Corpus of the Chuvash language

Урапа ҫинчен ҫӑмӑллӑн сиксе анса, куҫӗнчи пӗчӗк шанӑҫпа, анчах та ҫийӗнчех ӑна сӳнтерсе, таҫта та пулса курнӑ кавалерист-буденовец картусне ӗмӗтленнӗ алӑсенчен илчӗ те темшӗн ӑна тӑхӑнмарӗ, кӳреннӗ пек урапа ҫине пӑрахса каллех, ларас килмен пек купарчине урапа ҫинчи улӑм пӗрчисене перӗнтерчӗ.

Help to translate

Тӑварлӑ каҫ // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.

Вуласа пӗтермерӗ — хут татки хытса кайнӑ алӑсенчен тухса ӳкрӗ.

Help to translate

Вилӗм йыхравӗ // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.

Хӗр ҫаврӑнса пӑхрӗ те, виҫӗ утӑмра Георги тӑнине курса, хыпӑнса ӳкрӗ, вара хай пилӗке ҫинчи алӑсенчен васкамасӑр вӗҫерӗнсе, упӑшки ҫумӗнчен утса иртрӗ.

Help to translate

Славик // Юрий Скворцов. Скворцов, Ю. И. Ҫул юлташӗ: калавсемпе кӗске повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 184 с. — 56–82 с.

Пире алӑсенчен тытса шыва кӗртрӗҫ.

Help to translate

Виҫҫӗмӗш кун // Ираида Петрова. Петрова, И. А. Татюк: повесть: кӗҫӗн ҫулхи шкул ачисем валли. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1969. — 126 с.

Унтан пӗр-пӗрне алӑсенчен тытӗччӗҫ те, хӗрпе каччӑ пек, куҫран пӑхӗччӗҫ.

Help to translate

14. Ӗмӗтсем, ӗмӗтсем // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Дюрок револьверне ҫӗклерӗ те тӳрех антарчӗ, акӑ иккӗшӗ те ман паталла ыткӑнчӗҫ, алӑсенчен, урасенчен тытса сӗтӗрсе кӗчӗҫ, мӗншӗн тесен эпӗ тӑраймастӑп.

Дюрок поднял, но тотчас опустил револьвер, и оба бросились ко мне, втаскивая меня за руки, за ноги, так как я не мог встать.

VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Инкене амантрӗҫ, мана алӑсенчен ярса тытрӗҫ…

 — Тетю ранили, а меня схватили за руки…

Марфа Ильинична // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Малтан атамансем пуҫларӗҫ, хӑйсен кӑвак сухалӗсене аллисемпе шӑлса илсе вӗсем хӗреслесе чуптӑваҫҫӗ, унтан алӑсенчен тытса вӗсене хыттӑн чӑмӑртаҫҫӗ.

Начали первые атаманы и, поведши рукою седые усы свои, поцеловались навкрест и потом взялись за руки и крепко держали руки.

VIII // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Вӑл йӑрӑма варринчен ҫурма та, алӑсенчен тытса тенӗ пек, икӗ йӑрӑма пӗрлештерме те пултарать.

Но может как разделить полосы, так и соединить две половинки.

Тӗрлӗрен пирсем тата кавирсем // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Вӑл манӑн курткӑна хыпашлать, алӑсенчен ачашласа илет, манӑн атӑсене пӑхкалать, хӑйӗн умӗнче ҫын пулнишӗн, ача пек, нимӗн чӗнмесӗр савӑнать.

Он щупал мою куртку, гладил мои руки, разглядывал мои сапоги и, замолкая, по-детски радовался, что видит перед собой человека.

XV сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Вӑл пире пурсӑмӑра та алӑсенчен тытса хытӑ чӑмӑртарӗ.

Он крепко пожал нам руки.

17. Сывӑ пул, аэроклуб! // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Шултра тумламсем пире алӑсенчен, питсенчен, ҫурӑмсенчен ҫапрӗ.

Крупные капли хлестали нас по рукам, по спинам.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ҫак куҫҫульне пула туйӑмсӑр пулни хуллен иртме пуҫлать, Костя кимӗ тайкаланнипе килӗштерсе авӑсма тытӑнать; кӗсменӗсем халӗ ытла васкамаҫҫӗ, шыв ҫине усӑсӑр ҫапӑнмаҫҫӗ, алӑсенчен вӗҫерӗнес пек текех туртӑнмаҫҫӗ вӗсем.

От этих слез оцепенение слабеет, и Костя начинает приноравливать взмахи к качке; весла не так суматошно и бестолково бьют по воде и уже не так рвутся из рук.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ҫапӑҫма вӑл пӗлместчӗ, ҫитменнине аллисем те унӑн ман алӑсенчен кӗскерехчӗ, — пӗр-ик-виҫӗ хутчен тытӑҫса илсен, вӑл мана парӑнатчӗ, ҫурӑмӗпе хапха ҫумне хӗсӗнсе тӗлӗнсе калатчӗ:

Драться он не умел, да и руки у него были короче моих, — после двух-трех схваток он уступал мне, прижимался спиною к воротам и говорил удивленно:

XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Астӑватӑп, салтаксем мана алӑсенчен тытса тӑратчӗҫ, хуҫасем вӗсене хирӗҫ тӑрса, пӗр-пӗрин майлӑ пулса, ия! — тесе жалобӑсене итлесе тӑраҫҫӗ, хуҫа арӑмӗ хӑй лайӑх пӗлсе тӑнӑ пекех калать:

Помню — солдаты держали меня за руки, а хозяева стоят против них, сочувственно поддакивая друг другу, слушают жалобы, и хозяйка говорит уверенно:

X. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Вӗсен хушшинче мӗн пулса иртни вӑл алӑсенчен пуҫланчӗ.

Все произошло только потому, что встретились их руки.

12 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Мӗнле хӑтӑлса тухмалла-ши ҫав алӑсенчен, халӗ телейпе йӑлкӑшса ҫӳрекен ҫуткӑм хура питлӗ Катеринӑн; вӑл кухньӑна хӑраса кӗчӗ, анчах унӑн хура та нӳрлӗ куҫӗсенче ҫӗнтерӳллӗ шухӑлӑх ҫаплипех выляса тӑни сисӗнет!

Как вырваться из этих рук смуглолицей, сияющей от счастья Катерине, которая млеет под его плечом и входит сюда, в командирскую запретную зону, с тревогой, но и победным озорством, так и играющим в ее черных, влажных глазах.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Машина ҫинчен ансан пӗрне пӗри алӑсенчен тытса, суккӑр ҫынсем пекех хыпашлакаласа, тӗрлӗ ҫеҫкесен шӑршисем сарса тӑракан сад урлӑ каҫрӑмӑр.

Потом на ощупь, держась за руки, как слепые, прошли через садик, где по различному благоуханию угадывалось много цветов.

Пан Тюхинпа пан Телеев // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 230–248 с.

Пӗр-пӗрне алӑсенчен тытатпӑр та утатпӑр.

Возьмемся и идем так.

VIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Вӑл ҫирӗп алӑсенчен ним чӗнмесӗр, шӑлӗсене шатӑртаттарса вӗҫерӗнме тӑрӑшрӗ, хӑйӗн вӑйне усӑсӑр кӑшкӑрса пӗтересшӗн пулмарӗ, анчах унӑн пӗтӗм пысӑк кӗлетки ирӗклӗх ҫинчен кӑшкӑрса йынӑшрӗ, тыткӑнран хӑтӑлма тӑрӑшрӗ, ирӗклӗх ҫинчен ӗмӗтленсе хӗрӳллӗн тапкаланчӗ.

Он рвался из цепких рук молча и исступленно, скрипел зубами, не желая тратить силу в бесполезных криках, но все его большое тело кричало, выло о свободе и рвалось из плена.

6 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.