Шырав
Шырав ĕçĕ:
Ӗнтӗ курпун, асат хуҫнӑ мусульман асамҫӑ, хӗвелтухӑҫӗ енне пӑхса кӗлтунӑ, шыв тата така юнӗ илсе юмӑҫ пӑхнӑ та карапа каймашкӑн ҫил майлӑ пулать тата пуян тупӑш пулать тесе пӗлтернӗ.
Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.
Вӑл, турра кӗлтунӑ хыҫҫӑн, пӗрре какӑрса илчӗ, унтан аллисене ҫурӗ те пӑта ҫинчен шут шӑрҫи илсе чӑлана кӗрсе кайрӗ.Помолившись богу, он рыгнул, умыл руки и, захватив с гвоздя счеты, пошел в чулан.
XV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Улпутӑм, тетӗп эпӗ, эпир сирӗн чурусем сире турра кӗлтунӑ пек кӗлтумалла, ҫавӑнпа та сирӗн сывлӑхушӑн эпӗ нимӗнле ӗҫрен те пӑрӑнма пултараймастӑп; мӗн хушнӑ, ӑна тума хатӗр, мӗншӗн тесен эпӗ сирӗн чуру.
IV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Рихтенау фрау турра та кӗлтунӑ, гестапона та чӗнсе пӑхнӑ.
Хамӑрӑннисем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 281–304 с.
Кашни ҫуртрах пирӗншӗн кӗлтунӑ!
XXVII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Вӑл ҫавна кӗлтунӑ чухнехи пекех питӗ йӑваш та лӑпкӑ каласа кӑтартнӑ.И сделал при этом такое невинное лицо, как будто читал молитву!
III // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.
Тепӗр тесен, мана унта тупсан та, ӑсран тухнӑ Диэго хӑш кӗтесре те пулин кӗлтунӑ та, ӑна питӗрсе хӑварнӑ тесе шухӑшлӗҫ, терӗ Пӑван.
XI // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.
Эсир ман пата пырсан, эпӗ сире турӑран хама йышӑнма ыйтса кӗлтунӑ пекех йышӑнӑп.Если вы придете ко мне, я приму вас так, как я молю Его принять меня, когда придет мой час.
XI // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.
Артур хӑйӗн чунне пусаракан ҫав юлашки пулӑшупа усӑ курасшӑн пулса, темиҫешер сехет турра кӗлтунӑ.
VI // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.
Артур хӑйне турӑ чӑтӑмлӑх ятӑр, хӑйӗн ҫиллине чарма вӑй патӑр тесе ахалех кӗлтунӑ, Христос чӑтӑмлӑхӗпе йӑвашлӑхӗ ҫинчен вӑл ҫӗрӗ-ҫӗрӗпе шухӑшланӑ.
VI // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.
Вилес умӗн кашни христиан кӗлтунӑ пек унӑн та кӗлтӑвас пулать вӗт-ха.Ведь перед смертью он должен помолиться так же, как молится каждый христианин.
VII // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.
«Ҫемен Коткопа Николай Ивасенко хресченсене, нимӗҫсен часовойне вӗлернӗшӗн тата тапӑннӑшӑн — пӗрре, законсӑр хӗҫпӑшал тытса усранӑшӑн — иккӗ, кӗлтунӑ вӑхӑтра чиркӳ ҫине тапӑннӑшӑн, ҫав вӑхӑтра граната ывӑтса Клембовский ротмистрпа ҫӗрӗҫ министерствин чиновникне Соловьева амантнӑшӑн, свидетельсем кӑтартнӑ тӑрӑх тата судпа айӑпланаканӗсем хӑйсем те пӗр тунмасӑр каласа панӑ тӑрӑх, ку ӗҫсем йӑлтах чӑн пулса иртнине татӑклӑн палӑртнӑ — ҫак асӑннӑ ӗҫсемшӗн нимӗҫсен военно-полевой сучӗ вӗсене персе пӑрахма йышӑнать.
XXIX сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.
Вӑл нумайранпа ӗнтӗ ун ҫинчен шухӑшламанччӗ, арӑмӗ кашни каҫах пӑшӑлтатса турра кӗлтунӑ хыҫҫӑн, хӑнӑхса ҫитнӗ йӑлапа, упӑшки ҫумне ачашшӑн кӗрсе выртнӑ пулин те, ӑна вӑл асӑрхаманпа пӗрех пулнӑ.
II сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.
Наталья, пӗтӗм чунтан парӑнса пӑшӑлтатса кӗлтунӑ хыҫҫӑн, вырӑн ҫине выртрӗ те сывӑ ӳт-пӗвӗн ырӑ йӑлипе хӑйне упӑшкине сӗнчӗ, анчах Петр ҫывӑрнӑ пек пулчӗ.
II сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.
Анчах та Тихонӑн Серафим платниксӗр пуҫне, туссем пулман, вӑл савӑнсах чиркӗве ҫӳренӗ, тӑрӑшса кӗлтунӑ, анчах та кӗлтӑвасса вара, кӑшкӑрма хатӗрленнӗ пек, яланах ҫӑварне илемсӗр карса пӑрахса кӗлтунӑ.
II сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.
Наталья яланхи пекех нумай, тӑрӑшса кӗлтунӑ, ун хыҫҫӑн вара вырӑн ҫине месерле йӑваннӑ та ҫине тӑрсах упӑшкине хӑйӗн кӑпӑшка ӳчӗпе йӑпанма чӗннӗ.
II сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.
Унӑн тӗксӗмленнӗ куҫӗсенчен пӑхса вӑл темӗн ҫинчен хӗрӳллӗн, кӗлтунӑ пек пӑшӑлтатать.Она что-то шепчет в его помутневшие глаза, шепчет горячо, как молитву.
I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.
Пилӗк сехетре вӗсем чей ӗҫнӗ, саккӑрта каҫхи апат ҫинӗ, унтан Наталья ачисене шыва кӳртсе ҫывӑрма вырттарнӑ, чӗркуҫҫи ҫинче тӑрса нумайччен турра кӗлтунӑ, вара ывӑл хӑварас шанчӑкпа упӑшки ҫумне кӗрсе выртнӑ.
I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.
Волошиновӑна допроса илсе кайсан, гестаповецсем ӑна ан асаплантарччӑр тесе, карчӑксем турра кӗлтунӑ.Когда Волошинову уводили на допрос, старухи молились о том, чтобы ее не пытали.
Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.
Дэвид Ливингстон хӑйӗн койки ҫумӗнче чӗркуҫленсе тӑнӑ, пуҫне аллисем ҫинелле пӗксе, кӗлтунӑ пек курӑннӑ.Дэвид Ливингстон стоял на коленях около своей койки, уронив голову на руки, и, казалось, молился.
Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.