Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

эс the word is in our database.
эс (тĕпĕ: эс) more information about the word form can be found here.
Астӑватни, чунӑм, ҫак ҫырма ҫийӗн Мӑн лӑсӑллӑччӗ йӑмра, Эс мана вут-хӗм чуппуна парнелеттӗн, Эп те юлман парӑмра.

Помнишь ли, милая, ветки могучие Ивы над этой рекой, Ты мне дарила лобзания жгучие, Их разделял я с тобой.

III // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Пирӗн патра эс ак ӗнтӗ шӑп та шай пӗр эрне пулман, эпӗ сансӑр ҫав тери тунсӑхласа кайнӑ, ӗнерхи каҫа пӗтӗмпех йӗрсе ирттернӗ.

 — Ты не был у нас вот уже целую неделю, и я так за тобой скучилась, что всю прошлую ночь проплакала.

III // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Хӑш поста хатӗрленнӗ эс, ҫавна ыйтатӑп эпӗ санран!

Я тебя спрашиваю, на какой пост ты наряжен?

I // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ҫук, чӑн-чӑннипе кала эс.

Нет, ты отвечай серьезно.

I // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Э, ниме тӑманскер, — пит-куҫне пӗркелентеркелерӗ Веткин, — Итле, Бек, ҫав каскалупа эс пире чӑннипех те сюрприз килсе тыттартӑн-ха.

— Э, пустяки, — сморщился Веткин, — Слушай, Век, ты нам с этой рубкой действительно сюрприз преподнес.

I // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— N-ски полкри пӗр адъютант циркран лаша мӗнле туяннине илтнӗ-и эс, Бек?

 — Ты слыхал, Бек, как в N-ском полку один адъютант купил лошадь из цирка?

I // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Ну, эс, азиат!..

— Ну ты, азиат!..

I // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Чим-ха ҫак… ухмахскер эс… — йӑпатать ӑна Бобылев унтер-офицер.

— Да постой… да дурак ты… — уговаривал его унтер-офицер Бобылев.

I // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Эс кунта юлатӑн, Егор! — йӑмӑкӗн ывӑлне каларӗ хальхинче.

Оставайся, Егор! — сказал он, обращаясь к племяннику.

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Куршанкӑ пек ҫыпҫӑнтӑн та эс ман ҫумма, ҫӳре ак халь чупса!

— Привязался ты ко мне, как репейник, и ну тебя совсем к богу!

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Анчах та эс, Георгий, асту, тур сыхлатӑрах сана, аннӳпе Иван Иваныча ан ман.

— Только ты смотри, Георгий, боже тебя сохрани, не забывай матери и Ивана Иваныча.

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Турӑран пулӑшу ыйт эс.

Ты бога призывай.

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Мӗн эс чей ӗҫместӗн тата?

Что ж ты чаю не пьешь?

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Мӗн каларӑн эс мана? — тӳрленсе ларчӗ Дымов.

— Как ты меня обозвал? — спросил Дымов, выпрямляясь.

VII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Мӗн эс ҫаплах ҫыпӑҫатӑн ман ҫумма, мазепа? — хыпса илчӗ Емельян.

— Да что ты ко мне пристал, мазепа? — вспыхнул Емельян.

VII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Мӗн ҫыпӑҫатӑн эс ман ҫумма? — хаярланса кайрӗ Емельянӗ те.

— Да ты что пристал? — спросил Емельян, глядя на него тоже со злобой.

VII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Мӗнле тытрӑн эс ӑна? — ыйтрӗ Дымов.

Чем это ты ее? — спросил Дымов.

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Хӑранипе пыр та питӗрӗнсе ларнӑ, эс кӑшкӑрма тен…

У нас от страху и глотку завалило, не до крику тут…

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

«Ну, купса, — тетӗп, — эс ан хӑра, турра кӗлту.

«Ну, говорю, купец, ты не пужайся, а молись богу.

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Эс, Егорий, халь пӗчӗк-ха, ӳссен ак аҫу-аннӳне тӑрантарма тытӑнатӑн.

Ты, Егорий, теперь махонький, а станешь большой, отца-мать кормить будешь.

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed