Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӑюсӑр the word is in our database.
хӑюсӑр (тĕпĕ: хӑюсӑр) more information about the word form can be found here.
Савӑл сухаллӑ мӗскӗн ҫын Тухтарӑн сарлака аллине хӑюсӑр чӑмӑртарӗ.

Несчастный, вскинув бородку клином, посмотрел на Тухтара, робко протянул руку.

XII. Ятлӑ йыхравҫӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Хваттер ыйтса пӑхасшӑнччӗ, — хӑюсӑр каларӗ Тимрук.

— На квартиру не пустите ли? — несмело проговорил Тимрук.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тимрук хӗрлӗ ҫурт умне ҫитсе чарӑнчӗ, алакне хӑюсӑр шаккарӗ.

А Тимрук, дойдя до красного дома, остановился перед дверью и робко постучал.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Хӗвелчамӑш… — хӑюсӑр каласа хучӗ Тимрук.

— Семечки… — несмело проговорил Тимрук.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Илсен памастӑн эс, — хӑюсӑр каласа хучӗ Ильяс хӑйӗн иккӗленчӗклӗ сӑмахне.

— Ежели возьмешь, ты их мне уже не отдашь! — Ильяс спрятал сверток за спину.

IV. «Харам пыр» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӗчӗкрен ташлама пӗлекен ҫын хӑйне нихҫан та ҫын ҫинче хӑюсӑр тытмасть.

Люди, умеющие танцевать с детства, никогда не будут чувствовать себя скованно в компаниях.

Ташӑ каҫӗнче // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Вӑтанчӑк, хӑюсӑр, чӗмсӗр ҫынсемшӗн ҫакӑ питӗ кирлӗ япала.

Особенно нуждаются в подобных рекомендациях застенчивые и молчаливые люди.

Мӗнле паллашасси тата паллаштарасси // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

— Любовь Тимофеевна мар-и эсир? — ыйтрӗ вӑл хӑюсӑр сасӑпа.

— Любовь Тимофеевна? — спросил он нерешительно.

Ҫар корреспонденчӗ // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Кашӑкне сӗтел ҫине хӑюсӑр хучӗ.

Отложил ложку.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑрман енчен сулхӑн ҫил кассӑн-кассӑн килет те, хураман тӗксӗм ҫулҫи, пӗр-пӗринпе сӑмахласа пӗр кавара килес пек, харӑс-харӑссӑн шӑпӑлтатать: ҫурла уйӑх, Тукасри йывӑҫ тӗлне пулса, пӗр пытанать, унтан каллех хӑюсӑр ҫутатса илет.

Со стороны леса задувает легкий прохладный ветерок, бередя тополиные листья и заставляя их о чем-то лопотать меж собой; ущербный месяц поднялся высоко и завис над самым могучим деревом на Верхней улице; набегающие облака то застилают его, то снова открывают дорогу его свету.

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫӗртен сиксе тӑнӑ Ҫтаппан, хулпуҫҫине хӑюсӑр ҫӗклеткелесе, каллех Мишша патне пырать, «тӗрӗс мар кӗрешрӗмӗр, кӑтӑш пулчӗ» тенӗ майлӑ пуҫне сулкалать вӑл.

Поднявшись с земли, Степан болезненно передернул плечами и подошел к Мишке, поминутно мотая головой, будто говоря: «Неправильно мы с тобой боролись, ошибка вышла».

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Эсӗ, Ҫтаппан Иванччӑ, пире тем каласшӑнччӗ пуль-ха? — хӑюсӑр ыйтрӗ вӑл «хаклӑ хӑнаран».

— Ты, Степан Иваныч, вроде сказать нам чего-то хотел? — вкрадчиво спросил он «дорогого гостя».

VI. Кантюк кӗреки // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Пӗр эпӗ кӑна мар пуль-ха сирӗн патӑрта, ҫыннисем тата пур-тӑр? — хӑюсӑр ыйтрӗ Шерккей.

— Я, чай, не один буду у вас, еще люди какие есть? — несмело поинтересовался Шерккей.

VI. Кантюк кӗреки // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Селиме хӑюсӑр пырса пӗшкӗнчӗ.

— Селиме несмело подошла, склонилась над водой.

IV. Ҫӑлӑнӑҫ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Вахнов, каялла! — хӑюсӑр чарчӗ ӑна учитель.

— Вахнов, назад! — остановил его нерешительно учитель.

Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Тёма малта пырать, ачасем, пӗр ушкӑнӑн кӗпӗрленсе, урӑх ҫын пулса тӑнӑ хӑйсен юлташӗ ҫинчен куҫне илмесӗр, ун хыҫҫӑн хӑюсӑр утса пыраҫҫӗ.

Тёма шел впереди, а вся ватага, сбившись в тесную кучу, робко шла сзади, не сводя глаз со своего преобразившегося сочлена.

Гимназие вӗренме кӗни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Пӳлӗмсем еннелле илсе каякан пусма патне пырса, самантлӑха чарӑнса, шухӑшласа тӑчӗ вӑл, амӑшӗ умӗпе коридор тӑрӑх утса иртрӗ, вара, крыльцаран ҫур сасӑпа хӑюсӑр чӗнчӗ:

Он подошел к лестнице, ведущей в комнаты, остановился на мгновенье, подумал, прошел мимо по коридору и, поднявшись на крыльцо, нерешительно вполголоса позвал:

Каҫару // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

— Миҫе катӑк? — хӑюсӑр ыйтать Иоҫка.

— Сколько кусков? — спрашивает нерешительно Иоська.

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

— Ӳкетӗр, улпутҫӑм! — тет вӑл, хӑюсӑр.

— Упадете, панычику! — нерешительно говорит он.

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Юлашкинчен вӑл аллине картуз сӑмси патне тытса, Говэна хӑюсӑр сасӑпа: — Командир, — терӗ.

Но вот он снова стал навытяжку и робко окликнул: — Командир!

X. Радуб // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed