Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

туратсенчен (тĕпĕ: турат) more information about the word form can be found here.
Ленька та ыттисемпе пӗрле, ҫуна ҫумне ҫирӗппӗн тӗренсе, туратсенчен ярса тытнӑскер, йывӑр тиенӗ лава пӗтӗм вӑйран малалла тӗксе туртрӗ — ҫак «никамӑн мар» полосаран хӑвӑртрах каҫса ҫитес тесе, хӑй мӗн тума пултарнине пӗтӗмпех турӗ.

Вместе с другими Ленька, надрываясь, упирался в сани, цеплялся за оглобли, тянул вперед розвальни, подталкивал их, — делал все, чтобы как можно быстрее преодолеть эту «ничейную» полосу.

XIX сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Шалаш тӑрринче типсе кайнӑ ҫулҫӑсем чӑштӑртатаҫҫӗ иккен, шалашне туратсенчен кӑна тунӑ-ҫке.

И это листики сухие на шалаше шелестят, потому что он сделан из веток.

Эпӗ шалашра ҫывӑрни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Туратсенчен ярса тытса, вӑл ҫыран хӗрне аран-аран улӑхрӗ те пӑхса ҫаврӑнчӗ.

Хватаясь за ветки, он с трудом выкарабкался на берег и осмотрелся.

22 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ҫулҫӳрен пӗр-пӗр ту тӑррине улӑхма шутласан, унӑн вӑрӑм курӑклӑ тӑвайккисем е чӑтлӑх вӗтлӗхсем хушшипе, чул ишӗлчӗкӗсем урлӑ, пӗр чул катӑкӗ ҫинчен теприн ҫине асӑрхануллӑн пуса-пуса е тымарсемпе туратсенчен тыта-тыта хӑпарма тивет.

Если путник решит взобраться на вершину какой-нибудь горы, то ему придётся преодолеть длинный подъём по травянистым косогорам или по чащам кустов, перебираться по каменным осыпям, осторожно ступая с глыбы на глыбу или цепляясь за корни и ветви.

1. Тусем ҫинче мӗн курма пулать // Лина Агеносова. Обручев, В. А. Тусемпе материксем пулса кайни / вырӑсларан Л. В. Агеносова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 134 с.

Ун чухне маншӑн кирек мӗнле япала та урӑх пӗлтерӗшлӗ пулса тӑрать: ватӑ хурӑнсен, уйӑх ҫутатнӑ енче хӑйсен кӑтра турачӗсене йӑлтӑртаттараканскерсен, тепӗр енче — тӗмсемпе ҫула хӑйсен хура мӗлкисемпе салхуллӑн хупласа хунӑскерсен сӑнарӗсем те, пӗве шывӗн сасӑ евӗрлӗ тикӗссӗн вӑйланакан лӑпкӑ, чаплӑ йӑлтӑртатӑвӗ те, галерея умне илемлӗ мӗлкесем ӳкерекен чечексем ҫинчи сывлӑм тумламӗсем уйӑх ҫутипе йӑлтӑрани те, пӗве леш енче аҫа путене пӗтпӗлтӗклетни те, мӑн ҫул ҫинчи ҫын сасси те, икӗ ватӑ хурӑн пӗрне-пӗри перӗнсе хуллен, илтӗни-илтӗнми чӗриклетни те, вӑрӑмтуна утиял ӑшӗнче хӑлха ҫывӑхӗнчех сӗрлени те, туратсенчен ҫаклана-ҫаклана типӗ ҫулҫӑсем ҫине панулми ӳкни те, хӑш чухне терраса картлашкисем патнех ҫитсе, хӑйсен симӗс ҫурӑмӗсене уйӑх ҫутинче асамлӑн йӑлтӑртаттаракан шапасем сиккелени те, — ҫаксем пурте маншӑн тӗлӗнмелле пӗлтерӗшлӗ пулса тӑраҫҫӗ — ытла та чаплӑ илеме тата вӗҫне тухман темле телее пӗлтерме тытӑнаҫҫӗ.

Тогда все получало для меня другой смысл: и вид старых берез, блестевших с одной стороны на лунном небе своими кудрявыми ветвями, с другой — мрачно застилавших кусты и дорогу своими черными тенями, и спокойный, пышный, равномерно, как звук, возраставший блеск пруда, и лунный блеск капель росы на цветах перед галереей, тоже кладущих поперек серой рабатки свои грациозные тени, и звук перепела за прудом, и голос человека с большой дороги, и тихий, чуть слышный скрип двух старых берез друг о друга, и жужжание комара над ухом под одеялом, и падение зацепившегося за ветку яблока на сухие листья, и прыжки лягушек, которые иногда добирались до ступеней террасы и как-то таинственно блестели на месяце своими зеленоватыми спинками, — все это получало для меня странный смысл — смысл слишком большой красоты и какого-то недоконченного счастия.

XXXII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вунтӑватӑ кун вӑрманта ларнӑ хыҫҫӑн Наумов хӑй валли туратсенчен костыльсем турӗ те вӑр-вар сиккелесе ҫӳреме пуҫларӗ.

На четырнадцатый день лесного сидения Наумов смастерил из веток аккуратненький костыль и стал бойко на нём подпрыгивать.

Пӗр тӑвансем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 219–229 с.

Мӑкӑль-шакӑллӗ, пысӑк ҫӗленсем пек авкаланса аннӑ туратсенчен усӑнса тӑракан чечексен шӑрши вӑйланчӗ.

И еще сильнее пахли цветы, свисающие с узловатых, изогнутых веток, похожих на гигантских змей.

Ҫӗнӗ палла-тӑрансем // Михаил Рубцов. Чумаченко А.А. Уйӑх ҫынни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Эпӗ тӑрӑшсах ҫӗрӗк тункатасемпе мӑн туратсенчен пӑрӑнтӑм.

Я старательно обходил гнилые пни и коряги.

Вӑтӑр тӑххӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Тем хушӑра, аялти туратсенчен иртсе, ҫӑра ҫулҫӑсем айӗнче курӑнми те пулчӗ.

Быстро добравшись до нижних сучьев, он почти скрылся в ветвях.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Усӑнса аннӑ туратсенчен чӑрӑш шӑрши, тӑкӑскӑ сухӑр шӑрши кӗрет.

От нависших еловых лап пахнет хвоей, терпкой смолой.

Картта ҫинче ҫук ял // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Кольхаун курать: чӗлпӗрӗ туратсенчен ҫакланса ларнӑ та лаша вӗҫерӗнме хӑтланать-мӗн.

Кольхаун видит, что поводья запутались в ветках и лошадь пытается освободиться.

ХСI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Текех Гаррис лаши ҫук ӗнтӗ, чирлӗ ачапа Уэлдон миссиса йӑтса пыма туратсенчен наҫилкка тума та пулать.

Они не располагали больше лошадью Гарриса, но для миссис Уэлдон и больного ребенка можно было сплести из ветвей носилки.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ун тавра аякран-аякран вӗҫсе ҫаврӑнчӗ те ҫӳлти туратсенчен пӗрин ҫине питӗ ҫивӗччӗн пырса ларчӗ, ҫуначӗсене майлаштарса хучӗ, анчах килӗшӳллех пулмарӗ курӑнать, каллех ҫӗклерӗ те тепӗр хут майлаштарса хучӗ.

Описав большой круг, он ловко, с наскока, уселся на одну из верхних ветвей и сложил крылья, но тотчас приподнял их, расправил и сложил снова.

Ӑмӑрткайӑксен сывлӑшри ҫӑпӑҫӑвӗ // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 41–44 с.

Вӑрманта, уй-хирте ӗҫленӗ чухне канма кӑшлакан чӗрчунсем пурӑнман вырӑнсене суйласа илмелле, хытхураран, хӑрӑк туратсенчен тасатмалла.

Help to translate

Геморраги сивчирӗнчен асӑрханӑр // Алина ЛУКИЯНОВА. Сывлӑх, 2015.06.03

4. Ҫуллахи сывлӑха ҫирӗплетмелли учрежденисем пур организацисемпе учрежденисен ертӳҫисен вӗсене уҫас умӗн йӗри-таврари территорие кӑшлакан чӗрчунсен йышне тата вӗсем хантавируспа сиенленнине пӗлме лайӑх тӗрӗслессине йӗркелемелле; ҫывӑхри вӑрмана (учреждени тавра 500 метр радиус зонӑра) ҫӳп-ҫапран, ӳкнӗ туратсенчен, шанкӑран, вӗтӗ хунавсенчен тасатассине йӗркелемелле; хуҫалӑх хуралтисемпе пурӑнмалли ҫурт-йӗре кӑшлакан чӗрчунсем лекесрен мӗнпур шӑтӑк-ҫурӑка хуплаттармалла; учреждени территорийӗнче тата хуралтӑсенче шӑши евӗр кӑшлакан чӗрчунсене пӗтерессине йӗркелемелле; 500 метр радиуслӑ зонӑра наркӑмӑшлӑ им-ҫам хуртармалла; вырӑн таврашӗсене ятарлӑ камерӑра вӗретессине тата хуралтӑсенче нӳрӗ дезинфекци ирттерессине йӗркелемелле.

Help to translate

Геморраги сивчирӗнчен асӑрханӑр // Алина ЛУКИЯНОВА. Сывлӑх, 2015.06.03

Малалла! — команда пачӗ Трубачёв, чӑтлӑх витӗр вӑраххӑн пырса, питне йӗплӗ туратсенчен аллипе хӳтӗлесе.

Вперед! — скомандовал Трубачев, медленно пробираясь через чащу и защищая рукой лицо от колючих веток.

38 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Шалчасемпе туратсенчен тунӑ хӳшӗ умӗнче, ҫӗре алтса лартнӑ такан ҫине виҫӗ саваламан хӑма хурса майланӑ сӗтел хушшинче, ярханахланнӑ хуп-хура Рыбин, Ефим тата икӗ ҫамрӑк йӗкӗт апат ҫисе ларатчӗҫ.

У шалаша из жердей и ветвей, за столом из трех нестроганых досок, положенных на козлы, врытые в землю, сидели, обедая — Рыбин, весь черный, в расстегнутой на груди рубахе, Ефим я еще двое молодых парней.

V // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Чикмексемпе ҫулҫӑллӑ туратсенчен тунӑ лупасайӗсенче имбирь премӗкӗ, лимонад, купи-купипе арбуз, ҫамрӑк кукуруза тата темӗн тӗрлӗ ешӗл ҫимӗҫ сутаҫҫӗ.

Под навесами, сооруженными из кольев и покрытыми зелеными ветвями, продавались имбирные пряники, лимонад, целые горы арбузов, молодой кукурузы и прочей зелени.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Ҫулҫӳревҫӗсем, ӑна шыв иличчен, ҫыран хӗрринчи туратсенчен тытма ӗлкӗрчӗҫ.

Путешественники только-только успели уцепиться за ветви прибрежный кустов, как вода залила плот.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫӗр ҫинче хуть ӑҫта пӑхсан та палатка, брезент пулнӑ, ҫӗр чавса, хӑма ҫапса, туратсенчен авса тунӑ пӳртсем пулнӑ.

Земля была усеяна палатками, брезентами, шалашами, хижинами — земляными, дощатыми, из ветвей.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed