Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сапалантарса (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
Выртать вӑл халь хура ҫӳҫне шурӑ юр ҫинче сапалантарса.

Help to translate

Виҫҫӗмӗш сыпӑн // Виталий Енӗш. Григорьев-Енӗш В.Г. Чун кӑварӗ. Повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1987. — 215 с. — 3–36 с.

Кӗске кастарнӑ хура ҫӳҫне арӑш-пирӗш сапалантарса ҫӳрекенскер сӑмсине нӑш-нӑш туртса илетчӗ, пушанса лӗнчӗленнӗ чӑлхине урам варринчех йӑкӑлт-йӑкӑлт кукленсе тӳрлететчӗ.

Help to translate

I // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 22-29 с.

Вӑл сапалантарса тытнӑ колода патне аллине тӑсрӗ, пӳрнисем ротмистрӑн ҫемҫе те кӑпӑшка пӳрнисене перӗнчӗҫ.

Он протянул руку к распахнутой веером колоде, пальцы столкнулись с холеными пальцами ротмистра.

XXII сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Кровать ҫинче, ҫӳҫне минтер ҫине сапалантарса, хӗрарӑм выртать.

На кровати, разметав черные косы по подушке, лежала женщина.

XIII сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Ман шутпа тактикӑллӑ меслете улӑштарас пулать, тӑшманӑн тимлӗхне сапалантарса ямалла, пӑтраштарса ямалла ӑна…

По-моему, надо изменить тактический прием, распылить внимание противника, дезориентировать его…

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Икӗ фронт — вӑл кадрсемпе техникӑна сапалантарса яни ҫеҫ.

— Два фронта — это распыление кадров и техники.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Таня Васильченко — вӑл унӑн пӳлӗмне те кӗркелесе тухать — пуҫне кӑшт ҫавӑрса, илемлӗн, ҫӳҫӗсене сапалантарса, питне ывӑҫ тупанӗ ҫине хурса ҫывӑрать.

Таня Васильченко — он заходил в ее комнату — с милым, трогательным поворотом головы, с разметавшимися волосами, с ладонью под щекой.

Иккӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Ковшов ҫӳҫӗсене сапалантарса ярса, сӗтел ҫинчи хутне хӑй умнерех шутарса хучӗ.

Ковшов взъерошил волосы и придвинул к себе записку.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Митя акӑ, ҫӳҫне сапалантарса янӑскер, пуҫне мӑнаҫлӑн каҫӑртса, фашистсене куҫӗсенчен ҫивӗччӗн шӑтарасла пӑхать.

И вот Митя, распущенный, гордо запрокинув голову, резко смотрит фашистам в глаза.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Юланутлӑ вӑйлӑ отряд пулсанах хӗрлисем, флангсенчен ҫаврӑнса пырса, казаксене татах чакарса каймаллаччӗ, унтан тӑшман вӑйӗсене темиҫе ҫӗрлӗн сапалантарса, станицӑна пырса кӗме шикленсе тӑракан пехота валли ҫул уҫса памаллаччӗ.

Конница могла бы обходным движением с флангов принудить казаков к дальнейшему отступлению и, отвлекая силы противника, развязать руки пехоте, нерешительно топтавшейся на подступах к станице.

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сотньӑна сапалантарса, чакакан салтаксене чарма хӑтлансан, вӗсем казаксем ҫине пеме тытӑнчӗҫ.

И когда он, рассыпав сотню цепью, попытался прекратить движение, в них начали стрелять.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Унта завод пурччӗ пулас? — ыйтрӗ Штокман, подпилкипе хӑйраса, пӳрни тавра вӗтӗ-вӗтӗ кӗмӗл тусанӗ сапалантарса.

— Там ведь завод, кажется, есть? — спросил Штокман, двигая напилком, сея вокруг пальца тончайшую серебряную пыль.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Сивӗ тытнӑ пек чӗтресе, пысӑк тутӑр ҫине арчаран юбкӑсем, кофтӑсем, пӗчӗкрех тутӑрсем ывӑтма тытӑнчӗ, кусене вӑл пӗтӗмпех качча тухнӑ чух илсе килнӗ, унтан, хашкама ерсе, куҫӗсене сапалантарса ярса, юлашки хут кухня тавра ҫаврӑнчӗ те, лампине сӳнтерсе, крыльца ҫине чупса тухрӗ.

В большой шалевый платок лихорадочно кидала из сундука юбки, кофточки, полушалки — девичье свое приданое, — задыхаясь, с растерянными глазами, в последний раз прошлась по кухне и, загасив огонь, выбежала на крыльцо.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Мӗн сапалантарса ятӑн?

— Что распустил их?

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Унта ылттӑн ҫӳҫне сапалантарса янӑ, капӑр тум тӑхӑннӑ Светлана тӗкӗр умӗнче тӑрать, ун тавра яланхи ҫирӗплӗхне ҫухатнӑ Юлия Львовна тӑрмашать.

Где перед зеркалом стояла в красивом платье, распустив золотые косы, Светлана, а вокруг нее суетилась утратившая свою обычную, слегка медлительную строгость Юлия Львовна.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Вӑл именсе йӑл кулса илчӗ те питне чӗлӗм тӗтӗмӗпе хупларӗ, унтан хуллен вӗрсе сапалантарса ячӗ.

Он застенчиво улыбнулся и скрыл лицо за клубами табачного дыма, потом осторожненько подул, разгоняя его.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Кӑвака пӗветнӗ ҫӳҫне вӑл хулпуҫҫийӗсемпе ҫурӑмӗ тӑрӑх сапалантарса янӑ, ун вӗҫӗсене ҫеҫ ароматлӑ шутсӑр нумай чӑмаккасемпе пухса хунӑ.

Волосы ее, выкрашенные в синий цвет, были распущены по плечам и по спине, и концы их убраны бесчисленными ароматическими шариками.

X сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Ирхи ҫил тухӑҫран вӗрет те чечеке ларнӑ иҫӗмӗн тутлӑ шӑршине — резедапа пиҫнӗ эрехӗн чӗнкӗркке техӗмне — сапалантарса салатать тавраналла.

Утренний ветер дует с востока и разносит аромат цветущего винограда — тонкий аромат резеды и вареного вина.

IV сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Страницăсем:
  • 1

Menu

 

Statistics

...more detailed