Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

мӑйӗнчен (тĕпĕ: мӑй) more information about the word form can be found here.
Пӗр-пӗрне мӑйӗнчен, питӗнчен тыта-тыта вӗсем ҫӗре ӳкрӗҫ.

Они свалились, хватая друг друга за шею и лицо.

XV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Моргиана тӳрленсе тӑчӗ те Гервака мӑйӗнчен пӑчӑртаса тытрӗ.

Моргиана выпрямилась и схватила ее за шею.

XV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Чул хӗре пуҫӗнчен мар, ҫурӑмӗнчен, мӑйӗнчен аяларах, лекрӗ.

Камень попал не в голову, а по спине, едва ниже шеи.

XIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Елис ӑна мӑйӗнчен ик аллипе ыталаса ачашларӗ, лӑпкарӗ те курах кайрӗ: ӗне йӗрет!

Help to translate

Ӗне сутнӑ кун // Николай Ларионов. https://chuvash.org/lib/haylav/7558.html

Гез хӗре мӑйӗнчен ҫатӑрласа тытрӗ.

Гез сказал, хватая ее за шею.

XVI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Вӗтӗ-вӗтӗ нумай турпас, пульӑсем лексе чӗлпӗкленнӗскерсем, Горна питӗнчен тата мӑйӗнчен пыра-пыра ҫапрӗҫ, хӑш-пӗр ҫӗрте ӳтне чӗрмелерӗҫ.

Множество мелких щеп, выбитых пулями, ударили его в лицо и шею, кой-где расцарапав кожу.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Темиҫе утӑмран унӑн аллисем виленни евӗр кӑн-кӑвак курӑнаҫҫӗ, анчах та, ҫывӑхах пырса тӑрсан, пӗтӗм кӗлеткине — мӑйӗнчен пуҫласа пилӗкӗ таран — талккӑшпех татуировка хупланине тӗсеме пулать.

В нескольких шагах расстояния руки его казались синими, как у мертвеца, но, подойдя вплотную, можно было рассмотреть сплошной рисунок татуировки, покрывавшей все тело, от шеи до пояса.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Урипе вӗчӗххӗн сиккелесе вӑл вырӑнтан сиксе тӑчӗ те пусмана чӗтрекен аллисемпе хыпашларӗ, унпа мӑйӗнчен, кӑкӑрӗнчен тата хырӑмӗнчен сӗртӗнет, куҫ кӗскине ярса тытса ун ҫине куҫӗсене чарса пӑрахсах тӗмсӗлчӗ те — кӑмӑлӗ тулмаллипех тулнӑран ахӑлтатса кулса ячӗ.

Нервно дрыгнув ногой, он сорвался с места и погрузил трясущиеся руки в материю, прикладывая ее к шее, груди и животу; затем, схватив зеркальце, вытаращил на него глаза и расхохотался, чрезвычайно довольный.

XIV. Н' Комбе король // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Ҫак самантра Галуэй пӗшкӗнчӗ те Дигэне мӑйӗнчен чуп турӗ.

Тогда Галуэй нагнулся и поцеловал Дигэ в шею.

XII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Юлашкинчен, Федя сассине ҫав тери ҫинҫелетсе пирӗн сасӑсене те, хӑйӗн баянӗ сассине те кӑшкӑрса хупласа илчӗ те, пуҫне усса, темӗн ҫинчен шухӑша кайрӗ, унтан мӑйӗнчен пыл хурчӗ пырса сӑхнӑ пек, кӑтра ҫӳҫӗсене лаштах ухтарса илчӗ те, чӑмӑрӗпе сӗтеле шаклаттарса каллех эрех крушки патнелле кармашрӗ.

Напоследок Федя взял такую высокую ноту, что перекрыл и наши голоса и свой баян, опустил голову, раздумывая над чем-то, потом тряхнул кудрями так яростно, точно его укусила в шею пчела, и, стукнув кулаком по столу, потянулся опять к чашке.

ХII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Ун аллине красноармеец лекес пулсан — вӑл ӑна мӑйӗнчен хулпуҫҫи таранах касса татӗччӗ.

Попади ему красноармейская голова — разрубит наискосок, от шеи до плеча.

X сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Пӑртак тӑрсан, вӑл хӑвӑрт каялла кайма пуҫларӗ, анчах хайхи палламан ҫын, асӑрхаса хунӑ ҫерҫи ҫине кушак аҫи сиксе ӳкнӗ пекех, пӗр самантрах тӗм хыҫӗнчен сиксе тухса хура мӑйӗнчен аллисемпе ҫавӑрса та илчӗ.

Постояв немного, он решительно направился назад, но тут с быстротою кота, бросающегося за выслеженным воробьем, незнакомец метнулся из-за куста и крепко впился руками в гусиную шею.

II сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Кӑштах лӑплансан Клуст кӑвайт ҫуннӑ вырӑна курӑк-турат пӑрахса хупларӗ, мӑйӗнчен пысӑк йывӑр чул ҫыхса сунарҫа хӑй шыраса тупнӑ чи тарӑн авӑра путарчӗ, унтан, хальлӗхе мӗн тумаллине палӑртмасӑр, кӑнтӑралла тӑватӑ ҫухрӑм утрӗ.

Несколько успокоенный, он уничтожил следы костра, опустил охотника с огромными каменьями на шее в самый глубокий, какой нашел, омут, и прошагал четыре версты к югу, без всякого определенного намерения.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 350–355 с.

— Мана пӑраларӗҫ, — терӗ те Утлендер Гетрах урисен тӗлне лаплатрӗ; Гетрах та аманнӑ, анчах ҫӑмӑл — мӑйӗнчен.

— Меня просверлили, — сказал Утлендер и упал к ногам Гетраха, тоже раненного, но легко, в шею.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

«Кая юлнӑ урапана мур тыттӑрах, — хӑрӑлтатса мӑкӑртатрӗ вӑл, — ку тӑмсай манӑн юна нумай пӑсать вара, ун чухлӗ юн кунта ҫук та ахӑр», — старик хӑйне мӑйӗнчен хытах ҫатлаттарчӗ.

— «Черт побери запоздавшую телегу, хрипло пробормотал он, — этот балбес испортит мне больше крови, чем ее есть в этих старых жилах», — и он хлопнул себя по шее.

III. Калаҫу // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 397–404 с.

Хура икӗ алӑ ӑна мӑйӗнчен хыттӑн чиксе пусать — вӑл вара вӗсене сирсе пӑрахасшӑн, пӑшӑлтатать…

Две черные руки впиваются в его шею, а он пытается оторвать их и шепчет.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 174–191 с.

Д'0бремон темӗнле шурӑ хламида тӑхӑнчӗ, мӑйӗнчен пӑхӑр ункӑсемлӗ бронза шӑрҫа ҫакса ячӗ, аллине тӗлӗнмелле капашлӑ кукӑрӑлчӑк тӗксӗм шпага тытрӗ, чӗрсе чикӗленӗ ункӑ варрине хӑйӗнпе пӗрле мана та тӑратрӗ, вӗрӳ-суру чӗлхипе калаҫма пикенчӗ.

Д'Обремон переоделся в некую белую хламиду, повесил на шею бронзовую цепочку с медными кружками, а в руку взял странной формы извилистую тусклую шпагу и, поставив меня с собой в очерченном кругу, начал произносить заклинания.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 174–191 с.

Ҫапла мӑкӑртаткаласа вӑл инкек тӳсекене ҫурине сӗтӗрекен упӑте йӑрӑлӑхӗпе тата асӑрханулӑхӗпе хул пуҫҫи ҫине хучӗ, ӑна хӑйӗн мӑйӗнчен ҫавӑрса тыттарчӗ, хевтесӗрскерӗн чӗр куҫҫи айне аллисене чикрӗ, унтан — михӗ тейӗн — лӑстӑр-лӑстӑр силлерӗ.

Говоря это, он с ловкостью и бережностью обезьяны, утаскивающей детеныша, взвалил жертву на плечи, дав ей обхватить шею руками, а свои руки пропустил под колени пострадавшего и встряхнул, как мешок.

Мӗн пулнӑ пулнах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 109–113 с.

Унра пӗтӗм пурнӑҫӗ ҫавра ҫил пек ямӑраса хыпӑн хускалать-куҫать; унтан тӗшмӗртӳ — мӗн пуррине унран халиччен пӗтӗмпех вӑрттӑнлӑхра тытнине ӑнланни — ӑна пӗрремӗш хут аҫа-ҫиҫӗмле наркӑмӑшпа явакларӗ, мӑйӗнчен тата тӑнлавӗнчен, чӗринчен кӗрӗслеттерчӗ.

Вся жизнь всколыхнулась в нем, зазвучав вихрем, и догадка, что до сих пор от него было отнято все, в первый раз громовым ядом схватила его, стукнувшись по шее и виску, сердце.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 85–91 с.

Сулланкаласа вӑл Пӑрӑҫ патне пычӗ, пӗшкӗнчӗ, тарӑннӑн сывласа кӑларчӗ те… ҫак самантрах мӑйӗнчен ӑна матрос алли чӗтренсе, анчах хӑвӑрттӑн ҫатӑрласа явакларӗ.

Пошатываясь, он подошел к Перцу, нагнулся, глубоко вздохнул, и в тот же момент рука матроса сжала его горло судорожным, быстрым движением.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 177–180 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed