Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Аннерен (тĕпĕ: анне) more information about the word form can be found here.
Килтен тухса кайиччен, аннерен уйрӑличчен тата мӗскӗн Карл Иваныча кӳрентериччен, эпӗ ӗмӗрех вӗренӗттӗмччӗ.

Уж лучше бы век учиться да не уезжать, не расставаться с матушкой и не обижать бедного Карла Иваныча.

III сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Ман Ако кукаҫи сирӗн ҫывӑх тусӑр пулнӑ тенине аттепе аннерен пӗрре ҫеҫ мар илтнӗччӗ эпӗ.

Мама и отец много раз говорили, что мой дедушка Ако большим вашим другом был.

Директор каласа пани // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Эпӗ аннерен хамӑн пысӑк пуканене ыйтса илӗп…

Я попрошу у мамы моих больших кукол.

IV // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Эпир вӗсем пек чухне ыраш пӗрисем тытса ҫӳренӗ, аннерен вӑрттӑн варени ҫине.

Мы в их годы пескарей ловили, варенье у матери таскали…

Пӗр тӑван Волковсем // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 116–126 с.

Илюшка, куҫӗсене ҫилӗллӗн ялтӑртаттарса илчӗ те, мана аннерен вӑрттӑн чӑмӑрккипе аяк пӗрчинчен тӑрӑнтарчӗ.

Илюшка незаметно от матери толкнул меня в бок кулаком, сверкнул глазами.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Туршӑн та, аннерен те усалтарах.

Ей-богу, хуже матери.

7 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Ку аннерен юлнӑ йӑла.

Это к ней от мамы перешло.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Манӑн, аннерен пуҫне, кивӗ тӗнчепе ҫыхса тӑракан япала нимӗн те пулман.

Ничто меня не связывало со старым миром, кроме матери.

Пӗрремӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Асанне мана пит юрататчӗ, вӑл мана аннерен ытла хӗрхенетчӗ.

Бабушка любила и жалела меня больше матери.

Салтак арӑмӗн пурӑнӑҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Аннерен! — ҫырӑвне сӗтел ҫине хурать, утма чарӑнмасть.

— От мамочки! — кладет письмо на стол и продолжает ходить.

Камерӑри чечексем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

«Тен, таткаласа пӑрахмалла — аннерен усал хыпара пытармалла?..

«Может быть, порвать — скрыть от мамы страшное известие?..

Ҫыру // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Аннерен ыйтас пулать».

Надо спросить маму».

Ҫӗнӗ ҫурт // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Анчах эсӗ ҫырнӑ ҫырушӑн ҫав тери, ҫав тери савӑнтӑм, мӗншӗн тесен вӑл тӑван ҫӗршывран, аннерен илнӗ ҫыру.

Но письму твоему я так рад, так рад это было письмо с родной земли, от родной матери.

Ҫырусем // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Аннерен ҫыру килсе ҫитнӗ вӑхӑтра эпир чей ӗҫме хатӗрленнӗччӗ.

Мы было уже собрались чай пить, как пришло письмо от мамы.

Дневник // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Аннерен эпӗ, улталанӑшӑн та каҫару ыйтӑп, хӑҫан та пулин эпӗ ӑна пӗтӗмпех каласа парӑп-ха», терӗ вӑл хӑй ӑшӗнче.

Когда я просил у мамы прощения, я думал, что прошу за то, что обманул ее, я когда-нибудь расскажу ей все».

Тара панӑ картишӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

— Ман арӑма илес-тӗк, — терӗ капитан Леду, — вӑл Мама Джумбо пеккисенчен хӑрамасть пулсан та, Чукмар Аннерен хӑрать, эпӗ вӑл аскӑнланма пӑхнине асӑрхасан, хӑйне лекессе те пит аван пӗлет.

— Что до моей, — сказал Леду, — то, если она и не боится Мама-Джумбо, она боится Мартина Кнута и хорошо знает, как бы я ее отделал, если бы ей вздумалось меня провести.

Таманго // Василий Алагер. Мериме Проспер. Таманго: [калав] — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1938. — 24 с. — 6–24 с.

Аттерен те, амаҫури аннерен те лекет…

Отец да еще мачеха…

19 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Эсир тӑхтӑр, эпӗ аннерен ыйтам, — килӗшрӗ Саша.

Вы постоите, а я спрошу, — согласился Саша.

16 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

— Хирӗҫҫи нимӗн те ҫук манӑн, аннерен ыйтса та тӑман пулӑттӑм.

— Против я ничего не имею, а матери и спрашиваться не стал бы.

2. Ҫӗнӗ ҫӗрте // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Паллах ӗнтӗ, мана аннерен нумай тӳсме лекрӗ, вӑл епле кӳреннине курсан, ман чӗре питӗ ыратрӗ, — кӑштах васкарӑм пулӗ тесе шутларӑм, анчах манра сан ҫырӑву пулчӗ, тата эпӗ унсӑрах… пӗлеттӗм ӗнтӗ…

Разумеется, мне пришлось много вытерпеть от мамы, и очень мне было больно видеть, как она огорчалась, — и думала я, что я немножко поторопилась; но ведь у меня была твоя записка — и я без того уже знала…

XXVIII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed