Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Качча пырсан, лартса йӗртӗп-ха сана, — хушса хучӗ Устенькӑпа Марьянӑна пӗрле ыталаса.— Пойдешь замуж, будешь плакать от меня , — прибавил он, обнимая вместе Устеньку и Марьяну.
XXXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Оленинпа Белецкий вӑйӑ картинчен Устенькӑпа Марьянкӑна мӗнле майпа уйӑрса илесси ҫинчен калаҫрӗҫ.Оленин с Белецким разговаривали о том, как бы им отбить от хоровода Марьянку с Устенькой.
XXXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Темиҫе минутран хӑнасем кӗчӗҫ: Ерошка мучипе старик, Улита кинеми пиччӗшӗ; вӗсен хыҫӗнчен Устенькӑпа Марьяна.
XXXIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Устенькӑпа Белецкий хӑйсене ирӗклӗн тыткаларӗҫ, тата эртеле хавхалантарас тесе тӑрӑшрӗҫ пулин те, килӗшӳллӗ те кӑмӑллӑ калаҫу пулмарӗ.
XXIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
- 1