Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

утмалла (тĕпĕ: ут) more information about the word form can be found here.
Сысой Сысоич хыҫҫӑн шӑппӑн утмалла пулсан авантарах ӗнтӗ.

Лучше бы позади Сысой Сысоича тихонько идти.

Йӗр тӑрӑх // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Шанӑҫа анчах ҫухатмалла мар, утмалла та утмалла, утмалла та утмалла.

Только не надо терять надежду, надо шагать и шагать, шагать и шагать.

Тӗнче хӗрри шырама тухса кайни // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 119–126 с.

Икӗ ҫамрӑк ту ҫине хӑпарчӗҫ, пирӗн вулакансене ҫанталӑк илемӗ ҫинчен ҫырни кирлӗ мар, ҫав мӑшӑр хыҫҫӑн, пӗр утӑм та юлмасӑр, утмалла.

Им давай главное: вышли молодые люди на курган, так тут нет нужды любоваться природой, а надобно следовать за ними и не отходить от них ни на шаг.

IX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Анчах хӑйӗн хӗрӗ ҫунашкапа туртса кайма шут тытнине пӗлсен, лӑпланчӗ, тухас темерӗ, киле ҫитес пулсан сахалран та пӗр ҫӗр утӑм утмалла пулать, икҫӗрне те утма тивӗ тен, шухӑшларӗ вӑл.

Но как скоро услышал решение своей дочери, то успокоился и не хотел уже вылезть, рассуждая, что к хате своей нужно пройти, по крайней мере, шагов с сотню, а может быть, и другую.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Дьяк патне ҫитес пулсан, чылай каймалла-ха, халь килнӗ чухлӗ тепӗр саккӑр утмалла.

До дьяка еще оставалось в восемь раз больше того расстояния, которое они прошли.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Вӗсем каланипе пурӑнас тесен, ҫынсен чир-чӗре пула пур ҫӗрте те, пур енӗпе те килӗшӳ патне мар, уйрӑлса каясси патне утмалла: вӗсем вӗрентнӗ тӑрӑх, ҫынсен уйрӑмшарӑн лармалла та ҫӑвартан карболовӑй кислоталлӑ спринцовкӑна та кӑлармалла мар (сӑмах май каласан, ку япалана та халь юрӑхсӑр теҫҫӗ).

Уж не говорю про то, что если только следовать их указаниям, то благодаря заразам везде, во всем, людям надо не идти к единению, а к разъединению: всем надо, по их учению, сидеть врозь и не выпускать изо рта спринцовки с карболовой кислотой (впрочем, открыли, что и она не годится).

XV // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Ҫапла килсе тухать те вӑт, пурин те аллисем кӗҫтеҫҫӗ пулсан та, шухӑшӗ пӗрре пулма тивӗҫ — хуллен, сунарҫӑ пек утмалла.

Вот ведь как получается, у всех чешуться руки, но у нас должен быть один расчет — идти тихо, по-охотничьи.

III // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫав вӑхӑтра аслӑ сапер: халлӗхе ансӑр сукмака ҫеҫ тасатса килтӗмӗр, ун тӑрӑх умлӑн-хыҫлӑн аяккалла пӑрӑнмасӑр утмалла, тесе пӗлтерчӗ командира, мӗншӗн тесен, йӗри-тавра минӑсем.

Между тем старший сапер объяснил командиру, что пока проход проделан очень узкий, идти по нему можно только гуськом, в затылок, в сторону не сбиваться, так как все кругом заминировано.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Шыв чул муклашкисене юхтарса антарать, вӗсенчен сыхланса утмалла пулнӑ!

Вода несла камни, надо было увертываться от них.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Эппин унӑн малаллах утмалла иккен-ха.

И это заставило его продолжать путь.

XXVII. Ҫӳрен ҫын // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Акӑ эпӗ лаптӑка тӑрӑхла май чи малтанхи касӑ туса сухаласа тухатӑп, курӑр: ытах эпӗ пӗр теҫеттин пысӑккӑш лаптӑка сухалатӑп пулсан, манӑн лаптӑк вӗҫӗнче ҫерем тӑрӑх вунпилӗк чалӑш пушӑлла ҫаврӑнса утмалла, тӑватӑ теҫеттин пысӑккӑш пулсан — утмӑл чалӑш.

Вот я пашу первый долевой лан, глядите: ежели я одну десятину пашу, мне надо порожнем пятнадцать сажен по выгону объехать, а ежели четыре десятины — шестьдесят.

36-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Санӑн плуг хыҫҫӑн утмалла мар, ертсе пымалла!

Ты должен руководить, а не за плугом ходить!

36-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ӑҫталла утмалла?

— Куда идти-то?

16-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Миҫе минут утмалла?

Сколько минут ходьбы?

12-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Халӗ, кӑштах тӑвалла утмалла пулсанах, — сывлӑш питӗрӗнет, пуҫа юн капланса килет, — хӑпараймастӑп.

Теперь, как чудок на гору идтить, — опышка берет, кровь в голову шибнет, — не сойду.

4-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Хӑйсен ялне, Стожара ҫитиччен, вӗсен виҫӗ ҫухрӑма яхӑн утмалла.

До деревни Стожары, где они жили, было километра три.

2-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ним те мар, — терӗ Штольц: — ҫирӗп пулмалла та ху ҫулупа тӳсӗмлӗ, тимлӗ утмалла.

— Ничего, — сказал он, — вооружаться твердостью и терпеливо, настойчиво идти своим путем.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Обломовкӑна пурӑнма куҫмалла, тырӑ акни, авӑн ҫапни мӗн иккенне, мужик мӗншӗн пуян, мӗншӗн чухӑн пурӑннине пӗлмелле; уй-хир тӑрӑх утмалла, суйлавсене, заводсене, армансене, пристане ҫӳремелле, ҫав хушӑрах хаҫатсем, кӗнекесем вуламалла, акӑлчансем хӗвелтухӑҫне мӗншӗн карапсем янишӗн пӑлханмалла…»

поселиться в Обломовке, знать, что такое посев и умолот, отчего бывает мужик беден и богат; ходить в поле, ездить на выборы, на завод, на мельницы, на пристань. В то же время читать газеты, книги, беспокоиться о том, зачем англичане послали корабль на Восток…»

V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Инҫе мар кунтан, пӗр-ик квартал ҫеҫ утмалла.

— Тут не далеко, парочку кварталов пройти.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Ку вӑл Мускавра метро тума пуҫланӑ ҫулхине пулса иртнӗ, лайӑх пӗлсе тӑнӑ вырӑнсенчех урам урлӑ хӳмесем пӳле-пӳле хунӑччӗ, ҫав хӳмесен хӗррипе ура айӗнче авӑнса тӑракан хӑмасем тӑрӑх утмалла пулчӗ пирӗн, унтан вара каялла ҫаврӑнмалла пулчӗ, мӗншӗн тесен хӳме шӑпах пӗр-пӗр шӑтӑк тӗлне ҫитсен хупӑнать, пӗтет, унччен пӗр кун малтан ҫеҫ ҫав шӑтӑк ҫукчӗ-ха, халӗ унта ҫын сасси те, ҫӗр айӗнче ӗҫлени те кӗрлесе кӑна тӑрать.

Это был год, когда Москва начинала строить метро, и в самых знакомых местах поперек улиц стояли заборы и нужно было идти вдоль этих заборов по гнущимся доскам и возвращаться, потому что забор кончался ямой, которой вчера еще не было и из которой теперь слышались голоса и шум подземной работы.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed