Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тытӑнсан (тĕпĕ: тытӑн) more information about the word form can be found here.
Ӗнер каҫхине вӑл киле яланхи пекех ӳсӗр тавӑрӑнсан, хӑйӗн кивӗ йӑлипе ятлаҫма, чышкисемпе сулкалама тытӑнсан, карчӑкӗ ун ҫине, хӑйӗн чарусӑр упӑшки ҫине, халиччен нихӑҫан та пӑхман пек пӑхса илнӗ.

Когда вчера вечером воротился он домой, по обыкновению пьяненьким, и по застарелой привычке начал браниться и махать кулаками, старуха взглянула на своего буяна так, как раньше никогда не глядела.

Хуйхӑ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 46–55 стр.

Курӑк мар вӗт-ха ара, лайӑх йышши тулӑ: вӗсем ҫависене сулма тытӑнсан, пӗтӗм тырра ҫӗр ҫине тӑкса пӗтерӗҫ.

Это им не трава, а сортовая пшеница; они же косами так размахаются, что вымолотят все зерна.

37-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Санӑн пултарулӑхна пӗлетӗп эпӗ, Саня, тытӑнсан — хӑваласа ҫитетӗн.

Мне твой характер, Саня, известен: возьмешься — нагонишь.

33-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Иртӗнме тытӑнсан, мӗн те пулин ватса-тӗшӗрсе пӗтерсен — хуҫалӑхран тӳрех хӑваласа кӑларатӑп.

— Забалуетесь или помнете что — зараз от хозяйства отлучу.

11-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ҫитет Андрюшӑна йӗкӗлтеме: вӑл халех макӑрса ярать! — ятланӑ вӑл Ванюшӑна, лешӗ ачана йӗкӗлтеме тытӑнсан.

— Полно дразнить Андрюшу; он сейчас заплачет! — журил он Ванечку, когда тот дразнил ребенка.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Анчах унӑн шухӑш-ӗмӗчӗ хускалсан, манӑҫа тухнӑ асаилӗвӗсем, пурнӑҫланайман ӗмӗчӗсем вӑрансан, вӑл пурнӑҫа усӑсӑр ирттернӗшӗн ӳпкелешмӗ тытӑнсан, — Обломов канлӗ ҫывӑраймасть, вӑранать, вырӑн ҫинчен сиксе тӑрать, тепӗр чухне вара ҫутӑ пурнӑҫ идеалне яланлӑхах ҫухатнӑшӑн, шанчӑка пӗтерсе, сивӗ куҫҫулӗпе макӑрать; хаклӑ ҫын вилсен, ӑна пурнӑҫра кирлӗ таран пулӑшайманшӑн ӳкӗнсе, ҫапла макӑраҫҫӗ.

А если закипит еще у него воображение, восстанут забытые воспоминания, неисполненные мечты, если в совести зашевелятся упреки за прожитую так, а не иначе жизнь — он спит непокойно, просыпается, вскакивает с постели, иногда плачет холодными слезами безнадежности по светлом, навсегда угаснувшем идеале жизни, как плачут по дорогом усопшем, с горьким чувством сознания, что недовольно сделали для него при жизни.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Кайран, ялтан укҫа килсен, кил хуҫи арӑмӗн пиччӗшӗ, ун патне пырса, ӑна ҫапла пӗлтерчӗ: тупӑшран укҫа хальтерех пама тытӑнсан, Обломова ҫӑмӑлтарах пулӗччӗ; пӗр виҫӗ ҫултан вара парӑма татма пулать; анчах пама срок ҫитсен, документ тӑрӑх шыраса илме тытӑнсан, Обломов ялне сутса яма тивет, мӗншӗн тесен Обломовӑн укҫи ҫук, пуласси те курӑнмасть, терӗ.

Потом, когда он получил деньги из деревни, братец пришли к нему и объявили, что ему, Илье Ильичу, легче будет начать уплату немедленно из дохода; что года в три претензия будет покрыта, между тем как с наступлением срока, когда документ будет подан ко взысканию, деревня должна будет поступить в публичную продажу, так как суммы в наличности у Обломова не имеется и не предвидится.

V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Виҫӗмкун, апат вӑхӑтӗнче, эпӗ ӑҫта пӑхмаллине те пӗлмерӗм, унта пулманнисене усал сунса калаҫма тытӑнсан — хӑть сӗтел айне кӗрсе лар.

Третьего дня, за обедом, я не знал, куда смотреть, хоть под стол залезть, когда началось терзание репутаций отсутствующих:

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Йытта ҫынсем сенӗксемпе тата пуртӑсемпе хӑвалама тытӑнсан, вӑл, ҫынсенчен тарса, таҫта, ту хыҫне пытаннӑ, ҫакӑншӑн вара ӑна урнӑ йытӑ тесе шутланӑ; ҫав типӗ ҫырмана выльӑх-чӗрлӗх виллисене пӑрахнӑ; ҫырмара вӑрӑ-хурахсем те, кашкӑрсем те, ҫав таврара е ҫут тӗнчере пачах пулман тата ытти ҫавнашкал чӗрчунсем те пур тесе шутланӑ.

признанную бешеною потому только, что она бросилась от людей прочь, когда на нее собрались с вилами и топорами, исчезла где-то за горой; в овраг свозили падаль; в овраге предполагались и разбойники, и волки, и разные другие существа, которых или в том краю, или совсем на свете не было.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Вунӑ пуспа пилӗк пуслӑх укҫасем алла илсе тӑма тытӑнсан, табак та илеймӗн, кумана та нимӗнпе хӑналаймӑн!

Как не приберешь гривен да пятаков к рукам, так и табаку не на что купить, и куму нечем попотчевать!

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Мӗн те пулин мӗскӗнлескер; кунашкалах пӗҫертме тытӑнсан, ирӗксӗрех макӑрса ярӑн».

что-нибудь жалкое; ведь нехотя заплачешь, как он станет этак-то пропекать».

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Вӑл ҫав тери ҫаврӑнӑҫусӑр: хапха е алӑк уҫма тытӑнсан, пӗр енне уҫать, е тепӗр енӗ хупӑнса ларать, ҫав енне уҫма ыткӑнать — лешӗ хупӑнса ларать.

Он очень неловок: станет ли отворять ворота или двери, отворяет одну половинку, другая затворяется, побежит к той, эта затворяется.

VII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Нервӑсем ман вырӑна ларсах ҫитеймен пулнӑ-ха, ҫавӑнпа, Олеҫҫӑн сӑнӗпе сассине асра йыхӑрма тытӑнсан, кашнинчех, кӑмӑл ачашшӑн ҫемҫелсе килет те, эпӗ вара йӗрсе ярас патнех ҫитетӗп.

Нервы мои еще не оправились, и каждый раз, вызывая в памяти лицо и голос Олеси, я чувствовал такое нежное умиление, что мне хотелось плакать.

IX сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Сасӑлама тытӑнсан вара комитетри механика пайӗ майлӑ пулакансем тупӑнсах каймаҫҫӗ.

При голосовании механический отдел остался в меньшинстве.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Карапсем тӑвас ӗҫре йывӑҫпа кӑна мар, тӗрлӗ металпа та усӑ курма, каярахпа карапсене тимӗрпе хурҫӑран тума тытӑнсан магнит йӗппи ҫурҫӗр — кӑнтӑр линирен тата ытларах пӑрӑннине, хӑш чух ҫав кӗтес самаях пысӑк пулнине асӑрхаҫҫӗ.

Однако с тех пор, как в деревянном судостроении стали употреблять отдельные металлические части, а затем перешли и к строительству полностью железных и, стальных судов, увидели, что стрелка магнитного компаса отклоняется еще на какой-то угол, иногда достигающий большой величины.

Вуннӑмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Вӑл пуҫтахланма тытӑнсан ним шухӑшласа тӑмасӑрах курока туртса ил те вӗҫертсе яр!

Если он начнет хулиганить, то нажимай курок без колебаний.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Вӑл ҫӳхен кӑна юрпа пасарнӑ, анчах эпӗ шаккаса пӑхма тытӑнсан мана хӗрарӑм пӗвӗ курӑннӑ пек туйӑнчӗ.

Оно было в инее, но, когда я постучал и стал всматриваться, прикрыв глаза ладонью, мне почудились очертания женской фигуры.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӑй мана Володя ҫинчен калаҫма тытӑнсан пӳлнӗ пек пӳлмелле марччӗ-ха ӑна манӑн.

Но мне не нужно было останавливать её, как она остановила меня, когда я заговорил о Володе.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унтан вара, хама хулана кӑлара пуҫласан, малтан костыль вӗҫҫӗн, пыра-киле патакпа ҫӳреме тытӑнсан, хула пирки хам тӗрӗс шухӑшланӑ иккенне пӗлсе ҫитрӗм.

Потом, когда меня стали выпускать в город — сперва на костыле, потом с палочкой, — я убедился в том, что не ошибся.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ялта мана витрипех шыв лартса пачӗҫ, нимӗн пӑхса тӑмасӑр, пуҫа витрене чиксе, шыв ӗҫме тытӑнсан, хӗрарӑмсем мӗншӗн сасӑпах йӗрсе янине ӑнланаймарӑм эпӗ.

В селе мне дали ведро воды, и я не понял, почему женщины громко заплакали, когда я засунул голову в ведро и стал пить, ничего не видя и не слыша.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed