Шырав
Шырав ĕçĕ:
Эпир Васькӑпа иксӗмӗр кадетсен виҫӗ тӗслӗ ялавне илтӗмӗр те Генька хӗҫне, Васька кӗпи айне пытарса, пирӗн мачча ҫине хӑпартӑмӑр.
5 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.
Генька йӑмӑкӗ ҫине пӑхмасӑр тӑма тӑрӑшса, эпӗ алӑсене кӗсьене чиксе хутӑм та кӑкӑра каҫӑртрӑм.Стараясь не смоотреть на сестренку Геньки, я засунул руки в карманы и выпятил грудь.
4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.
— Генька кайӑк сӗчӗ ӗҫнине эпӗ хам курнӑ!
1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.
Генька икӗ йӗм пӗр харӑсах тӑхӑнса ҫӳрет.
1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.
— Кадечӗ Генька ятлӑ, унӑн ашшӗ генерал, — каласа пачӗ Абдулка, — вӗсем калама та ҫук пуян!— Кадета Генькой зовут, а отец у него генерал, — рассказывал Абдулка, — они невероятно богаты.
1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.
— Астӑватӑн-и, Генька, эпир иксӗмӗр виҫӗ ҫул каярах ҫакӑн пекех кунта килнӗччӗ.— Помнишь, Генька, три года назад мы с тобой таким же манером сюда пришли.
Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.
«Генька та паллаймарӗ, ниушлӗ эпӗ ҫав териех улшӑннӑ?»
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.
Вӑл Павела паллаймарӗ, каялла ҫаврӑнчӗ те: — Генька, кунта сан патна килчӗҫ, — тесе чӗнчӗ.Она не узнала Павла и, оборачиваясь назад, крикнула: — Генька, тут к тебе!
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.
- 1