Corpus of the Chuvash language

Ӑна ӳкнӗ пек мар, ун ҫине мачча персе аннӑн туйӑнчӗ.

Help to translate

XVIII // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 2-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Мухтанчӑк ҫав ҫӳллӗшӗнчен гриф кайӑк ҫӗр ҫинчи пӗр-пӗр чӗрчун вилли патне сывлӑшран сехетре 120 километр хӑвӑртлӑхпа аннӑн шаплатнӑ.

Help to translate

Кайӑксем вӗҫекен тӳперен… // Ӑсан Уҫӑпӗ. Ӑсан Уҫӑпӗ. Тӗлӗкри те пирӗнпех: повеҫсемпе калавсем. Шупашкар: «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2014. — 142 с. — 5–54 с.

Пире Хӗвел тухса, пӗлӗт тӑрӑх хӑпарса каллех аннӑн туйӑнать.

Наоборот, нам кажется, что солнце восходит, поднимается на небе и снова заходит.

Кунпа ҫӗр мӗншӗн пулаҫҫӗ // Никифор Ваҫанкка. Географи: пуҫламӗш шкулӑн тӑваттӑмӗш класӗнче вӗренмелли кӗнеке / Л. Г. Терехова, В. Г. Эрдели; РСФСР Ҫутӗҫ халӑх комиссариачӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 132 с.

Чӳрече тӗлӗпе ҫӗтӗк-ҫатӑк пӗлӗт татӑкӗсем кӑна вӗлтлетсе иртеҫҫӗ, самолет аялалла, ҫӗр патнелле, ҫӳлтен пӑрахнӑ чул пек вӑркӑнса аннӑн туйӑнать.

Help to translate

18. Малалла, малалла! // Леонид Агаков. Чаковский А. Б. Инҫетри ҫӑлтӑр ҫути: повесть / А. Б. Чаковский ; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1966. — 275 с.

Панель Лашманов ҫинех татӑлса аннӑн, пӑрӑх Григориупа Турунова иккӗшне те харӑсах лапчӑтса хунӑн курӑнса кайнӑ хӑраса ӳкнӗ ҫыннӑн куҫне.

Help to translate

XXXI // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 94–253 с.

Службӑра пӗр кӑлтӑк тумасӑр 20 ҫул хушши ирттернӗшӗн ҫветтуй Аннӑн 328706 №-лӗ наградине парса паллӑ тунӑ; Парижа илнӗшӗн кӗмӗл медаль панӑ; мундирӗн сулахай ҫанни ҫинче сарӑ хӑю (шараҫ) тыттарнӑ виҫӗ паллӑ пур; авланнӑ, ачаллӑ-пӑчаллӑ, штрафсене лекмен.

Прослужил честно без каких-либо нарушений 20 лет, за что был пожалован орденом Святой Анны за № 328706; за взятие Парижа награжден серебряной медалью; на левом рукаве мундира имеет три золотые нашивки — каждая выдается через шесть лет безупречной службы. Женат, имеет детей, не штрафован.

Пӑлхав тапранни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Хусан патне ҫывӑхах пырса тухнӑн туйӑнчӗ мана, Хусан хулин пӗр енчи хӳми ишӗлсе аннӑн туйӑнчӗ.

Help to translate

18. Ылтӑн ҫӑмарта тӑвакан чӑх // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Сасартӑк ухӑ йӗппи наркӑмӑшӗ лекнӗрен сике-сике чумакан тигр персе аннӑн — ҫавра ҫил шӑпланчӗ.

И вдруг, как разбежавшийся тапир, сраженный ядом стрелы, — упал вихрь.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 310–317 с.

Тӳпен анӑҫ пайӗ хӗп-хӗрлӗ, ҫав самантрах, мӗльюн-мӗльюн кирпӗч ванчӑкӗ тиенӗ урапа ҫӗр мильӑран йӑтӑнса аннӑн, пӑтранчӑк тӗспе витӗнчӗ.

Западная часть неба покраснела и стала мутной, словно за сто миль обрушились миллионы возов кирпичного щебня.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 310–317 с.

Эсборна вӑл тата икӗ кун кӗтрӗ, виҫҫӗмӗшӗнче ирхине хӑйне тӑруках килсе тухнӑ пушӑлӑх хӗрринче ҫакӑнса тӑнӑн, халран кайса тытса тӑракан юлашки чул муклашки ҫав тери хӑрушла ҫӳллӗшрен татӑлса аннӑн туйрӗ.

Еще два дня она ждала Эсборна, но утром третьего дня в ней как бы оборвался с страшной высоты последний камень, держась за который и изнемогая висела она над внезапной пустотой всего и во всем.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 153–160 с.

Вӑл ӑнтӑлса чупнӑ чухне, унтан урисемпе тапса ҫӗртен уйрӑлнӑ самантра Кист, хӑйӗншӗн те пачах кӗтмен ҫӗртен, Род тӗпсӗр хушӑка йӑтӑнса аннӑн туйса илчӗ.

Когда он разбежался, а затем поддал, отделившись на воздух, Кист, неожиданно для себя, представил его срывающимся в бездонную глубину.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 141–146 с.

Кравать хыттӑн силленчӗ те — шӑналӑк айӗнчен пӳлӗме кисретсе ахӑлтата-ахӑлтата Дезль Гленау ҫӗкленчӗ, — ҫакна курсан Спринг хӑйне пукан ҫинчен чикеленсе аннӑн туйрӗ.

Кровать сильно закачалась, и из-под нее вылез Дезль Гленау, заливаясь хохотом, от которого Спринг почувствовал себя так, как будто упал с табурета.

Гленац няньки // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 387–391 с.

Умӗнче ҫӗр путса аннӑн — вӑл хӑйӑр ҫине ҫырнӑ сӑмахсем патӗнчен хуллен айккинелле пӑрӑнса утрӗ.

Он медленно отошел от написанного, как будто перед ним открылся провал.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Сире тӗпсӗр тинӗс ҫине пӑхса выртнӑн туйӑнать, сирӗн айӑрта вӑл ҫав тери анлӑ сарӑлса выртнӑн, ҫӗр ҫинчен йывӑҫсем мар ҫӗкленнӗн, ҫав тери пысӑк йывӑҫсен тымарӗсем аннӑн, кӗленче пек таса хумсем ҫине тӳп-тӳрӗ аннӑн туйӑнать; йывӑҫсем ҫинчи ҫулҫӑсем е мерчен пек витӗр курӑнаҫҫӗ, е ҫӑралса хура-ылттӑн тӗслӗ симӗсленсе каяҫҫӗ.

Вам кажется, что вы смотрите в бездонное море, что оно широко расстилается под вами, что деревья не поднимаются от земли, но, словно корни огромных растений, спускаются, отвесно падают в те стеклянно-ясные волны; листья на деревьях то сквозят изумрудами, то сгущаются в золотистую, почти черную зелень.

Илемлӗ Хӗҫри Касьян // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 92–112 с.

Лере, хӗвеланӑҫ енче, ҫутҫанталӑкӑн чикӗсӗр тӳпине тата хаваслӑн йӑлтлатса вылякан ҫӑлтӑрсене уҫса, тем анлӑш йӗпкӗм хӗрлӗ чаршав ҫӗрелле аннӑн туйӑннӑ.

Казалось, там, на западе, опускается в землю огромный пурпурный занавес, открывая бездонную глубь неба и — веселый блеск звезд, играющих в нем.

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Халӗ, ак, йывӑр тиенӗ лав тӑвайккине хӑпарса ҫитсе лачӑрах лашлатса аннӑн, ӗнтӗ ку асаплӑ лава хӑй текех нимӗнле те пулӑшма пултарайманнӑн, хӗв шухӑшне пӑшӑрхантарса тӑчӗ-тӑчӗ те пусӑрӑнчӑк Дина тӑвӑнчӑк вилтӑпри кутӗнче, ир ҫӗре кӗрсе выртнӑ амӑшӗпе те, хӑйӗнчен яланлӑхах писнӗ-ютшӑннӑ темӗнпе те сывпуллашса, вӑйран пуҫӗпех шӗлтӗркесе, масар лаптӑкӗнчен ыттисем паҫӑрах такӑрлатнӑ йӗрпе ун тулашне тухрӗ те укӑлча халхи еннелле авкаланакан сукмак ҫинелле шанчӑклӑн пӑрӑнчӗ…

Help to translate

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Чиркӳсене ҫӳресси ман кӑмӑла каятчӗ; ӑҫта та пулин ирӗклӗрех те тӗттӗмрех кӗтессе тӑрса, эпӗ инҫетрен иконостас ҫинелле пӑхма юрататтӑм — вӑл ҫурта ҫуттисемпе ирӗлсе, амвонти кӑвак чул урайнелле ҫӑра ылттӑн пек юхса аннӑн туйӑнать; иконсен тӗксӗм кӗлеткисем хуллен тапранкалаҫҫӗ; алтарь алӑкӗн ылттӑн шӑтӑклийӗ савӑнӑҫлӑн чӗтренет, ҫурта ҫуттисем кӑвакрах сывлӑша ылттӑн тӗслӗ пылхурчӗсем пек ҫакӑнса тӑраҫҫӗ, хӗрарӑмсемпе хӗрсен пуҫӗсем чечексем пек туйӑнаҫҫӗ.

Мне нравилось бывать в церквах; стоя где-нибудь в углу, где просторнее и темней, я любил смотреть издали на иконостас — он точно плавится в огнях свеч, стекая густозолотыми ручьями на серый каменный пол амвона; тихонько шевелятся тёмные фигуры икон; весело трепещет золотое кружево царских врат, огни свеч повисли в синеватом воздухе, точно золотые пчёлы, а головы женщин и девушек похожи на цветы.

IV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Кӑшт тӑхтасан, пӗлӗт пӗтӗм ту тӑррине хупласа хурать; улӑп лапсӑркка ҫӗлӗк тӑхӑннӑн, унӑн хулпуҫҫийӗнчен шурӑ плащ усӑнса аннӑн туйӑнать.

Ещё немного — и облако скрыло всю вершину; кажется, что великан нахлобучил косматую шапку, а с его плеч спускается белый плащ.

2. Ӗмӗрхи юрсен тӗнчинче // Лина Агеносова. Обручев, В. А. Тусемпе материксем пулса кайни / вырӑсларан Л. В. Агеносова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 134 с.

Эпир тапраннӑччӗ кӑна, куҫа шартаракан ҫиҫӗм ялкӑшрӗ, айлӑмӗ вут-хӗм хыпса илчӗ, лашасем те хӑранипе чарӑнса тӑчӗҫ, ҫав самантрах аслати хӑлхана илтми туса шӑтӑртатӑр кӗмсӗртетет, ҫут тӗнче пирӗн ҫине ишӗлсе аннӑн туйӑнса каять.

Но только что мы трогаемся, ослепительная молния, мгновенно наполняя огненным светом всю лощину, заставляет лошадей остановиться и, без малейшего промежутка, сопровождается таким оглушительным треском грома, что, кажется, весь свод небес рушится над нами.

II сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑтам ӗмӗрсенчи пысӑк собор евӗрлӗскер, вӑл хӑй ҫине наступлени туса пыракансенчен каялла чакса пынӑн, Дунай шывне путса аннӑн туйӑнать.

Он как будто удалялся от них, опускался в Дунай — он был похож на огромный средневековый собор.

XXIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.