Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

паманнине (тĕпĕ: пар) more information about the word form can be found here.
Отряда таврӑнсан, комиссар Онега хулинчен телеграф икӗ талӑк ӗнтӗ ответ паманнине пӗлчӗ.

Вернувшись в отряд, комиссар узнал, что телеграф из города Онеги уже не отвечает двое суток.

4 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Каҫсенче ҫутӑ пулманни Валентинӑпа Ленӑна тарӑхтарчӗ, ҫавӑнпа вӗсем мӗншӗн ҫутӑ паманнине пӗлме гидростанцие кӗме шутларӗҫ.

Отсутствие света по вечерам угнетало Валентину и Лену, и они решили узнать, в чем дело.

6. «Сӑрнай» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Эдвард Вронӑна ирӗклӗн тӑма хӑй халичченех ирӗк паманнине тин астуса илчӗ.

Эдвард лишь теперь заметил свою оплошность.

Улттӑмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Фон Рихтер г-н ура ҫине тӑчӗ, пуҫне тайса, сывпуллашма пуҫларӗ… анчах алӑк патне ҫитсен, хӑй пӗтӗмпех каласа паманнине туйса илчӗ те чарӑнчӗ; Санин еннелле ҫаврӑнса: ман юлташ фон Дöнгоф барон ӗнер пулса иртнӗ ӗҫшӗн пӑртакҫӑ… хӑй те… айӑплӑ пулнине пытармасть, ҫавӑнпа вӑл кӑшт каҫару ыйтнипе те килӗшме хатӗр — «des exghizes lecheres» тесе хучӗ.

Г-н фон Рихтер встал и начал раскланиваться… но на пороге двери остановился, как бы почувствовав угрызение совести, — и, повернувшись к Санину, промолвил, что его приятель, барон фон Донгоф, не скрывает от самого себя… некоторой степени… собственной вины во вчерашнем происшествии — и потому удовлетворился бы легкими извинениями — «des exghizes lecheres».

XVII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Мӗнпур ӗҫсенчен хӑтарнӑ комсорг тытма ирӗк паманнине пула, мана ячӗшӗн замполит адъютанчӗн ӗҫӗсене туса пыма та хушрӗҫ.

Иметь штатного комсорга нам не полагалось, и потому формально меня зачислили на должность адъютанта замполита.

1946-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Хуйӑхсене пула ҫамрӑклах ҫитӗннӗ ҫын пек пулса тӑнӑ ача аппӑшне мӗнле шухӑшсем канӑҫ паманнине ӑнланчӗ.

Мальчик, которого горе сделало не по возрасту взрослым, догадывался о том, какие мысли волновали его сестру.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Туртни ним усӑ та паманнине пӗлет-и?

Знает, что куренье ни к чему?

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Канас пулать, — терӗ вӑл, ку сӗнӗве никам та пирвайласа паманнине кура.

— Надо отдохнуть, — сказал он, видя, что никто не решается первым внести это предложение.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫурисем ҫине ҫаврӑнса пӑхсанах, ватӑ кашкӑр апатне кӑларса паманнине, ӑна хӑйшӗн упраса хӑварнине пӗлнӗ те ҫавӑнтах, пӗлтӗрхи ҫурӑсем умӗнче те, кӑҫалхи ҫурӑсем умӗнче те вӗсен ашшӗне, кашкӑр аҫине тулама тытӑннӑ.

Она сразу, просто по виду волчат, поняла, что старик отрыжку поберег для себя, и тут же, на глазах всех молодых прошлогодних волков и нынешних щенят, принялась трепать их отца.

Тӑвар кислоти // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 29 с.

Анчах ӑна сывлама паманнине куратӑп.

Только ведь вижу — вздохнуть ей не дают.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Агитаци ним усӑ та паманнине халӗ ӑнланса ҫитрӗ вӑл.

Он убедился в бесплодности агитации.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Аниҫҫе Корнея темскер асаплантарнине, канӑҫ паманнине ӑнланса илчӗ, анчах ыйтса тӑмарӗ.

