Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ура the word is in our database.
Ура (тĕпĕ: ура) more information about the word form can be found here.
Вирлӗ ӳкнипе анкӑ-минкӗленнӗ Григорий ура ҫине тӑчӗ.

Оглушенный падением, Григорий поднялся на ноги.

LXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Прохор ура ҫине сиксе тӑчӗ.

Прохор вскочил на ноги.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Прохор ура ҫине тӑма хӑтланнӑччӗ, анчах пуҫра юн йывӑррӑн талтлатса ҫӳрерӗ, ӑш лӗкленни пыр патне капланса хӑпарчӗ.

Прохор хотел встать, но в голове тяжко билась кровь, к горлу подступала тошнота.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Илтетӗр-и, ура айне вӗрет?

Под ноги дует мне, слышите?

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫак куҫӑмлӑ вӑхӑт Иван Алексеевича пӑлхантарчӗ, анчах вӑл мӗнпур халне пухса, ҫаплах-ха ура ҫинче тытӑнса тӑчӗ.

Но это переходное состояние беспокоило Иван Алексеевича, и он с огромным напряжением все еще держался на ногах.

LVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Служивӑйсем хыпалансах ура ҫине сике-сике тӑчӗҫ.

Торопливо поднялись служивые.

LVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Халӗ ӗнтӗ кашнин пуҫӗнчех пӗр шухӑш — епле пулсан та харпӑр хӑйне ҫӗнтерес, ҫӗре тирӗнсе анас мар текен асаплӑ шухӑш пулчӗ, мӗншӗн тесен эхер те ҫӗре ӳкрӗн пулсан, тек ӗнтӗ нихҫан та ура ҫине тӑраймастӑн.

И у каждого было лишь одно мучительное желание: превозмочь себя, не упасть, ибо упавший встать уже не смог бы.

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫул варрине месерле йӑванса кайнӑ Иван Алексеевич ҫынсем асаплӑн ҫухӑра-ҫухӑра янине, хӑй ҫывӑхӗнче ура сассисем тӗпӗртетнине, утсем урнӑ пек хартлатнине тӗлӗкри пек кӑна илтсе выртрӗ.

Будто сквозь сон, слышал лежавший на дороге ничком Иван Алексеевич глухие вскрики, гулкий топот ног вокруг себя, бешеное всхрапывание лошадей.

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл ура ҫине тӑчӗ те, коридора тухакан алӑка кӑштах уҫса, хыттӑн чӗнчӗ:

Он встал, приоткрыл дверь в коридор, зычно крикнул:

LII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫав ҫаврашка варринче пӗр курӑк туни те ҫук; унта хӗреслӗ-мереслӗ ура йӗрӗсемпе тӗрленсе пӗтнӗ сарӑ тусан кӑна выртса юлнӑ тата айккисенче, типӗ хытхурапа армути тунисем ҫинче, кӑркка аҫисем пӗр-пӗрин ҫурӑмӗсемпе хӳрисенчен ҫапӑҫу вӑхӑтӗнче тӑпӑлтарса кӑларнӑ шупка хӗрлӗ йӑрӑмлӑ-чӑпар тӗксӗм ҫакӑнса тӑраҫҫӗ.

Ни былки не было внутри точка; одна серая пылица, испещренная крестиками следов, лежала ровным слоем на нем, да по обочинам на сухих стеблях бурьяна и полыни, подрагивая на ветру, висели бледно-пестрые с розовым подбоем стрепетиные перья, вырванные в бою из спин и хлупей ратоборствовавших стрепетов.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аксинья ура сасси илтӗннӗ еннелле ҫаврӑнса пӑхрӗ, сӑнӗнче — паллах, юри-ха ӗнтӗ ку — тӗлӗнни палӑрчӗ, анчах хӑй Григорие курнӑшӑн хӗпӗртесе кайнине тата уншӑн кулянса пурӑннине пытараймарӗ.

Аксинья повернулась на звук шагов, на лице ее — несомненно, притворное — выразилось удивление, но радость от встречи, но давняя боль выдали ее.

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Осип Давыдович! — йынӑшса ячӗ Иван Алексеевич, ура ҫине тӑнӑ Штокмана асӑрхаса.

— Осип Давыдович! — простонал Иван Алексеевич, увидев вскочившего Штокмана.

XLIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫак самантра крыльца ҫинче ура сассисем кӗпӗртетни илтӗнсе кайрӗ.

В это время по крыльцу загремели шаги.

XLIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

2-мӗш батальон командирӗ — тӳрккес латыш — тарӑн лачакана кӗрсе ларнӑ учӗсене аран кӑларнӑ рота командирӗн сӑмахӗсене итлесе те тӑмарӗ, команда пачӗ: «Малалла!» — унтан вӑл ура айӗнче чӗтренсе-силленсе тӑракан юшкӑн тӑрӑх чи малтан утса кайрӗ.

Командир 2-го батальона — упрямый латыш — не слушал доводов ротного, еле выручившего из глубокого просова свою застрявшую лошадь, скомандовал: «Вперед!» — и первый смело побрел по зыбкой покачивающейся почве.

XLVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Казаксем, персе яма хатӗрленсе, ура ҫине сике-сике тӑчӗҫ.

Казаки вскочили, готовые стрелять.

XLVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Окоп алтма, пеме, хӑйсен япалисене походра чух типтерлӗ илсе ҫӳреме, унтан тата лайӑхрах хӳтлӗх суйлама вӗрентнӗ чух фронт тути-масине астивсе курнӑ казаксем вӗсене тиркесе те илеҫҫӗ: «Симӗс манка!» — тесе ятлаҫҫӗ; тавҫӑрусӑр ҫамрӑк-кӗрӗме вут ҫинче пыйтӑ-шӑркана питӗ ӑста вӗтелеме, ура ывӑннине ан туйччӑр, атӑ ӑшӗнче «лӑкӑш-лакӑш ан ҫуретчӗр» тесе, тӑлавар сырма та вӗрентеҫҫӗ.

«Куга зеленая!» — пренебрежительно зовут их фронтовые казаки, обучая на практике, как рыть окопы, как стрелять, как носить на походе служивское имущество, как выбрать прикрытие получше, и даже мастерству выпаривать на огне вшей и обворачивать ноги портянками так, чтобы нога устали не слышала и «гуляла» в обутке, учат несмысленный молодняк.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӗр наводчикӗ, казакӗ Кривски хуторӗнченех, питӗ тӗл пенипе чапа тухнӑскер, пӗрре кӗрӗслеттерсех хӗрлӗармеецсен пулеметне сирпӗнтерсе ячӗ, ҫӳҫесем хушшинче сапаланса выртакан хӗрлӗармеецсем ҫине темиҫе черет шрапнель кӑларса ярса, пурне те ура ҫине тӑратрӗ.

Один из наводчиков, казак с хутора Кривского, славившийся беспромашной стрельбой, с первого же выстрела разбил красноармейское пулеметное гнездо и несколькими очередями шрапнели, накрывшими залегшую в краснотале красноармейскую цепь, поднял ее на ноги.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий ура ҫине тӑчӗ, кравать ҫинче ҫакӑнса тӑракан шинелӗ патне кармашнӑ чух кӑшт сулӑнарах кайрӗ.

Григорий встал, чуть качнулся, потянувшись к висевшей на кровати шинели.

XLV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Персе янӑ хыҫҫӑн ҫунатсем ҫатӑлтатнипе, кӑйӑк хур хыттӑн кикаклатса янипе хӑлхи илтми пулнӑ Григорий ура ҫине сиксе тӑчӗ.

После выстрела Григорий вскочил на ноги, оглушенный хлопаньем крыльев, гагаканьем гусиной станицы.

XLV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тӗсӗ кайнӑ симӗс гимнастерка симӗсрех хӑмӑр тӑпра тӗсӗпе пӗрлешрӗ: тарӑн мар ҫыран Григорие ҫурхи шывпа юхса килнӗ хӑмӑр юшкӑн купи тӑрринче хӑрах ура ҫинче тӑракан хуралти тикӗш аҫин ҫивӗч куҫӗнчен пытарчӗ.

Вылинявшая защитная гимнастерка сливалась с зеленовато-бурой окраской почвы; ярок прикрывал Григория от зорких глаз сторожевого гусака, стоявшего на одной ноге возле воды, на коричневом бугорке вешнего наплава.

XLV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed