Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫийӗн the word is in our database.

ҫийӗн (тĕпĕ: ҫийӗн) more information about the word form can be found here.

Фото ҫинче Женя ҫамрӑкрах курӑнать, шурӑ кӗпепе вӑл, ун ҫийӗн тӑхӑннӑ жилечӗ те, галстукӗ те чие тӗслӗ.
Женя на ней был моложе, в белой рубашке, бордовой жилетке и галстуке.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Математика учительници, ывӑнчӑк сӑнлӑскер, Женя ҫине куҫлӑхӗ ҫийӗн пӑхса илчӗ те: — Акӑ паллашрӑмӑр та. Чӳрече умӗнчи пӗрремӗш ретре пушӑ вырӑн пур, Лар, Женя Бондаренко, урока малалла тӑсӑпӑр, — терӗ ассӑн сывласа.
Судьба в виде усталой учительницы математики. Она посмотрела на Женю поверх очков и вздохнула: — Вот и познакомились. Свободное место на первом ряду у окна. Садись, Женя Бондаренко, и мы продолжаем урок.

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Хӑшпӗр чух хурчӑка ҫеҫ тӑлӑх масар ҫийӗн вӗҫсе иртет.
Только ястреб иногда пролетит над одинокой могилой.

Эпилог // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Калама манса хӑвартӑм-ха тата: тинӗс ҫийӗн аран вӗҫнӗ чух такам пӗри, радист пулмалла, ҫыран тӑрринче те пӳрт, те йывӑҫ вышка асӑрхарӗ.
Я забыл упомянуть, что, ещё когда мы тянули над морем, кто-то, кажется радист, заметил на берегу не то дом, не то деревянную вышку.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Штурман шутласа тӑрайман ҫав ӗнтӗ, тинӗс ҫийӗн вӗҫнӗ чухне ӑна ҫырана тухас пӗртен-пӗр ҫул кӑна илӗртнӗ.
Штурману было не до вычислений, и, пока мы шли над морем, его интересовал единственный курс — берег.

Кашни вӗҫсе тухмассерен рейдере тупма ӗмӗтленеттӗмӗр, ман шутпа ӑна ҫапах та тата хӗвелтухӑҫнерех шырамалла пекчӗ, вара тинӗс ҫийӗн ҫӳре-ҫӳре ӑшша пиҫеттӗмӗр те бензин пӗтсе килеспе килелле кайма вӑхӑт мар-и, тесе ыйтатчӗ манран штурман.
Каждый раз мы стартовали с надеждой встретить рейдер, хотя мне давно было ясно, что его нужно искать гораздо восточнее, и ходили, ходили над морем, пока не кончалось горючее и пока штурман не спрашивал меня хладнокровно:

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗррехинче ҫапла ҫичӗ сехете ҫити вӗҫрӗмӗр, кӗскерех ҫул пулнӑ пулсан лайӑхрах пулнӑ пулӗччӗ, мӗншӗн тесен Карск тинӗсӗ ҫийӗн икӗ енне кайса Ҫӗнӗ Ҫӗр ҫине таврӑнсан та тупаймарӑмӑр ӑна, ҫав тем пысӑкӑш утравсем халиччен йӑнӑшпа ҫеҫ географи карттине кӗнӗ тейӗн ҫав.
Один из полётов продолжался семь часов — лучше, если бы он был покороче, потому что, пройдя над Карским морем в двух направлениях и вернувшись к Новой Земле, мы не нашли её, как будто эти огромные острова до сих пор просто по ошибке значились на географической карте.

Юр варкӑшса вӗркенӗ тӗттӗм ҫӗрте вӗҫнӗ чух, ҫапӑҫу иртсен пӗтӗм шӑмшак сӑрӑлтатса тӑнӑ вӑхӑтра ала пек шӑтӑннӑ самолетпа тинӗс ҫийӗн вӗҫсе иртнӗ хыҫҫӑн икӗ сехетренех офицерсен клубӗнчи ҫутӑ та капӑр пӳлӗмсене ҫитсе кӗрсен, пули-пулми калаҫса эрех ӗҫнӗ чух — епле пӑхӑн-ха вилӗм ҫине, епле ҫавӑн пек вырнаҫусӑр хирӗҫӗве асӑрхамӑн е ҫавӑн ҫинчен кӑштах та пулин шухӑшламасӑр тӑрӑн?
Лететь в темноте под крутящимся снегом, лететь над морем на пробитом, как решето, самолёте, после боя, который ещё звенит в остывающем теле, и через два часа явиться в светлые, нарядные комнаты офицерского клуба, пить вино и болтать о пустяках — как же нужно было относиться к смерти, чтобы не замечать этого контраста или, по меньшей мере, не думать о нём?

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хам мӗн тунине пӗлмесӗр пусма тӑрӑх ванчӑк ҫийӗн пирвайхи площадкӑна улӑхрӑм.
Сам не зная зачем, я поднялся по засыпанной щебнем лестнице до первой площадки.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ҫапла ҫав, — пенсне ҫийӗн пӑхса каларӗ доктор.
— Да-с, — поглядев на меня поверх пенсне, сказал доктор.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ун ҫийӗнче халь ҫар тужурки, тужурка ҫийӗн — тиртен ҫӗлетнӗ жилет — телогрейка, ӑна вӑл тӳмелеме те ӗлкӗреймен.
Застегивает на себе военную тужурку под меховым жилетом-телогрейкой.

21 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Акӑш-макӑш ҫутӑ ҫӑлтӑрсем ҫеҫ паян кун каҫа та хӑй ҫийӗн пӗр самолет ӑсатман чӗмсӗр-тӳпере пинӗн-пинӗн чӗтревлӗн ялкӑшса тӑраҫҫӗ.
И только тысячи необыкновенно ярких звезд дрожали над нами в молчаливом небе, через которое в этот день с утра не прошел ни один самолет.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Лере, кӑнтӑрпа тухӑҫ хушшинче ӗнер Мускав ҫийӗн ахах шурӑмпуҫӗ чӗтренсе тӑнӑ анлӑхра, паян пӗлӗт хура та чӗмсӗр курӑнать.
И там, на юго-востоке, где вчера трепетало перламутровое зарево над Москвой, небо сегодня казалось глухим, черным.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ ҫутӑ умнех ларса кӗнеке вуларӑм, лампочкӑна краватпа юнашарти пӗчӗк сӗтел тӗлне вырнаҫтарнӑччӗ, ӑна эпӗ ҫиелтен абажур ҫийӗн чирлӗ ҫынна канӑҫ пултӑр тесе тутӑрпа витрӗм.
Я читала, держа книгу под самой лампочкой, стоящей на кроватном столике, и набросив на абажур косынку, чтобы свет не беспокоил больную.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Хаклӑ Иван Павлыч, — терӗм эпӗ, председатель хама сӑмах парсан, — халӗ ӗнтӗ летчиксен ячӗпе саламлама сӑмах парӑр, мӗншӗн тесен пирӗн аслӑ Совет ҫӗршывӗ ҫийӗн вӗҫекенсен хушшинче эсир вӗрентнӗ ҫынсем те сахал мар, вӗсем пурте манӑн кашни сӑмахпа пӗр иккӗленмесӗр килӗшнӗ пулӗччӗҫ.
— Дорогой Иван Павлыч, — сказал я, когда председатель дал мне слово, - теперь позвольте мне сказать от имени летчиков, потому что немало ваших учеников летают над нашей великой Советской страной, и все они без сомнения, присоединятся к каждому моему слову.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

имшерскер, кукӑрӑлса ларнӑ шур сухаллӑ старик; кӑвак сӑхман ҫийӗн хулпуҫҫи урлӑ ҫыхса янӑ кӑвак хӑюсӑр пуҫне, вӑл ыттисенчен нимӗнпе те уйрӑм мар.
тщедушный и сгорбленный старичок с седою бородкою, не имел в себе ничего замечательного, кроме голубой ленты, надетой через плечо по серому армяку.

Вунпӗрмӗш сыпӑк. Пӑлхавлӑ слобода // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Унӑн ҫутисем горизонт патӗнчех йӑмӑхаҫҫӗ: ҫуртсем ҫийӗн, башньӑсемпе мӑрьесем тӑррипе кӗрленӗ сасӑ илтӗнет, ҫул кукрисен тӗлӗнче трамвайсем кӗриклетсе илеҫҫӗ, машинӑсем хуллен кӗмсӗртетеҫҫӗ, таҫта аякран уҫӑ шӑршлӑ ҫурхи ҫилӗн аран ҫеҫ палӑракан юхӑмӗпе пӗрле паровоз сассисем килеҫҫӗ.
На самом горизонте мерцают его огни, над крышами, поверх труб и башен, плывет слитный рокот, взвизгивают трамваи на поворотах, бегут над улицами голубые вспышки, легонько тявкают внизу машины, откуда-то издалека с едва заметными порывами пахучего весеннего ветерка доносятся паровозные гудки у вокзалов.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл мӑйӑх ҫийӗн вӑтанса кулса, хӑйӗн поход мыскарисене каласа кӑтартать, ача чух ӑна Суворов пиллени ҫинчен асӑнать:
Он, застенчиво улыбаясь в усы, рассказывает им походные свои истории, вспоминает, как в детстве его благословил Суворов.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Хура-шур курнӑ ментик ҫурӑм ҫийӗн Меслетсӗр кивер чалӑшла!
Жестокий ментик за спиною И кивер-чудо набекрень.

5 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Алӑк патӗнчех-ха курткӑна хывса кӗпе ҫийӗн пальто тӑхӑнсаттӑм, ҫавӑнпа та шӑна пуҫларӑм пулӗ.
Впрочем, еще в подъезде я снял курточку и надел пальто прямо на рубашку.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics