Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

йывӑҫне (тĕпĕ: йывӑҫ) more information about the word form can be found here.
Вӑл, вӑрман хуралҫи, хӑш йывӑҫне касма юранине пӗлет ӗнте.

Help to translate

Палӑк юман // Герасим Харлампьев. Харлампьев, Г. Д. Утарта: пӗчӗк калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1964. — 84 с. — 8–9 с.

Мӗнле йывӑҫне астумасть хӗр.

Но какое дерево, не помнит.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тупӑкне тума чӑрмав пулман: хӑй ӗлӗкех хатӗрленӗ тип урай хӑминчен тӑрӑхла ещӗк ӑсталанӑ, йывӑҫне ҫиелтен саваласа шуратнӑ, тӗпне сава ҫункавӗ хунӑ, ҫиелтен килти пир сарнӑ, пуҫелӗкне сава ҫункавӗнченех минтер пек тунӑ.

Help to translate

4 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Халӗ ӑна ҫимелли тупма шутсӑр ансат: ал тупанӗпе кокос е манго йывӑҫне вуллинчен кӑшт ҫапсанах пӗтӗм ҫимӗҫ ҫӗре ун йӗри-тавра тӑкӑнса тулать.

Теперь ему было легко добывать пищу. Стоило хлопнуть ладонью по стволу кокосового или мангового дерева, как все плоды, стряхиваясь, усыпали землю вокруг него.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 119–131 с.

Тиенӗ тӗркемсемпе ешчӗксенчен ирӗклӗрех вырӑнта кӑштах уткаласа ҫӳрерӗ, виҫӗ талӑк ҫывӑрманла — алли-урине карӑннӑн хуҫлаткаларӗ; унтан чӗркуҫленсе ларчӗ те тинберӗсен хушшипе карап йывӑҫне тишкерме тытӑнчӗ.

Он походил немного по маленькому, свободному от груза месту, потягиваясь и разминая члены, как будто спал трое суток, затем встал на колени и принялся рассматривать дерево корабля между тинберсами.

Супӑнь ешчӗкӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 170–176 с.

Йывӑҫне касса пӑрахсан, турачӗсемпе ҫулҫисем хӑйсемех типеҫҫӗ.

— Уж если срубим дерево, то веточки да листочки и сами посохнут.

XVII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Пралук тӑрӑх вӑл тепӗр йывӑҫ патне пычӗ, унта мина юр айӗнче выртать, йывӑҫне каллех ҫавӑн пекех касса хунӑ.

Пошел он к другому дереву, куда вела проволока, а там мина лежит под снегом, и тоже дерево подпилено.

Кӗпер // Николай Иванов. Тихонов Н.С. Паттӑр партизан: калавсем; вырӑсларан Н. Иванов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 47 с.

— А эсӗ йывӑҫне палласа юл та, кайран туратне йывӑҫӗ ҫумне ҫыхса хур.

— А ты приметь дерево, да потом и привяжи сучок к стволу.

Гришка Хват // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 18–40 с.

Ҫав пуянлӑх йӑлтах Шувалов граф аллинче тӑнӑччӗ, ӑна лайӑх хуралламастчӗҫ; Кунавинти мещенсем ҫав вӑрмана хӑйсен вӑрманӗ пекех шутлатчӗҫ, ҫӗрте выртакан вут-шанка пуҫтаратчӗҫ, хӑрӑксене касатчӗҫ, май килсен тата чӗрӗ йывӑҫне касса ӳкерме те именместчӗҫ.

Все это богатство принадлежало графу Шувалову и охранялось плохо; кунавинское мещанство смотрело на него как на своё, собирало валежник, рубило сухостой, не брезгуя при случае и живым деревом.

III. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Кӗтесре кӗленче алӑклӑ, йывӑҫне касса чӗнтӗрленӗ кивӗ тӗксӗм буфет ларать.

Из угла мрачно смотрел высокий резной буфет со стеклянными дверцами.

Иккӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Анчах пӗр улма йывӑҫҫин ҫыххине салтса пӑхрӑм та курах кайрӑм: ҫӗр ҫумӗпе унӑн хуппине йывӑҫне ҫитех хырса ҫавӑрӑннӑ, шурӑ ункӑ пек тӑрать.

Но когда я развернул первую яблоню, я увидал, что внизу, над самой землею, кора яблони обгрызена кругом по самую древесину, как белое кольцо.

Улма йывӑҫҫи // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Анчах пӗчӗк Джек «резина йывӑҫсене» тата шӑна-кайӑка кӑтартма ыйтрӗ; ун амӑшӗ — хинин йывӑҫне, тӑванӗ вара тем тесен те кокуйо тупасшӑнччӗ.

Но малыш Джек требовал «резиновых деревьев» и птичку-муху; его мамаша — хинное дерево, а кузен обязательно хотел найти кокуйо.

Иккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Акӑ мӗншӗн иккен ҫыран хӗрринче те, вӑрманта та ҫул-ҫӳревҫӗсем каучук йывӑҫӗсене те, хинин йывӑҫне те тӗл пулмарӗҫ: вӗсем Кӑнтӑр Америкӑра ӳсеҫҫӗ.

Вот почему ни на побережье, ни в лесу путешественники не встретили ни каучуковых, ни хинных деревьев: они растут в Южной Америке.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Ах, ҫамрӑк тусӑм, — терӗ Гаррис, — хинин йывӑҫне уйӑрса илме пит ҫӑмӑлах мар.

— Ах, мой юный друг, — сказал Гаррис, — хинные деревья не так-то легко распознать.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Чӑннипе каласан, ку таранччен пӗр хинин йывӑҫне те тӗл пулманни мана тӗлӗнтерет, — хушса хучӗ Дик.

— Меня, по правде сказать, удивляет, что мы до сих пор не встретили ни одного хинного дерева, — добавил Дик Сэнд.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Резина йывӑҫне курас килет!

Я хочу резиновое дерево!

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Анчах Дик тусӑм мана, эпӗ хама лайӑх тытсан, резина йывӑҫне кӑтартӑп тенӗччӗ.

 — Но мой друг Дик обещал показать мне резиновое дерево, если я буду хорошо вести себя.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Дик Сэнд вара хӑйӗн Джек тусне шӑп та шай каучук йывӑҫне кӑтартма пулнӑччӗ.

А ведь Дик Сэнд обещал показать своему другу Джеку именно каучуковое дерево.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

«Манго» йывӑҫне лартакан вилет», — тет кунти халӑх.

«Кто посадит манговое дерево, тот умрет» — так гласит местное поверье.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Гаррис Уэлдон миссиспа Дика чаплӑ эбен йывӑҫне кӑтартрӗ — вӑл эбен йывӑҫӗн ытти тӗсӗсенчен чылай мӑнтӑр, ун хура тӗш йывӑҫӗ ытти пурне те паллӑ эбен йывӑҫҫисенчен хитререх, ҫирӗпрех.

Гаррис указал миссис Уэлдон и Дику прекрасное эбеновое дерево, гораздо толще обычного, черная древесина которого красивее и тверже общеизвестных сортов.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed