Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

крыльци (тĕпĕ: крыльца) more information about the word form can be found here.
Степан ҫав кун пӗтӗм чӑтӑмлӑхӗпе канлӗхне ҫухатрӗ, мӗн каҫченех хутор тӑрӑх уткаласа ҫӳрерӗ, Сергей Платоновичпа тата Цацапа пӗрле вӑрах хушӑ Моховсен крыльци ҫинче ларчӗ, Германи ҫинчен, хӑйӗн унти пурнӑҫӗ ҫинчен, Франци урлӑ тинӗс ҫулӗпе ҫуралнӑ ҫӗршыва таврӑнни ҫинчен каласа кӑтартрӗ.

Степан в этот день невозвратно потерял выдержку и спокойствие, до вечера ходил по хутору, долго сидел на крыльце моховского дома с Сергеем Платоновичем и Цацей, рассказывал о Германии, о своем житье там, о дороге через Францию и море.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сергей Платонович аллине сулчӗ те ватӑ ҫын уттипе хӑйӗн капӑр тӗрӗллӗ кӑвак крыльци еннелле лӑкӑштатрӗ.

Сергей Платонович махнул рукой и постаревшей походкой заковылял к своему голубому нарядному крыльцу.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

«Патша керменӗн» крыльци.

Крыльцо «царского дворца».

Сенкер инҫет // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Хӑй ҫурчӗн крыльци ҫине Хлыстов штык-юнкер тухса тӑчӗ.

Вышел на крыльцо своего дома штык-юнкер Хлыстов.

Тоцкра // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Станицӑри фельдшер, флигеле вырнаҫнӑскер, кун каҫипе виҫ-тӑватӑ хутчен пырса пӑхать, каҫсерен вӑл тарҫӑсем пурӑнакан пӳрт крыльци ҫине тухать те, чӗлӗмне паклаттарса, нумайччен сивӗ ҫанталӑкри сапаланчӑк кӗрхи ҫӑлтӑрсем ҫине пӑхса тӑрать.

Станичный фельдшер, поместившись во флигеле, приходил раза четыре в день, вечерами подолгу стоял на крыльце людской, покуривая, глядя на холодную россыпь осенних звезд.

22 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Дунька, ӑҫта эсӗ? — ҫинҫе сасӑпа ҫухӑрса ячӗ тахӑшӗ аялта, хурал пӳрчӗн крыльци умӗнче.

— Дунька, ты где? — тоненьким голосом пищало внизу у крыльца караулки.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Правлени крыльци умӗнче тӑлӑп е кӗрӗк тӑхӑннӑ ҫынсем кӗпӗрленсе тӑраҫҫӗ, ҫӑматӑсемпе юра кӑчӑртаттараҫҫӗ.

Толпились у крыльца правления в тулупах и шубах, поскрипывали валенками.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Митька, шӑхӑркаласа, Сергей Платоновичӑн параднӑй крыльци патне ҫитрӗ.

Митька дошел до парадного Сергея Платоновича, посвистывая.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӗрӗн кулли Митькӑна каллех, малтанхи хут Моховсен крыльци ҫинче тӑнӑ чухнехи евӗр, вӗлтренпе пӗҫертнӗ пек, чӗпӗтсе илчӗ.

Снова, как тогда, в первый раз, на террасе моховского дома, улыбка жиганула Митьку крапивным укусом.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорипе Митька калаҫкаласа Моховсен крыльци умне пырса тӑчӗҫ.

Разговаривая, Григорий С Митькой подошли к крыльцу моховского дома.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Урапа тепӗр ик сехетрен крыльцо умне ҫитсе чарӑнчӗ, — Сторченко ҫурчӗн крыльци умӗнче тесе каламасан та юрать пулӗ, тесе шутлатӑп.

Часа через два кибитка остановилась пред крыльцом, — думаю, не нужно говорить: пред крыльцом дома Сторченка.

V. Аппӑшӗн ҫӗнӗ шухӑшӗсем // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Умрихин лашине пысӑк хурама айне, юр ҫинче утӑ юлашкисем сапаланса выртакан ҫӗрте чарсан, Озеровпа Брянцев пӗр хутлӑ чул ҫуртӑн крыльци патӗнче ҫӗнӗ кӗске кӗрӗк тӑхӑннӑ виҫӗ офицера курчӗҫ.

Когда Умрихин остановился под большим фонарем, где на снегу лежали остатки сена, Озеров и Брянцев у крыльца одноэтажного каменного дома увидели трех офицеров в новых коротких шубах.

XXIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Связистсем вырнаҫнӑ ҫуртӑн крыльци ҫинче ларса, Озеров телеграммӑсене вуласа тухрӗ, унтан тем ҫинчен шухӑшласа, е шухӑшлама тытӑнса пӑхса, нумайччен вӗсене ывӑннипе усӑннӑ сылтӑм аллинче тытса тӑчӗ.

Присев на крыльце крестьянской избы, занятой связистами, Озеров прочитал телеграммы и затем, думая о чем-то или пытаясь думать, долго держал их в правой, устало опущенной руке.

XI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫав вӑхӑтра Лена санитарсен взвочӗ вырнаҫнӑ ҫуртӑн крыльци умӗнче вилекен Найдӑшӑн йӗрсе ларчӗ.

Тем временем Лена сидела у крыльца дома, занятого санвзводом, и плакала над издыхающей Найдой.

X // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Халь Марийкӑна хӑтарса кӑларма тивсен, Лозневой, Гобельмана хуса ҫитсе, халех Анфиса Марковнӑна хуптарса лартма сӗнесшӗн пулчӗ, анчах комендатура крыльци ҫине хӑпарнӑ чухне ун пуҫне урӑхла шухӑш пырса кӗчӗ: Марийка нимӗн те каламарӗ пулсан, Макариха мӗн те пулин каласа парасса кӗтмелли те ҫук.

Когда же пришлось отпустить Марийку, Лозневой, догоняя Гобельмана, решил было предложить немедленно арестовать Анфису Марковну, но, пока поднимался на крыльцо комендатуры, передумал: если Марийка ничего не сказала, то от Макарихи тем более нельзя ждать каких-либо признаний.

XIX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Никита Никитич Андриянов Сергее станица Совечӗн ҫутӑпа ялкӑшса тӑракан крыльци ҫинче кӗтсе илчӗ, унӑн аллине савӑнса чӑмӑртарӗ те хӑй килне пыма чӗнчӗ.

Никита Никитич Андриянов встретил Сергея на освещенном крылечке станичного Совета, обрадованно пожал руку и пригласил к себе в дом.

XXVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Штаб пӳрчӗн крыльци тӗлне ҫитсен вӑл повозка ҫинчен йӑлт сиксе анчӗ те, тилхепине пуҫтаркаласа, тӳрех кӑшкӑрса ячӗ:

Проворно соскочив с повозки у крыльца штабной избы, он закричал, подбирая вожжи:

VI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Икӗ ҫул ӗнтӗ вӑл унӑн крыльци ҫине хӑпарса курман.

Вот уж два года он не поднимался на его крыльцо.

XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Вӑл ӗнтӗ… — терӗ те Лозневой, именсе хӑйне хӑй пӑхса илчӗ, вара хӑй пӗр виҫӗ кун малтанрах мӗнле лайӑх ҫӗлетнӗ шукӑль форма тӑхӑнса Лопуховсен крыльци ҫине хӑпарнине аса илчӗ.

— Да это… — Лозневой смущенно осмотрел себя и вспомнил, в какой щегольской, ловко подогнанной форме три дня назад всходил на крыльцо лопуховского дома.

IV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫапах та Ерофей Лопухов кашни ҫуркуннех унӑн крыльци умне пырса тухнӑ.

Несмотря на это, Ерофей Лопухов каждой весной появлялся у его крыльца.

III // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed