Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӳсӗррӗн (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
— Вӑл аякран килнӗ, — терӗ ушкӑнри виҫҫӗмӗшӗ; вӑл вут пек сарӑ драп плащпа, ҫак самантра унӑн шлепки ҫинчи хӗрлӗ тӗк ӳсӗррӗн сулланать.

— Это приезжий, — сказал третий из группы, драпируясь в огненно-желтый плащ, причем рыжее перо на его шляпе сделало хмельной жест.

XXII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

— Шӑна вӗҫет пыл ҫи-и-не-е! — ӳсӗррӗн янӑрарӗ тусӗсен хорӗ, унтан кичеммӗн силлене-силлене пуйӑс хуларан кӑвак ҫеҫен хирелле иртрӗ.

— Летела муха на па-а-току! — грянул хор друзей, и, содрогаясь от скуки, поезд ушел из города в синюю степь.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 233–242 с.

Шӑранса уйӑрӑлса кайнӑ крантӑ кӗпҫийӗ хурлӑхлӑн усӑнса аннӑ, крыши чалӑшса кайнӑ, аврисем айӗнчен тӑхлан тумланатчӗ, — хӗрлӗрех кӑвак сӑмавар вилӗ пек ӳсӗррӗн туйӑнатчӗ.

Отпаявшаяся втулка крана уныло опустилась, крышка съехала набекрень, из-под ручек стекали капли олова, — лиловато-синий самовар казался вдребезги пьяным.

IX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

«Пирӗннисем кунта!» — тесе шухӑшласа илчӗ Вавила, ӳсӗррӗн йӑл кулса; ун куҫӗ умне слобода ҫыннисем халь ӑна епле лайӑххӑн курасси тухса тӑчӗ.

«Наши здесь!» — подумал Вавила, улыбаясь пьяной улыбкой; ему представилось, как сейчас слобожане хорошо увидят его.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Шӑллӗ умӗнче ӳсӗррӗн курӑнасшӑн пулмасӑр, Петр асӑрханса ӗҫрӗ, ӗҫнӗ май шухӑшларӗ:

Пётр пил осторожно, не желая показаться брату пьяным, пил и думал:

II сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Ачаш пичӗсем вӗсен ӳсӗррӗн кулкалаҫҫӗ.

На выхоленных лицах расплывались пьяные улыбки.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Юхса тухать ак! — шиклӗн кӑшкӑрчӗ те Ермаков Григорие ӳсӗррӗн кулкаласа каласа кӑтартрӗ:

Выльется! — испуганно воскликнул Ермаков и с широкой пьяной улыбкой, обращаясь к Григорию, сказал:

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Лизӑ пӗр вӑхӑт хушши Иннокентий ҫине пӑхрӗ, унтан аллисемпе сӗтел ҫине пусрӗ те, тутисене ӳсӗррӗн чалӑштарса кулса, ерипен ура ҫине тӑчӗ.

Лиза с минуту смотрела на Иннокентия, потом уперлась обеими руками в стол и, кривя в хмельной улыбке губы, медленно поднялась.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:
  • 1

Menu

 

Statistics

...more detailed