Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шалаварне (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
Агриппина Иван пуҫӗ айӗнчен хӑйӗн шалаварне илчӗ, хӑвӑрт тумланчӗ те командира шырама тухса кайрӗ…

Из-под изголовья у Ивана вытащила свои штаны, живо оделась, побежала искать командира…

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Вӑл сӗтел хушшинчен йывӑррӑн хӗсӗнкелесе тухать те, галифеллӗ шалаварне туртса, уткаласа ҫӳре пуҫлать.

Он тяжело вылез, прошелся, поддернул галифе.

4 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Класснӑй вагон площадки ҫине хура гимнастеркӑпа хура шалавар тӑхӑннӑ ҫын тухса тӑрать, — гимнастеркин тӳммисене ҫухавине ҫитичченех пурне те тӳмеленӗ, шалаварне ҫемҫе атӑ кунчи ӑшне хутласа чикнӗ.

На площадку классного вагона вышел человек в черной — до ворота застегнутой — гимнастерке, в черных штанах, заправленных в мягкие сапоги.

4 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Агриппина, винтовкине окопа хурать те, Иванран наганне илсе, — ҫилпе хӑмпӑланса пыракан казак шалаварне тӑхӑннӑскер, — ҫил арманӗсем еннелле вӗҫтере парать.

Агриппина положила винтовку, взяла у него наган и летучим шагом — в пузырящихся по ветру казацких шароварах — побежала в сторону мельниц.

6 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Халь ав, Уча пӗр чӗнмесӗр ларать, пӑрланнӑ шалаварне тасатнӑ май, шӑнса кӳтнӗ йӗпе урине ӑшӑтать.

Нахмурившись, Уча молчал, продолжая греть мокрые, промерзшие ноги и сдирая с брюк ледяшки.

2 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вӑл идальго тумне тата янычарӑн шалаварне тӑхӑннӑ, пуҫӗ ҫинче шурӑ чалма, пиҫҫихи ҫумӗнче — хӗҫ, испанецпа турок, тыткӑнри христианинпа чӑрсӑр шут хутӑшӗ.

Он в камзоле идальго и в шароварах янычара, в белой чалме и со шпагой у пояса — смесь испанского с турецким, пленный христианин и дерзкий шут.

Ҫирӗм тӑххӑрмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Василёка та Олеся ашшӗн шалаварне тата хӑйӗн кивӗ свитӗрне тупса панӑ, халь вӑл ав Олесӑн чӑлхисене тӑрӑшсах тӑхӑнса ларать.

Васильку Олеся тоже достала батьковы штаны, дала ему свой старый свитер, и сейчас он старательно натягивал на ноги ее чулки.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Ку таранччен вӑл нанка кӗпепе хӑйӗн хӗрлӗ-хӑмӑр тӗслӗ шалаварне ҫеҫ тӑхӑнса ҫӳренӗ.

До сих пор он носил просто нанковую рубашку и домотканные штаны своего родного края.

Сысна ҫури йӑли // В. Абакаев. О. Генри. Сысна ҫӳри йӑли // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 118-126 с.

Анчах унӑн тусанпа витӗннӗ, гвардейски пуставран ҫӗленӗ шалаварне батрак та, мастерсем те тӑхӑнма пултарайман.

Однако толстые, гвардейского сукна штаны, бархатистые от пыли, уж никак не шли ни мастеровому, ни батраку.

V. Таркӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:
  • 1

Menu

 

Statistics

...more detailed