Шырав
Шырав ĕçĕ:
Ӑнланса пӗтермелле мар ытарайманлӑхпа пӑлханса сӑнать вӑл кукӑртан ҫил евӗр вирхӗнсе тухса, станци патне пӗтӗм хӑвачӗпе вӗҫтерсе килекен вӗр-ҫӗнӗ, пурӗ те пилӗк вакунлӑ ялтӑркка пуйӑса, унӑн хӑй умӗнчи рельсӑсем сивӗ ҫутӑ пӑнчӑсем пӑрахакан вутлӑ куҫӗсем мӗнле хӑвӑрт ӳссе пынине тата вӗсем еплерех хӑватлӑн ҫунма пуҫланине, ҫавскер, станцӑра чарӑнмасӑрах иртсе кайма хатӗр пеклӗн курӑнать пулин те, чӑшӑлтатса та кӗмсӗртетсе, мӗнлерех час чарӑнма пултарнине — «ыткӑнса пырса, ту хысакне ҫатӑрласа тытнӑ улӑп пекех», — шухӑшлать Ромашов.
II // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Акӑ ӗнтӗ Беспортев хушнипе вӑйӑҫӑсем купӑс калама чарӑнчӗҫ, вӑйӑ ҫыннисем ташлама чарӑнмасӑрах юрласа ячӗҫ.По знаку Беспортева музыканты перестали играть, и участники хоровода подпевали сами себе.
XV. Маркон ҫӗнӗ кӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
Хаджи Павлин, Юрдан хӑтӑшӗ, ахӑлтатма чарӑнмасӑрах калакпа ҫиет, калакне вӑл Алафрангов Михалаки умӗнчен илнӗ те, лешӗ, ҫапла сӗмсӗрленсе хӑтланнӑшӑн ҫилле хывнӑскер, енчен енне салхуллӑн пӑхкаласа ларать.
VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
Дмитра-пикем, чиперккем, Эс аннӳне кала-ха: «Йӑмӑк-шӑллӑм тек ан пултӑр!..» Хавасланнӑ Клеопатра чӗвен тӑчӗ, мӗкӗрме чарӑнмасӑрах ташша илтере пуҫларӗ.
V. Каҫ тӑсӑлать-ха // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
— Ман юн мар вӑл! — тенӗ ҫынӗ чарӑнмасӑрах.
Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.
— Пӑшалӑр лайӑх сирӗн, — пӳрнисемпе тӑкӑртаттарма чарӑнмасӑрах, тирпейсӗррӗн каласа хучӗ вӑл.— Хорошенькое у вас ружьишко, — небрежно уронил он, не переставая барабанить.
VIII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.
— Тем пекехчӗ, — чупма чарӑнмасӑрах кӑшкӑрчӗ Женя.
Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив
Ашшӗ гостиницӑна кӗрсе чарӑнмасӑрах, тӳрех пристане илсе кайма хушрӗ.Отец велел, не останавливаясь в гостинице, ехать прямо на пристань.
V. Таркӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
Ывӑлу-и? — ыйтрӗ вӑл калаҫма чарӑнмасӑрах, вара хӑвӑрттӑн ман ҫине те, Кораблев ҫине те пӑхса илчӗ те, унтан тепӗр хут та ман ҫине те, Кораблев ҫине те пӑхса тӑчӗ.Сын? — спросил он быстро и быстро посмотрел на меня и на Кораблёва и снова на меня и на Кораблёва.
Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Вӑл мана Марья Ивановнӑна Швабрин вӗсем патӗнчен мӗнле майпа ирӗксӗрлесе илсе кайни ҫинчен, Марья Ивановна пит те йӗрни тата вӗсенчен уйӑрӑласшӑн пулманни ҫинчен, Марья Ивановна вӗсемпе пӗр чарӑнмасӑрах Палаша (харсӑр та ҫивӗчскер, уряднике те хӑй шӑхличипе ташлатакан хӗр) урлӑ ҫыхӑну тытни ҫинчен, вӑл Марья Ивановнӑна ман пата ҫыру ҫырма канаш панине тата ытти ҫинчен те пӗлтерчӗ.
Вуниккӗмӗш сыпӑк. Тӑлӑх // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940
Енакиевӑн тупписем пӗрре чарӑнмасӑрах сӑртӑн ҫуррине ҫитрӗҫ; нимӗҫсен тӗп позицийӗсем кунтан питӗ ҫывӑх пулнӑ ӗнтӗ.
25 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948
Сӑрт аяккинче, лӑп ҫур ҫулта, пӗр валлиец-старикӗн ҫурчӗ ларать; вӗсем чарӑнмасӑрах ҫав ҫурт ҫумӗпе иртсе кайрӗҫ те ҫӳлерех те ҫӳлерех хӑпарчӗҫ.Они прошли, не останавливаясь, мимо дома старика валлийца, на склоне горы, и лезли все выше и выше.
29-мӗш сыпӑк. Гек тӑлӑх арӑма ҫӑлать // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.
45. Эсӗ Мана чуптумарӑн, вӑл мӗн Эпӗ килнӗренпех Манӑн урасене пӗр чарӑнмасӑрах чуптӑвать.45. ты целования Мне не дал, а она, с тех пор как Я пришел, не перестает целовать у Меня ноги;
Лк 7 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.