Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Мунчо (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
Мунчо иккен вӑл.

То был Мунчо.

XVI. Вилӗм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Апла мар, — терӗҫ пур енчен те, — Стефчов айӑплӑ мар унта, пӗтӗмпе Мунчо айӑплӑ.

— Нет, во всем виноват не Стефчов, а Мунчо, — посыпались возражения.

X. 1876-Мӗш ҫулхи шпион // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянова сутаканӗ Мунчо тесе, кам каларӗ сире?

Кто вам сказал, что предатель — это Мунчо?

II. Соколов тухтӑрӑн чирлӗ ҫыннисем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мунчо тахҫанах ӑнран кайнӑ.

Мунчо давно уже потерял рассудок.

II. Соколов тухтӑрӑн чирлӗ ҫыннисем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тепӗр енчен тата пӗтӗмпех Мунчо айаплӑ пулмалла, тухтӑр ҫавӑн пек шухӑшпа килӗшсе ҫитрӗ те, комитет каллех ӗҫлеме тытӑнсан, вӑл пӗтӗмпех халӑхшӑн ӗҫлеме пуҫӗнчӗ, вӑл ӗҫ — пӑлхава хатӗрленесси.

Но вскоре ему объяснили, что во всем виноват Мунчо, а когда возродился комитет, доктор целиком отдался великому делу — подготовке к восстанию.

II. Соколов тухтӑрӑн чирлӗ ҫыннисем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Халӑх ҫав айван Мунчо айӑплӑ тесе тарӑхрӗ, игумен хӗснине пула Мунчо тӗрӗксен виллисене мӗнле ҫӗре чикни ҫинчен пӗр тунмасӑр каласа пачӗ.

Всеобщее негодование обрушилось на злосчастного дурачка Мунчо, который признался, после того как игумен избил его, что он один видел, как зарывали трупы турок.

I. Бяла Черква // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мунчо, тен, мӗнле те пулин йӑнӑшла ӑна сутма пултарнӑ пулинех?

Но, может быть, Мунчо нечаянно выдал его?

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мунчо мар ӗнтӗ, вӑл, пӗтӗмпе пӗлес пулсан та, ун пек хӑтланмасть.

Только не Мунчо, даже если он и в самом деле знает все.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Арман патӗнче камсене чавса чикнине Мунчо ахӑрнех пӗлет пулмалла, вӑл ак хальхинче те «Руссиана» асӑнчӗ, эппин вӑлах пӗтӗм вӑрттӑнлӑха та пӗлнӗ пуль.

Мунчо, должно быть, знает, кого закопали у мельницы, а так как он упомянул и «Руссиана», значит, он, возможно, открыл всю тайну.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Мӗн пулчӗ, Мунчо? — ыйтрӗ унран игумен.

— Что случилось, Мунчо? — спросил игумен строго.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫилле хывнӑ игумен татах ҫаврӑнса тӑчӗ, хальхинче тинех вӑл Мунчо тем пӑшӑрханнине асӑрхарӗ, ухмах сиксе чӗтрет, йывӑррӑн сывлать, йӑлтӑркка куҫӗнче сехри хӑпни палӑрать.

Рассерженный игумен опять обернулся и только тогда заметил, чтоМунчо очень возбужден, дрожит всем телом и тяжело дышит, а в его лихорадочно блестящих глазах застыл ужас.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах Мунчо ун аллине чавси тӗлӗнчен хытӑ ярса тытнӑ та вӗҫертмесӗр тӑрать.

Но Мунчо крепко сжал его руку у локтя и не отпускал.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Мӗн кирлӗ сана, Мунчо? — ыйтрӗ игумен, кансӗрленӗшӗн кӑмӑлсӑр пулса.

— Чего тебе надо, Мунчо? — спросил игумен, строго посмотрев на него.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мунчо иккен.

Перед ним стоял Мунчо.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мунчо тата?

— А этот Мунчо?

XX. Пӑшӑрхану // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ӗнтӗ ҫакна та асӑнмасӑр хӑварар мар: Мунчо хӑтланчӑшӗ хыҫҫӑн Огнянов темӗн пӑшӑрханса илчӗ, кофейньӑран тухсанах вӑл Соколовран ҫакӑн пек ыйтрӗ:

Впрочем, сейчас Огнянову стало немного не по себе, и, выйдя из кофейни, он спросил доктора:

XX. Пӑшӑрхану // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов Стефчова пӑшӑрханса пӑхрӗ, юрать-ха лешӗ кутӑн ҫаврӑнса хӑй кӳршипе темӗн пирки пӑшӑлтататчӗ те, Мунчо мӗн кӑтартнине курмасӑрах юлчӗ; Огнянов кӑштах лӑпланчӗ.

Волнуясь, Огнянов взглянул на Стефчова, но быстро успокоился, заметив, что тот отвернулся и шушукается с соседом, не обращая внимания на Мунчо.

XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл темле пысӑк йӑнӑш пулчӗ пуль тесе иккӗленме тытӑнчӗ, Стоян пичче арманӗнче мӗн пулнине Мунчо, ахӑр, мӗнле те пулин пӗлме пултарнӑ пуль, тен, мӗн те пулин курнӑ та пуль.

Он заподозрил, что произошла роковая случайность, и Мунчо каким-то образом узнал о происшествии на мельнице деда Стояна, а может быть, и видел его.

XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫынсем нимӗн пӗлми тӗлӗнсе пӑхнине Мунчо хӑех асӑрхаса илчӗ пулмалла, вӑл хӑй пултарнӑ таран Огнянов мӗнле лайӑх ҫын иккенне пӗлтересшӗн пулса, пурне те савӑнӑҫлӑн пӑхса ҫаврӑнчӗ, унтан Огнянова пӳрнипе тӗллесе, тата хытӑрах каласа хучӗ: — Русс-и-ан!.. — вӑл ҫавӑнтах аллипе ҫурҫӗрелле сулса кӑтартрӗ, унтан каллех пӳрнипе мӑй каснӑ пек туса сӗркелесе илчӗ.

Мунчо, как видно, заметил общее недоумение и, чтобы лучше объяснить, почему он восхищается Огняновым, окинул все общество торжествующе-тупым взглядом и, показав пальцем на Огнянова, крикнул еще громче: — Русс-и-ан!.. — Потом махнул рукой куда-то в сторону севера и стал еще усерднее пилить себе горло указательным пальцем.

XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Граф, мӗн тет сана Мунчо? — ыйтса пӗлме тытӑнчӗҫ ҫынсем.

— Граф, что тебе сказал Мунчо? — посыпались вопросы.

XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed