Corpus of the Chuvash language

Мирон Григорьевич хӑрах куҫне пӑшалпа тӗлленӗ пек хӗстерчӗ те ҫӗнӗлле, тулса тӑкӑнакан хаяр тарӑхупа калаҫма тытӑнчӗ:

Мирон Григорьевич прижмурил глаз, будто прицеливаясь, и заговорил по-новому, с вызревшей злостью:

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Шӑпӑртатса тӑкӑнакан шултра ҫумӑр курӑксене ҫӗр ҫумне вырттарса ҫурӗ.

Ядреный дождевой сев начал приминать травы.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗсем шӑршлӑ папкасене ҫӑткӑннӑн сӑха-сӑха илсе, туратсене турткалаҫҫӗ, ҫуначӗсемпе ҫапа-ҫапа шав тӑваҫҫӗ, пӗр вырӑнтан тепӗр вырӑна вӗҫеҫҫӗ; вӗсем сӑрса илнӗ хурӑнсем ҫинчен тӑкӑнакан пас хӗвел ҫутинче йӑлтӑртатса тӑрать.

Жадно ощипывая пахучие желтоватые почки, они теребили ветви и гулко хлопали крыльями, перелетая с места на место; с берез, облюбованных ими, густо порошило радужно сверкавшей на солнце снежной пылью.

II // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Гаврила ӑна пӗлӗтрен ытларах та ытларах тӑкӑнакан, вӗҫӗ-хӗррисӗр ҫинҫен йӑлтӑртатса юхнипе ҫеҫенхире витӗр тухми хурҫӑ тӗспе хупланӑ ҫумӑр ӑшне кӗрсе ҫухаличченех пӑхса юлчӗ.

Гаврила смотрел ему вслед до поры, пока он не исчез в дожде, все гуще лившем из туч тонкими, бесконечными струйками и окутывавшем степь непроницаемой стального цвета мглой.

III сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

20. Ҫырла хула тулашӗнчи юхтаркӑчра таптанчӗ, юхтаркӑча тулса тӑкӑнакан юн лаша йӗвенӗ таран хӑпарчӗ, пин те ултҫӗр стадие сарӑлчӗ.

20. И истоптаны ягоды в точиле за городом, и потекла кровь из точила даже до узд конских, на тысячу шестьсот стадий.

Ӳлӗм 14 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

44. Тертленекенскер, Иисус тата хытӑрах кӗлтунӑ: Унӑн тарӗ ҫӗре тӑкӑнакан юн тумламӗ пек тумланӑ.

44. И, находясь в борении, прилежнее молился, и был пот Его, как капли крови, падающие на землю.

Лк 22 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.