Шырав
Шырав ĕçĕ:
Аяк енчен ҫил вӗрекен ҫап-ҫара ту тӳпине хӑпарсан, Витязь хуллен те шанчӑксӑртараххӑн ута пуҫларӗ.Выскочив на голое горное плато, обдуваемое боковым ветром, Витязь пошел медленно, неуверенно.
6 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.
Пӗррехинче пуҫне ҫыхса янӑ ҫӳлӗ эсэсовец, шанчӑксӑртараххӑн пӑхакан тӗссӗр симӗс куҫлӑскер, Оксанӑна хаяррӑн кӑшкӑрса чарчӗ.
44 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
— Питӗ аван, — тенӗ батько, Щорс ҫине шанчӑксӑртараххӑн пӑхса.— Добре, — сказал батько и, подозрительно посмотрев на Щорса.
Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.
— Куҫне хупасчӗ, — темӗнле шанчӑксӑртараххӑн каларӗ Саша.
1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.
- 1