Corpus of the Chuvash language

Унӑн пит-куҫӗ хӗвелпе пиҫсе кайнӑ, куҫ хупанкисем кӑшт хӗрелнӗ, тӑртанарах тӑраҫҫӗ, хӑй вӑл йӑваш та именчӗклӗн курӑнать.

Обожженное солнцем, с чуть-чуть припухшими и покрасневшими веками и знакомыми щелочками глаз, оно было смущенным и ласковым.

32 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Вӑл, тӑртанарах тӑракан чие ҫырли тӗслӗ пӗчӗк тути тата питҫӑмартисемпе куҫхаршисем ҫинчи шӗпӗнӗсем питӗ ырӑ кӑмӑллӑ сӑн кӳрекен ҫавра питне чӑмӑрласа тытнӑ аллипе тӗревлесе ларнӑ та, ывӑлӗ ҫинчен куҫӗсене илмест, пӗрмаях ассӑн сывлать.

Подперши кулачком свое круглое лицо, которому одутловатые, вишневого цвета губки и родинки на щеках и над бровями придавали выражение очень добродушное, она не сводила глаз с сына и все вздыхала.

XX // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.