Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫитеретӗн (тĕпĕ: ҫитер) more information about the word form can be found here.
Ӑҫта хӑваласа ҫитеретӗн ӑна?

Докель ты ее догонишь?

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӑрахать вӗт-ха, йӑлӑхтарса ҫитеретӗн эсӗ ӑна — хуса кӑларса ярать.

Ведь бросит, надоешь ты ему — прогонит.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ытлашши час-час ҫитеретӗн! — мӑнукӗсене пӗчӗк кӳпшек тяпписенчен хуллен ҫатлаттарса вӑрҫкаланҫи турӗ Ильинична.

Часто дюже кормишь! — и Ильинична шлепала полные, в складках, ножонки внучат.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Апла, илсе ҫитеретӗн?

— Так подвезешь?

I сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Питех те ӑс ҫитеретӗн иккен! — ҫерҫи пек сиккелесе, вӗткеленет Кашулин старик, хӗрсе кайнипе хӑйӗн кӑвакарнӑ сӑмси вӗҫӗнчен именчӗклӗн темӗн пысӑкӑш ҫутӑ тумлам ҫакӑннине те асӑрхаймасӑр.

Догадлив дюже, ишь! — горячился, подскакивая по-воробьиному, старик Кашулин и в увлечении не замечал ядреной светлой капли, застенчиво повиснувшей на пипке его сизого носа.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Ху, акӑ, лайӑх ҫиетӗн, салтаксене начар ҫитеретӗн! —

— Сам-то кушаешь хорошо, а вот солдат кормишь неважно!

II // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

«Савӑн ӗнтӗ, мӗн тарана ҫитеретӗн мана», тенӗ вӑл хӑй ӑшӗнче, арӑмӗ ҫинчен шухӑшласан, вара ӗлӗкхи йӑлипе хӑйӗн ватӑ та вӑйсӑр аллисене чӑмӑртанӑ.

«Радуйся, до чего довела меня!» — думал он про жену, и, по старой привычке, старые и слабые руки сжимались в кулаки.

II // Феодосия Ишетер. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 93–110 стр.

Ан хуйхӑр, кӑмӑлу пулсан, ӗҫ тума вӑй ҫитеретӗн!

Не унывай, с работой справишься, если захочешь!

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Йӗп те турахуп тупӑнмасть иккен сан валли, ҫав хурахсемпе те кӑрнаххалсемпе явӑҫса кайнӑ, вӗсене сухари ҫитеретӗн иккен?..

Не нашлось для тебя иголки и прялки, что ты спуталась с разбойниками и бездельниками и кормишь их сухарями?..

III. Икӗ тӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вера Павловна, — халӗ ӗнтӗ вӑл тепӗр ирччен Вера Павловна пулать, — килти ӗҫсене тӑвать: унӑн пӗр служанка ҫеҫ вӗт, ҫамрӑк хӗрача, ӑна йӑлтах вӗрентес пулать: вӗрентсе ҫитеретӗн ҫеҫ, ҫӗнӗ хӗрача тытса йӗркене вӗрентмелле, служанкӑсем Вера Павловна патӗнче нумай пурӑнмаҫҫӗ, пурте качча кайса пыраҫҫӗ — ҫур ҫул е кӑшт ытларах иртет-и унта, куратӑн — Вера Павловна хӑйне валли мӗнле те пулин пелеринка е ҫакӑсем ҫӗлет, хӑйматлӑх амӑшӗ пулма хатӗрленет; кунта килӗшмесӗр тӑма юрамасть вара, — «епле-ха, Вера Павловна, эсир пурне те хӑвӑр турӑр вӗт, сирӗнсӗр пуҫне никам та ҫук», теҫҫӗ.

Вера Павловна, — теперь она уже окончательно Вера Павловна до следующего утра, — хлопочет по хозяйству: ведь у ней одна служанка, молоденькая девочка, которую надобно учить всему; а только выучишь, надобно приучать новую к порядку: служанки не держатся у Веры Павловны, все выходят замуж — полгода, немного больше, смотришь, Вера Павловна уж и шьет себе какую-нибудь пелеринку или рукавчики, готовясь быть посаженою матерью; тут уж нельзя отказаться — «как же, Вера Павловна, ведь вы сами все устроили, некому быть, кроме вас».

V // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Анчах производительсемшӗн эсӗ ответ тытатӑн, эсӗ вӗсене сӗлӗ ҫитеретӗн».

Только за призводителей ты будешь в ответе, ты их подкармывать овсецом будешь».

XIX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Эсӗ пӗрмай япӑх апат ҫитеретӗн мана, ак халӗ паян мӗнле апат пӗҫерме хушнине пӗлетӗп.

Ты все дрянью кормишь меня, так я вот узнаю, что-то ты велел готовить сегодня.

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Маттур эс, енчен те шкултан килнӗ-килмен уроксене хатӗрленме хал ҫитеретӗн пулсан.

— Это надо же иметь такую силу воли, чтобы прийти из школы и сразу за уроки!

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Сан пеккисем ман таврара нумай алхасатчӗҫ, ӑҫтан пурне те астуса ҫитеретӗн.

Много вас тут у меня озоровало, где же всех упомнить!

10 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Ҫула май каякан машинӑпа эс ӑна фронтӑн иккӗмӗш эшелонне ҫитеретӗн.

Доставишь его с попутной машиной во второй эшелон фронта.

5 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Эпӗ унпа сӑмах пуҫарса калаҫма хӑю ҫитерейместӗп, эсӗ ҫитеретӗн.

Я один не осмелюсь с ей говорить, а ты сумеешь.

Намӑссӑрсем // Хветӗр Агивер. Василий Шукшин. Пахчапа мунча хуҫи. Вырӑсларан Хв. Акивер куҫарнӑ. КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1989. — 36–46 стр.

Эсӗ ахаль ҫын мар, сцена ҫинче ҫыравҫӑ ҫырнӑ сӑнара ӑста калӑплатӑн, хӑв чӗрӳ витӗр шӑратса кӑларса куракан патне ҫитеретӗн.

Ты не простой человек, на сцене мастерски создаешь образы написанные писателем, доводишь до зрителя пропуская через свое сердце.

Ҫывӑх ҫыннисен шухӑшӗпе — Валера нихӑҫан та йӑнӑшмасть // Альбина ЮРАТУ. «Ҫамрӑксен хаҫачӗ», 2016.07.28, 29 (6122) №

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed