Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Телефонпа (тĕпĕ: телефон) more information about the word form can be found here.
Хурахсем пӗр-пӗринчен уйрӑлсан вӑл телефонпа ҫапла пӗлтерчӗ:

Дождавшись, когда тот второй, который кажется, был Паарме, ушел, она торопливо заговорила:

Саккӑрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Бандитсемпе телефонпа калаҫса татӑласси ҫакӑн пекех йывӑр тесе шутламанччӗ.

Вот уж не думала, что вести переговоры с бандитами по телефону так тяжело.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Малтанлӑха унпа телефонпа та пулин калаҫса илер.

— Хотя бы для начала давайте ему позвоним.

Улттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Ытти чухне мӗн каламаллине хуҫана телефонпа пӗлтеретчӗ вӑл, кабинета уйрӑм сӑлтав пулсан ҫеҫ кӗркелетчӗ.

Обычно она связывалась с ним по телефону, и заходила только в исключительных случаях.

Таҫта — чикӗ леш енче // Галина Матвеева. Килти архив

Анчах М. профессорӑн ытарайми статьи пичетленсе тухнӑранпа пӗр уйӑх кӑна иртрӗ — «Св. Марийӑн» наукӑллӑ пехилӗ ҫинчен ҫырнӑччӗ вӑл — хӑех вал мана телефонпа чӗнтерчӗ те тинех эпӗ килӗшрӗм.

потому что прошёл лишь месяц с тех пор, как была опубликована замечательная статья профессора В. о научном наследстве «Св. Марии». Когда он сам позвонил мне, я согласился.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫапла калаҫсах лартӑмӑр эпир, Валентин Николаевич профессор пыратӑп тесе виҫӗ хут телефонпа пӗлтерчӗ те, ӑна та — ан тив вӑл хуть те профессорах пултӑр — ҫапах та килменшӗн ятласа илтӗмӗр, вӑл каллех темле ҫӗленсемпе е кӗмӗл тӗслӗ тилӗсемпе аппаланнӑ май вӑхӑт пулмарӗ, тет.

Так-то мы сидели и разговаривали, и уже раза три позвонил профессор Валентин Николаевич Жуков и был обруган, даром что профессор, за то, что не приходит, ссылаясь на какую-то очередную затею со змеями или гибридами чёрно-бурых лисиц.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унтан вӑл кайрӗ те, ҫӗрӗпех «тупра» памаҫҫӗ-и, тесе телефонпа шӑнкӑртаттарчӗ.

Потом он ушёл и весь вечер звонил в порт — не дают ли «добро»?

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах телефонпа урӑх нимӗн те илтӗнмерӗ.

Но больше ничего уже не было слышно.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Телефонпа ыйтрӗҫ те, эпӗ сире килте терӗм.

Тут звонили, и я сообщил, что вы дома.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Алӑк патӗнчи пӳлӗмре телефон шӑнкӑртатрӗ, Вышимирский телефонпа калаҫни илтӗнчӗ:

Телефонный звонок послышался в передней. Вышимирский сказал:

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эсир ӑна телефонпа чӗнтерӗр, — канаш пачӗ паспортистка, — шӑпах ӗнер кӑна ун патне телефон кӗртрӗҫ-ха.

— А вы бы ему позвонили, — посоветовала паспортистка. – У него как раз вчера телефон включили.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Телефонпа калаҫса татӑлтӑмӑр та вӗҫсе каяс умӗн вунӑ минут маларах ҫитсе тӑтӑм.

Я созвонился и приехал за десять минут до старта.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эсир телефонпа шӑнкӑртаттарнинчен тӗлӗнсех каймалла ҫав, Александр Иваныч, — терӗ вӑл ӗҫлӗ сасӑпа, — эпӗ сире хампа пӗрле Ҫурҫӗре вӗҫме сӗнетӗп.

Это, конечно, чудо, что вы позвонили, Александр Иваныч, — серьёзно и даже торжественно сказал он. – Я предлагаю вам лететь со мною на Север.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хваттерӗ питӗрӗнчӗк пулнӑ унӑн, вара вӑл хам телефонпа калаҫас умӗн икӗ минут маларах ҫеҫ хваттерне кӗнӗ, унта та пулин Ленинградран нумайлӑха тухса каяс майпа кӑна.

Квартира была запечатана, и он распечатал её и зашёл к себе две минуты назад, и то лишь потому, что надолго уезжает из Ленинграда.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Акӑ мана Аня Ильина самолет килни ҫинчен телефонпа пӗлтерчӗ.

Наконец Аня Ильина позвонила в госпиталь и сказала, что самолёт пришёл.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Телефонпа шӑнкӑртаттартӑм та манпа калаҫма Розалия Наумовна мар, вӑлах пычӗ.

Я позвонила — и не Розалия Наумовна, а он подошёл к аппарату.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Малтанхине эпир пӳртре ларсах ирттертӗмӗр, Розалия Наумовна телефонпа калаҫса хамӑр сыхланмалли ушкӑн ячӗпе хистесех анма хушрӗ пулин те, эпир вырӑнтан хускалмарӑмӑр.

Первую мы пересидели, хотя Розалия Наумовна звонила по телефону и от имени группы самозащиты приказывала спуститься.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Манӑн телефонпа калаҫмалла та.

Мне должны позвонить.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Розалия Наумовна мана чӗнсе тухрӗ те, Петя, телефонпа калаҫса, кӗрсе тухма чӗнчӗ, терӗ; май килсен — халех, епле пулсан та вара кӑнтӑрлахи вӑхӑтчен кая мар, терӗ.

Розалия Наумовна вызвала меня и сказала, что Петя звонил домой, просил зайти; если можно — немедленно, но, во всяком случае, не позже полудня.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унччен малтан Саньӑна пӗр отрядри летчикӑн амӑшӗпе телефонпа калаҫсаттӑм, вӑл мана Рыбинскран ҫыру илтӗм, тесе пӗлтерчӗ.

Накануне я звонила матери одного лётчика из его отряда, и сна сказала, что получила письмо из Рыбинска.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed