Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

йӑмӑк the word is in our database.
йӑмӑк (тĕпĕ: йӑмӑк) more information about the word form can be found here.
Эпӗ йӑмӑк ҫумне таянса ҫывӑрса кайнӑ.

Я прислонился к сестренке и заснул.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Йӑмӑк хӑйӗн пуканийӗсемпе калаҫать.

Сестра вполголоса разговаривала с куклами.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Эпир, анне тата йӑмӑк, Хура парӑссем патне каятпӑр.

Мы шли с матерью и сестренкой к Черным парусам.

Иккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Йӑмӑк веранда ҫинче карлӑк ҫумне лӑпчӑнса тӑнӑ та икӗ аллипе савӑнӑҫлӑн сулкаласа: — Пирӗн килеҫҫӗ! Пирӗн, пирӗн! — тесе кӑшкӑра-кӑшкӑра илет.

На веранде, прижавшись к перилам, стояла сестренка и, радостно махая обеими руками, кричала: — Наши! Наши! Наши!

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Эпӗ те, йӑмӑк пӑхакан ҫӗре, ҫыран хӗррине пуҫтарӑннӑ ача-пӑчасем, хӗрарӑмсемпе стариксем пӑхакан ҫӗрелле пӑхатӑп.

Я тоже перевожу взгляд в ту сторону, куда смотрит девочка, куда смотрят собравшиеся на берегу мальчишки, женщины и старики.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Эпӗ сана инҫетре тӗл пултӑм, йӑмӑк!

— Далеко ж я тебя встретил, сестра!

XVI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Йӑмӑк! — терӗ вӑл, пӑлханса.

— Сестра! — волнуясь, сказал он.

XVI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Манӑн йӑмӑк ҫук, — терӗ Шишкин.

— А у меня сестры нет, — сказал Шишкин.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Ҫав вӑхӑтра Лика килчӗ те, эпӗ: — Ку тата манӑн йӑмӑк Лика, паллаш, — терӗм.

В это время пришла Лика, и я сказал: — А это вот, познакомься, моя сестра Лика.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Манӑн йӑмӑк Лика виҫҫӗмӗш класа куҫрӗ те, халӗ ӗнтӗ вӑл, эпӗ пачах унӑн пиччӗшӗ мар пек тата манӑн нимӗнле авторитет та пулман пек, мана пачах итлемесен те юрать тесе шутлать.

Моя младшая сестра Лика перешла в третий класс и теперь думает, что меня можно совсем не слушаться, будто я ей вовсе не старший брат и у меня нет никакого авторитета.

Иккӗмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Ӑна кӗтес мар, лайӑх пушӑ кирлӗ, анчах вилнӗ йӑмӑк ачи пулнӑран ҫеҫ шеллетӗп, — тесе калаҫать.

Ему не уголок, а плетку бы хорошую, только потому и жалею, что от покойной сестры.

Женька // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

— Ют йӑх; ман йӑмӑк улпутпа вылятчӗ, ҫавӑ палӑрать те ӗнтӗ халь.

— Чужой: сестра моя с барином играла, оно и сказывается.

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

— Манпа пӗрле аппапа йӑмӑк пурӑнаҫҫӗ тата аппан вунпиллӗкри хӗрӗ пур.

— Со мной живут две сестры и племянница пятнадцати лет.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Йӗпе ҫине сапа тенӗ пек, ыран нимӗҫсем килес тенӗ чух, бомба пирӗн ялти пӳрте ишсе пӑрахнӑ, аннепе йӑмӑк хулана килчӗҫ.

Как назло, накануне прихода немцев бомба разбила в деревне наш дом, и мать с сестрой приехали в город.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Йӑмӑк хӑранипе нӑйкӑшма чарӑнать.

Напуганная сестренка умолкает…

Пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Анне хӑйӗн пӗркеленнӗ, хытса ларнӑ аллине йӑмӑк ҫӑварне чикет те, ним тума аптранипе кӑшкӑрса ярать: «Ме, кӑшла ман алла, урӑх манӑн нимӗн те ҫук».

Мать сует ей в рот свою морщинистую руку и с отчаянием кричит: — На, гложи мою руку, больше у меня ничего нету.

Пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Йӑмӑк лӑпланмасть, ҫаплах нӑйкӑшать.

Сестренка не унимается, продолжает хныкать.

Пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

— Ҫиме хӑҫан паран? — макӑрас пек ыйтать пӗчӗк йӑмӑк.

— А поесть-то когда дашь? — плаксиво говорит младшая сестренка.

Пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Ман йӑмӑк та таҫта ҫапкаланса ҫӳрет ӗнтӗ…

Вот и сестренка моя неизвестно где мыкается…

Тунсӑхлама вӑхӑт ҫук // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

— Унта манӑн анне, шӑллӑм тата йӑмӑк пур — вӗсем пурне те пӗлме пултараҫҫӗ…

— Там у меня мать, братишка, сестра; они все могут узнать…

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed