Corpus of the Chuvash language

Гинка ӑна хулӗнчен тытса ҫавӑтрӗ.

Гинка взяла ее под руку и повела.

IX. Пулӑшаканни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫапла сасартӑк йӗрсе вӑл ӗнер вӗлернӗ пӑлхавҫӑсемшӗн хӑй татӑлса хуйхӑрнине ирттерме тӑрӑшрӗ; анчах пухӑннӑ ҫынсем ӑна вӑл Лалка пирки йӗрет тесе шутларӗҫ, Гинка ун ятне асӑнчӗ-ҫке..

В этих внезапных рыданиях она изливала свое горе по убитым вчера повстанцам: но окружающие подумали, что она плачет о Лалке, имя которой назвала.

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Гинка шӗшкӗ йывӑҫҫинчен тӗренчӗ те куҫҫулӗ тухнине кӑтартасшӑн пулмасӑр куҫне явлӑкпа хупларӗ.

И, прислонившись к стволу орешины, Гинка закрыла платком глаза, из которых ручьем полились слезы.

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эп пӗлетӗп сан калас тенӗ сӑмахна, пӗтӗмпе пӗлетӗп! — пӳлче ӑна Гинка, ҫилле хывса.

— Я знаю, знаю все, что ты скажешь! — гневно прервала его Гинка.

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Гинка пичӗ хӗрелсе кайрӗ, куҫӗнче вут-хӗм йӑлкӑшса илчӗ.

Лицо у Гинки разгорелось, в глазах ее блеснул огонек.

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Епле мӗншӗн пултӑр? — терӗ Гинка, — кунта пытанма меллӗ, ҫавӑнпа килеҫҫӗ.

— Как зачем? — с живостью подхватила Гинка, — они приходят, чтобы здесь укрыться.

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Мӗн кулатӑн эс, Стайка? — ыйтрӗ унран Гинка.

— Чего ты смеешься, Стайка? — спросила ее Гинка.

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ровоама хаджи инкене чи малтанхи хут курнипе Стайка пӗлместчӗ-ха Гинка ҫав хӗр-манахӑн инкӗшӗ пулнине, вӑл хӗр-манахӑн янтарь шӑрҫине вӑрттӑн таткаласа пӗтерчӗ; шӑрҫи урай тӑрӑх саланчӗ те, Стайка чеен пӑхкаласа, ҫав хӗр-манах шӑрҫа мӗнле суйланине йӗкӗлтесе пӑхса тӑчӗ.

Впервые увидев госпожу Хаджи Ровоаму, Стайка еще не знала, что она приходится теткой ее хозяйке Гинке, и в отместку монахине потихоньку взяла несколько бусин из ее рассыпавшихся янтарных четок; теперь Стайка лукаво поглядывала, как монахиня шарит вокруг себя, разыскивая эти бусины.

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ӗнер ӑна килте ӗҫлекелеме тесе Гинка хӑйсем патне чӗнчӗ.

Вчера ее взяла в услужение Гинка.

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Унтан каялла ҫаврӑнчӗ те Гинка патнелле утрӗ.

Потом повернул назад и отправился к Гинке.

VII. Марийка ӗҫӗ ӑнӑҫмарӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вилнӗ Лалкӑн аппӑшӗ, Гинка, траурла кӗпине тӑхӑннипе ытла чипер курӑнаканскер, ниҫтан чарма ҫук макӑрать.

Сестра покойницы, Гинка, очень хорошенькая в своем траурном платье, рыдала неудержимо.

XX. Кандов тата ытларах тӗлӗнет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эп ӑсран кайман, чӑн-чӑн пӑлхар хӗрӗ эпӗ, патриотка! — хӗрсе хирӗҫ тавӑрчӗ Гинка.

— Я не сумасшедшая, а настоящая болгарка, патриотка! — возразила Гинка с жаром.

IV. Хӑтипе кӗрӳшӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Чарӑннӑ пул, Гинка, — кӑшкӑрса пӑрахрӗ ӑна амӑшӗ.

— Гинка, замолчи! — прикрикнула на нее мать.

IV. Хӑтипе кӗрӳшӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Гинка килсе кӗчӗ те, амӑшӗн пӗтӗм тарӑхӗ ӑна куҫрӗ.

Вошла Гинка, и Юрданица обрушила свой гнев на старшую дочь.

IV. Хӑтипе кӗрӳшӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах Гинка ӑна итлесе тӑмарӗ.

Но Гинка его не слышала.

III. Икӗ тӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Гинка та унта кӗме ӗлкӗрчӗ ӗнтӗ, вӑл хӑйне васкаварлӑн тирпее кӗртрӗ, ашшӗ кӑшкӑрашса тӑнипе хапха умне халӑх пуҫтӑрӑнма тытӑннине асӑрхарӗ.

Гинка ужо была там и торопливо приводила себя в порядок, заметив, что крики ее родителя привлекли к воротам толпу любопытных.

III. Икӗ тӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Гинка Генки тем мӑкӑртатрӗ те каллех пӳртелле кӗрсе пытанчӗ.

Генко Гинкин что-то пролепетал и снова скрылся в доме.

III. Икӗ тӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫав шӑршлӑ султан пусмӑрӗнче пурӑнас килмест пирӗн урӑхран! — чӑрсӑррӑн каласа хучӗ те Гинка, ашшӗ вӑрӑм чӑпӑклӑ чӗлӗмӗпе ун еннелле сулса янине асӑрхасан, юрать-ха, аяккинелле пӑрӑнса тӑма ӗлкӗрчӗ.

Не хотим больше повиноваться этому паршивому султану! — дерзко ответила Гинка и быстро отскочила в сторону, так как отец замахнулся на нее своей длинной трубкой.

III. Икӗ тӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Гинка ун патнерех ҫывхарса тӑчӗ.

Гинка подошла к нему еще ближе.

III. Икӗ тӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Гинка ашшӗ патнелле пычӗ те хуллен ҫеҫ каласа хучӗ:

Подойдя к старику, Гинка проговорила негромко:

III. Икӗ тӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.