Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

курӑкран (тĕпĕ: курӑк) more information about the word form can be found here.
Алвишпа пӗрле ун тусӗ Коимбра, Биери Коимбра майор ывӑлӗ, Камерон лейтенант каланӑ тӑрӑх, ҫак вырӑнсенчи чи путсӗр этем, шапа куҫлӑ, тӑртанса сарӑхнӑ сӑн-питлӗ, турамасӑр кӗҫҫеленсе ларнӑ ҫилхе пек кӑтра ҫӳҫлӗ, ҫӗтӗк кӗпеллӗ, курӑкран ҫыхнӑ юбкӑллӑ мӑнттай; лутӑрканнӑ улӑм шлепки ӑна латсӑр ватӑ йӳтетмӗш пек кӑтартать.

Вместе с Алвишем появился его друг Коимбра, сын майора Коимбра из Бие, — по словам лейтенанта Камерона, самый отъявленный негодяй во всей области, грязный лупоглазый детина с желтым одутловатым лицом и нечесаной гривой жестких курчавых волос, в рваной рубашке и сплетенной из травы юбке; обтрепанная соломенная шляпа делала его похожим на уродливую старую ведьму.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Китанда — типӗ курӑкран ҫыхнӑ икӗ вӑрӑм бамбук шалчаран ҫакса йӑтмалли наҫилкка.

«Китанда» — это гамак, сплетенный из сухой травы и подвешенный к двум длинным бамбуковым шестам.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫӳллӗ Геркулеса та хуплакан курӑкран бамбук ҫеҫ ҫӳллӗрех.

Лишь бамбук поднимался тут над травой, такой высокой, что из-за нее не было видно даже Геркулеса.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫиелтен пӑхсан, вӑл ытла хитрех те мар, иртнӗ ҫулхи типӗ курӑкран ҫеҫ тунӑ.

На вид оно было грубоватое, свитое из сухой прошлогодней травы.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Такмакӗ мӗнле-тӗр те, курӑкӗ сиплӗ пулма пултарать пуль, эмелсене те курӑкран тӑваҫҫӗ, тет, — хушрӗ Тухтар.

— А что, пусть этот наговор так себе, зато польза от травы, наверное, есть: лекарство-то ведь тоже из трав делают, — возразил Тухтар.

Х. Чӗре сасси // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Урай вырӑнне мӑк сарнӑ, мачча вырӑнне туратсемпе курӑкран ҫыхса тунӑ ҫивитти карнӑ.

Вместо постели — охапка водорослей, вместо потолка — плетенка из ветвей и травы.

IV. Ыйткалакан // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Анчах вӑрмантан та, юханшывран та, ҫӗртен те, тӳперен те, кашни пӗлӗт татӑкӗнчен те, кашни курӑкран та эпӗ телей илесшӗн, телей кӗтетӗп, пуринчен те вӑл ҫывхарнине, вӑл чӗнсе каланине илтетӗп.

Но и от леса, и от реки, и от земли, и от неба, от всякого облачка, от всякой травки я жду, я хочу счастия, я во всем чую его приближение, слышу его призыв!

I // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Пӗр аллипе курӑкран тытса, тепринчен Элена ямасӑр Гленарван пӗр вырӑнта чарӑнса тӑчӗ.

Гленарван, уцепившись одной рукой за пучок травы, а другой поддерживая Элен, замер на месте, чуть дыша.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Курӑкран ҫемҫе тӳшек туса выртрӗҫ те, тарӑн ыйӑхпа ҫывӑрса кайрӗҫ.

Лёжа на мягкой травяной подстилке, они крепко спали.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫав курӑк ытти ҫӗрти пек сарӑ курӑк мар, ытларах шурӑ тӗслӗ пулнӑ, ҫав курӑкран вара этем ҫӳрекен сукмак ӑҫта выртнине инҫетренех курса пӗлме май пулнӑ.

По этой — не желтого цвета, как всюду было теперь, ранней весной, а скорее цвета белого — траве можно было далеко впереди себя понять, где проходит тропа человеческая.

VIII // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Хӑна ҫурчӗ ҫинче тата сад тӗлӗнче ялавсем вӗлкӗшеҫҫӗ; касса тикӗсленӗ ҫӑкасем айӗнчи сӗтелсем хушшинче студентсем ларса тухнӑ, пӗр сӗтелӗ айӗнче тем пысӑкӑш бульдог выртать, аякра, явӑнса ӳсекен курӑкран тунӑ хӳшӗре, музыкантсем вырнаҫнӑ, хӑйсене сӑрапа хӗрӳлентерсех тӑраканскерсем, вӗсем питӗ тӑрӑшса выляҫҫӗ.

Над самой гостиницей и над садом веяли флаги; студенты сидели за столами под обстриженными липками; огромный бульдог лежал под одним из столов; в стороне, в беседке из плюща, помещались музыканты и усердно играли, то и дело подкрепляя себя пивом.

II // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.

Пикӑн курӑкран тунӑ ҫурчӗ те усӑнса анчӗ, халь вӑл ҫӗр ҫумӗнчех ҫакӑнса тӑрать.

Травяной домик Пика опустился и висел теперь низко над землёй.

Апат-ҫимӗҫ усрамалли хуралтӑ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Пур енчен те хӑмӑшпа, ҫӑра хӑяхпа пытанма пултарать, курӑкран тунӑ ҫурта инҫетрен ҫивчӗ куҫлӑ чӗрчун та курма пултараймасть.

Издали самый зоркий глаз не мог бы приметить травяное гнёздышко, со всех сторон скрытое высоким тростником и густой осокой.

Ҫурт туни // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Шыв хӗрринчи сӑрт ҫинче эпир вут хутӑмӑр, ҫӗрулми пӗҫерсе ҫирӗмӗр те канма шутларӑмӑр, хӑшӗ выртрӗ, хӑшӗ вӗтӗ хулӑпа курӑкран сарнӑ вырӑн ҫинче ларса тӑчӗ.

Под высоким бугром, у самой реки, мы зажгли костер, напекли картошки и, поужинав, стали отдыхать: кто лежал, кто сидел на постелях из мелких веточек и травы.

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Вӗлтренпе анра курӑкран урӑх нимӗн те ҫукчӗ.

Help to translate

II. Ҫитрӗмӗр // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

Тепӗр пилӗк минутран Евгений уҫӑ шӑршӑллӑ йӗпе хурлӑхан тӗмӗ хыҫӗнчен тухрӗ, хӳме патне ҫитрӗ те пирускине мӑкӑрлантарнӑ май, чӗркуҫҫисем тӗлне сӗтеклӗ курӑкран симӗс тӗс ҫапнӑ шӑлаварне вӑрахчен сӑмса тутрипе сӑтӑркаласа тӑчӗ.

Через пять минут он вышел из-за куста мокрой пахучей смородины, дошел до прясла и, пыхая папироской, долго тер носовым платком брюки, обзелененные в коленях сочной травой.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗри курӑкран ҫӑра та ӑшчике тӑвӑнтаракан тутлӑ шӑршӑ сарӑлнӑ.

От жаркой травы стлался тягучий густой аромат.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Купара выртнӑ курӑкран пуҫа ҫавӑракан тутлӑ шӑршӑ кӗрет.

От копны повеяло дурманящим запахом слежавшихся трав.

XXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

«Питӗ те вӑйлӑ кӑмӑл-туйӑмлӑ вӑл — Василиса Кашпоровна» тетчӗҫ авланас текен каччӑсем; ара, вӗсем чӑн-чӑн тӗрӗсне каланӑ, мӗншӗн тесен Василиса Кашпоровна кирек мӗнле ҫынна та пусӑрӑнтарма, «курӑкран шӑпрах» тенӗ пек тума пултарнӑ.

«Весьма с большим характером Василиса Кашпоровна!» — говорили женихи, и были совершенно правы, потому что Василиса Кашпоровна хоть кого умела сделать тише травы.

III. Аппӑшӗ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Лаши, паллах, хӑйне сӗтеклӗ курӑкран ҫакӑн пек хӑвӑрт уйӑрассине кӗтмен…

Который, надо полагать, никак не ожидал, что его так скоро разлучат с сочной травой…

X // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed