Corpus of the Chuvash language

Эпӗ кӗпене кӑкӑр ҫумне чӑмӑртанӑ та ҫурма ҫарамас тӑратӑп, ҫав тери тарӑхатӑп, мӗншӗн тесен манӑн тӑрӑшуҫӑсем кӑшкӑрашнӑран, ахӑлтатса кулнӑран халӑх пӗр кӗтӳ килсе тулчӗ, паҫӑртанпах пӗр-пӗринпе хӗрӳллӗн сӳтсе яваҫҫӗ — «мӗскер унта?» — эпӗ вара унталла-кунталла ҫаврӑнкалатӑп, йӗкӗлтевҫӗсене куҫӑмсемпе сире-сире ывӑтатӑп.

Я стоял, прижимая к груди рубашку, полуголый, и был так взбешен, что крики и хохот пестунов моих привлекли кучу народа и давно уже шли взаимные, горячие объяснения — «в чем дело», — а я только поворачивался, взглядом разя насмешников.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.