Шырав
Шырав ĕçĕ:
Семен хӑй нимӗҫсем патӗнче ӗҫленине пӗлтерекен удостоверенине кӑларма тесе аллине кӗсйине чикрӗ, анчах вахмистр чӑтса тӑраймасӑр пуҫне сулкаласа илчӗ те: — Вӑл! — тесе Катя ҫине шашкипе тӑсса кӑтартрӗ, Вахмистр Катьӑна питне хупӑрласа тӑракан тутӑрне сирме хушрӗ.
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
Катя Курагинран хӑрамасть, анчах вӑл Катя ку таврашра пулни ҫинчен кама та пулсан «вӑрттӑн» каласа парсан нимӗҫсем те пӗлме пултараҫҫӗ.
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
Килӗҫ Катя, Шурка тата Маня хӑйсен ачисемпе вӑрмана, тен, шӑпах ҫак хӑй выртакан вырӑна, турӑ парсан Катя та хӑйӗн ачисемпе кайрантарах, хӑҫан та пулсан, мӑнукӗсемпе килӗ.
Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
Макӑрма чарӑннӑ учительница Катьӑна итлет, Катя калаҫни вара Степкӑна пӑшӑрханнӑ пекрех те, анчах унчченхи пекех ачашлӑн илтӗнет.
Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
— Певскра нимӗҫсем! — илтрӗ вӑл урамра такам кӑшкӑрнине, вара пӗр шухӑшласа тӑмасӑрах ҫапла шутласа хучӗ: Катя килмерӗ-тӗк вара вӑл унта хӑй каять, Катя виллине те пулин шыраса тупса пытарать.
Ҫирӗммӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
Катя Зимин патне кайнине пӗлсен, Федя ҫӳлелле чупса хӑпарчӗ, анчах райкомра Катя ҫук.Узнав от него, что Катя ушла к Зимину, Федя побежал наверх, но в райкоме Кати не оказалось.
Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
Катя умӗнчи лавӑн хуҫи: — Ан кансӗрле-ха эсӗ пире! — терӗ Катьӑна сиввӗн.Возница повозки, на которой стояла Катя, хмуро сказал: — Не мешай ты нам!
Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
Катя сасси вара ытти сасӑсенчен уйрӑлса маларах илтӗнет, вӑл та, Катя майлӑ, малалла васканӑ пек туйӑнать.А голос Кати, выделяясь, забегал вперед, точно ему, как и самой Кате, было некогда:
Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
Лешсем, Катя пырса кӗрсенех пӗр-пӗрин куҫӗсенчен нумай пӗлтерӗшлӗн пӑхса илсе, яланах ӑна Катьӑпа пӗччен хӑварма тӑрӑшнӑ.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.
Вӑл Ольга сӑрт ҫинче пынине, Катя ӑна хӑваласа ҫитнине тата ҫыру панине инҫетрен курчӗ; Ольга пӗр минут пек чарӑнса тӑнине, ҫыру ҫине пӑхса илнине, шухӑшланине, унтан, Катьӑна пуҫӗпе сулса, парк аллейине кӗрсе кайнине курчӗ.
X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
Ӑнланса илтӗм-илтӗмех вара вӑл епле майпа хӑйӗн ирсӗр вӑййине путсӗр меллесе икӗ хутчен те — малтан, Катя умӗнче тӳрре тухас тесе, мана ҫӑлтӑм тет, унтан вара, ман умра тӳрре тухас тесе, Катьӑна ҫӑлтӑм, тесе улталать.
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Пысӑк Петя каллех аманнӑ иккен, вӑл награда та илнӗ, ҫӗнӗрен фронта таврӑннӑ — Катя Мускавра ӑнсӑртранах ун батальонӗн командирӗпе Совет Союзӗн Геройӗпе паллашнӑ та, Петя вара «ку вилӗм ҫине сурса хурас» тесе калать, тет, ҫак сӑмахсене илтсен Катя тӗлӗнсе кайнӑ.
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Мана дневник мар, Катя кирлӗччӗ, ӑслӑ та вичкӗн, хама шанса та савса тӑракан Катя кирлӗччӗ.
Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Ярославскинчи облисполкомра эпӗ Катьӑн адресне ҫырса илетӗп: Верхне-Ядомская станцийӗ, Большие Лубни ялӗ, Шукинский районӗ, Шукинсхий ялсовечӗ, малалла та ҫаплах каять — телеграммӑн ҫирӗм пилӗк сӑмахӗнчен Катя адресӗ вунҫичӗ сӑмах йышӑнать.
Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Хирӗҫ пӗр ҫыру илмесен те Катьӑна ҫур ҫул хушши ҫыру ҫырса тӑни, Ленинграда ҫитсен алӑк уҫса ярсанах Катя мана хам еннелле аллине тӑсрӗ тесе шанса тӑни айванла тухать.
Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Ҫурта бомба лекнӗ вӑхӑтра Катя Розалия Наумовна патӗнче пурӑнман иккен, ҫаксене ҫеҫ пӗлме пултартӑм эпӗ Катя ҫинчен.Катя уже не жила у Розалии Наумовны, когда в дом попала бомба, — это было всё, что я узнал.
Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
«Ҫапла вара эсӗ, Катя, асӑнтах тытса тӑр, эсӗ ирӗкре, тивӗҫлӗх сӑмахӗ кирлӗ мар», — тесе ҫырнӑччӗ эпӗ, Катьӑна хампа юнашарах пек туйса.
Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Эпӗ Катя ҫинчен шухӑшламастӑмччӗ-ха, анчах чунӑмра темӗнле ачаш асӑнусем вӑранчӗҫ, куҫ умӗнче «Катя» тӑнине туйса илтӗм.Я не думал о Кате, но что-то нежное и сдержанное прошло в душе, и я почувствовал: «Катя».
Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Анчах куҫа палӑрсах кайми халӑх хушшинчен хам тахҫан ыталанӑ чух кӑмӑлсӑр пӑхакан Катя мар тухса тӑчӗ ман умма, хама телей кӳрекен Катя мар — урӑххи тухрӗ.
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
— Катя, савнӑ Катя, епле хаваслантартӑн-ха мана!
Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951