Шырав

Шырав ĕçĕ:

унӑн (тĕпĕ: уна) more information about the word form can be found here.

Хӗҫӗ унӑн йӗнӗре пулнӑ, ӑна ҫӑмӑлллӑнах кӑларнӑ, ҫӑмӑлллӑнах каялла чикнӗ.
Меч висел при бедре в ножнах и который легко выходил из них и входил.

2 Пат 20 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

41. Акӑ ӗнтӗ израильсем пурте патша патне пынӑ та каланӑ: мӗншӗн пирӗн тӑвансем, Иуда арӗсем, сана вӑрларӗҫ те патшапа унӑн килне, унпа пӗрле Давидӑн мӗнпур ҫыннине те Иордан урлӑ каҫарса ячӗҫ? тенӗ.
41. И вот, все Израильтяне пришли к царю и сказали царю: зачем братья наши, мужи Иудины, похитили тебя и проводили царя в дом его и всех людей Давида с ним через Иордан?

2 Пат 19 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

27. Давид Маханаима ҫитсен, аммонсен хулинче Раввӑра пурӑннӑ Наас ывӑлӗ Сови, Лодавар ҫыннийӗн Аммиилӑн ывӑлӗ Махир тата Роглим хулинчи Галаад ҫынни Верзеллий 28. [выртса тӑма] вунӑ вырӑн, [вунӑ] чашӑк, тӑм савӑт-сапа, Давидпа унӑн ҫыннисене ҫитерме апат валли тулӑ, урпа, ҫӑнӑх, вир кӗрпи, пӑрҫа, ясмӑк, ӑшаланӑ тӗшӗ, 29. пыл, ҫу, сурӑхсем, ӗне чӑкӑчӗ илсе пынӑ; вӗсем ҫапла каланӑ: халӑх выҫӑ, ывӑннӑ тата пушхирте шывсӑр антӑхнӑ, тенӗ.
27. Когда Давид пришел в Маханаим, то Сови, сын Нааса, из Раввы Аммонитской, и Махир, сын Аммиила, из Лодавара, и Верзеллий Галаадитянин из Роглима, 28. принесли [десять приготовленных] постелей, [десять] блюд и глиняных сосудов, и пшеницы, и ячменя, и муки, и пшена, и бобов, и чечевицы, и жареных зерен, 29. и меду, и масла, и овец, и сыра коровьего, принесли Давиду и людям, бывшим с ним, в пищу; ибо говорили они: народ голоден и утомлен и терпел жажду в пустыне.

2 Пат 17 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Амессай Изреельре пурӑнакан Иефер ятлӑ пӗр ҫыннӑн ывӑлӗ пулнӑ; унӑн амӑшӗ Авигея — Наас хӗрӗ, Иоав амӑшӗн Саруиян йӑмӑкӗ — пулнӑ.
Амессай был сын одного человека, по имени Иефера из Изрееля, который вошел к Авигее, дочери Нааса, сестре Саруи, матери Иоава.

2 Пат 17 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

8. Хусий тата малалла каланӑ: эсӗ хӑвӑн аҫуна, унӑн ҫыннисене пӗлетӗн; вӗсем хӑюллӑ, тата вӗсем ҫурисене туртса илнӗ хирти упа ами пекех хаярланса ҫитнӗ, [тата хир сысни пекех тискер,] санӑн аҫу — ҫапӑҫма хастар ҫын; вӑл халӑхпа пӗрле ҫӗр каҫма юлмасть.
8. И продолжал Хусий: ты знаешь твоего отца и людей его; они храбры и сильно раздражены, как медведица в поле, у которой отняли детей, [и как вепрь свирепый на поле,] и отец твой - человек воинственный; он не остановится ночевать с народом.

2 Пат 17 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Унӑн ывӑлӗшӗн мар-и?
Не сыну ли его?

2 Пат 16 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

13. Давидпа унӑн ҫыннисем хӑйсен ҫулӗпе утнӑ, Семей вара ту хӗррипе, патша енчен, усаллӑн хӑртса пынӑ, ун еннелле чул ывӑтнӑ, тусан вӗҫтернӗ.
13. И шел Давид и люди его своим путем, а Семей шел по окраине горы, со стороны его, шел и злословил, и бросал камнями на сторону его и пылью.

2 Пат 16 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Сива вара тайӑлса хуравланӑ: патша хуҫамӑм куҫӗ умӗнче унӑн ырӑлӑхне курасчӗ, тенӗ.
И отвечал Сива, поклонившись: да обрету милость в глазах господина моего царя!

2 Пат 16 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Эхер те эпӗ Ҫӳлхуҫа куҫӗ умӗнче ырӑлӑх тупайсассӑн, Вӑл мана каялла тавӑрӗ те мана Турӑ халалӗн арчине те, унӑн Ҫуртне те кӑтартӗ.
Если я обрету милость пред очами Господа, то Он возвратит меня и даст мне видеть его и жилище его.

2 Пат 15 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Вара Геф ҫынни Еффей тата унпа пӗрле пулнӑ унӑн ҫыннисем, ачисем пурте патшапа пӗрле кайнӑ.
И пошел Еффей Гефянин и все люди его и все дети, бывшие с ним.

2 Пат 15 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

18. Патша тарҫисем унӑн икӗ айккипе утса пынӑ; хелефейсемпе фелефейсем пурте, Геф ҫыннисем — унпа пӗрле Гефран килнисем, ултҫӗр ҫынна яхӑн — патша умӗнче утса пынӑ.
18. И все слуги его шли по сторонам его, и все Хелефеи, и все Фелефеи, и все Гефяне до шестисот человек, пришедшие вместе с ним из Гефа, шли впереди царя.

2 Пат 15 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

16. Патша тухса утнӑ, ун хыҫҫӑн унӑн пӗтӗм килӗ пынӑ, вӗсем пурте ҫуран пулнӑ.
16. И вышел царь и весь дом его за ним пешком.

2 Пат 15 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

26. Ҫӳҫне кастарсан, — ӑна вӑл кашни ҫулах кастарнӑ, мӗншӗн тесессӗн ҫӳҫӗ кансӗрленӗ ӑна, — унӑн пуҫӗнчи ҫӳҫ патша виҫипе икҫӗр сикль тайнӑ.
26. Когда он стриг голову свою, - а он стриг ее каждый год, потому что она отягощала его, - то волоса с головы его весили двести сиклей по весу царскому.

2 Пат 14 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

25. Пӗтӗм Израильре те Авессалом пек илемлӗ, ун пек мухтавлӑ арҫын пулман; ура тупанӗнчен пуҫласа пуҫ тӳпи таранччен те унӑн пӗр кӑлтӑк та пулман.
25. Не было во всем Израиле мужчины столь красивого, как Авессалом, и столько хвалимого, как он; от подошвы ног до верха головы его не было у него недостатка.

2 Пат 14 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

9. Анчах Фекоя хӗрарӑмӗ патшана татах та каланӑ: патша хуҫамӑм, айӑпӗ мана тата ман аттем килне пултӑр, патшапа унӑн килӗ айӑплӑ мар, тенӗ.
9. Но женщина Фекоитянка сказала царю: на мне, господин мой царь, да будет вина и на доме отца моего, царь же и престол его неповинен.

2 Пат 14 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Патша хӑй те, унӑн мӗнпур тарҫи те татӑлса макӑрнӑ.
И сам царь и все слуги его плакали очень великим плачем.