Анисья поняла, что Корнея что-то томит, беспокоит, но расспрашивать не стала.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Мӗнле хӗрпе? — тӗлӗннӗ Мажаров, ку ыйтӑва Алексей Макарович ахаль паманнине ӑнланса, ҫавӑнпа темӗншӗн пӑшӑрханма та пуҫласа.

— Какой девушкой? — деланно удивился Мажаров, понимая, что Алексей Макарович задает этот вопрос неспроста, и начиная почему-то тревожиться.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Нумай пулмасть ҫак ҫын пурне те хӑйӗн чӗрӗлӗхӗпе тӗлӗнтернине, ун тавра иртен пуҫласа мӗн ҫӗрлечченех халӑх хӗвӗшнине, вӑл пурне те кирлӗ, усӑллӑ ҫын пулнине, районта унсӑрӑн нимӗн те татса паманнине кам ӗненӗ-ха?

Кто бы поверил, что еще недавно этот человек поражал всех своей живостью, вокруг него с утра до поздней ночи крутился народ, он всем был необходим, полезен, без его мнения ничто не решалось в районе?

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мана мӗн асаплантарнине, кунӗн-ҫӗрӗн мӗн канӑҫ паманнине пӗлетне эсӗ?

Знаешь, что меня мучает, днем и ночью покоя не дает?

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ку унӑн пуҫӗнче майдана кайнӑ чух тӗвӗленсе пиҫрӗ; анчах кун пирки Григорие те, Христоньӑна та шарламарӗ; вӗсене темскер урӑххи канӑҫ паманнине уҫӑмсӑррӑн тавҫӑрса, халӗ вӗсемпе асӑрханарах калаҫма шут турӗ.

Решение это выспело в нем, пока шли к майдану, но ни Григорию, ни Христоне Иван Алексеевич не сказал о нем, смутно понимая, что они переживают что-то иное, и в глубине сознания уже опасаясь их.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Паллах, ҫак ыйту ҫине пӗр-икӗ сӑмахпа ответлеме йывӑр мар пулӗччӗ, мӗншӗн тесен Виктор ҫакна ӑнланать: пуриншӗн те Хворостянкинпа калаҫни айӑплӑ; анчах мӗншӗн шӑпах ҫак калаҫу ытла салхуллантарнине, чун-чӗрене ыраттарнине, ыйӑх паманнине ӑнланма пултараймарӗ.

Да, конечно, в двух словах ответить на этот вопрос было бы нетрудно, ибо Виктор понимал — всему виной явился разговор с Хворостянкиным; а вот почему именно этот разговор нагнал такую тоску, причинил душевную боль и вызвал бессонницу, — этого он объяснить себе не мог.

XV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Пиратсем, хӑйсене хирӗҫ никам пӗр сасӑ та паманнине кура, калама ҫук хытӑ хӑраса ӳкрӗҫ, ҫийӗнчех, хӑйсен карапӗ патне таврӑнса, баркас тӗпне такам шӑтарни ҫинчен, утрав ҫине килнӗ ҫынсене вӗлерни ҫинчен каласа пама шут тытрӗҫ.

Между тем пираты, убедившись, что все их призывы остаются без отклика, страшно перепугались и решили тотчас же вернуться к себе на корабль и сообщить остальным, что в баркасе продырявлено дно, а люди, прибывшие на остров, убиты, так как иначе они непременно откликнулись бы.

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Анчах вӑл вуланӑ та ӗмӗтленнӗ, ҫав вӑхӑтрах тата хӑй паракан пулӑшу кирлӗ пек усӑ паманнине асӑрханӑ.

Но она читала и думала, и стала замечать, что такая помощь, которую оказывает она, приносит гораздо меньше пользы, чем следовало бы.

VIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Часах акӑ эсир мӗншӗн паманнине те тавҫӑрса илӗр.

Скоро вы оцените мои причины.

XXX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed