӑйӗн пӗрре, ҫихӗрсе йынӑшнӑ чухнехи евӗр, ҫин-ҫинҫен ҫӗкленсе хӑпарать, тепре, калӑн, унта тискер кайӑк ихӗрет, тейӗн, хулӑннӑн мӗкӗрттерет.

Чудится мне затем, что рядом с моей комнатой, в коридоре, кто-то осторожно и настойчиво нажимает на дверную ручку и потом, внезапно разъярившись, мчится по всему дому, бешено потрясая всеми ставнями и дверьми, или, забравшись в трубу, скулит так жалобно, скучно и непрерывно, то поднимая все выше, все тоньше свой голос, до жалобного визга, то опуская его вниз, до звериного рычанья.

II сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.