Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хутра the word is in our database.
хутра (тĕпĕ: хутра) more information about the word form can be found here.
Ҫӑра сасӑсем янранине сайра хутра чыхӑнакан ҫурӑк сасӑ ҫурса кайнӑ.

Стон густых голосов, изредка перебиваемый задыхающеюся, хриплою, крикливою речью,

V // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Улпут майри кунта нимӗн те ӑнланаймарӗ, — «йӗкӗр шӑпана, ырӑ кӑмӑлне пула» тенисем мӗне пӗлтернине те чухлаймасть; вӑл приказчикӑн сассипе унӑн сюртукӗ ҫинчи тӳмисене кая сӑнанӑ: ҫӳлтине вӑл сайра хутра ҫеҫ тӳмеленӗ пулмалла, ҫавӑнпа ку туми ҫӑт ларнӑ, варринчи тӳмин ҫиппи чӑсӑлса тӑни ӑна тахҫанах тепӗр хут ҫӗлесе хытарма кирли ҫинчен пӗлтерсе тӑнӑ.

Тут уже барыня ничего не понимала, — не понимала, что значили тут «двойниковый жребий» и «добродетель»; она слышала только звуки и наблюдала нанковые пуговицы на сюртуке приказчика: верхнюю он, верно, реже застегивал, так она и плотно сидела, а средняя совсем оттянулась и висела, так что давно бы ее пришить надо было.

I // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

— Эсир пирӗнпе пӗрле питӗ сайра хутра ҫеҫ пулма пултаратӑр, — терӗ вӑл салхуллӑн.

— Вы, так редко можете быть вместе с нами, — сказала она грустно.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Уяври пек кӗпе-тумтир, тӗрлӗ тӗслӗ пушмак тӑхӑннӑ; тутар хӗрӗсем тата нимӗҫсен хутӑшлӑ-масарлӑ формине тӑхӑннӑ, пуҫ тӳпинчен ура тупанӗ таран хӗҫ-пӑшалланнӑ ҫамрӑк тутарсем урамсем тӑрах ҫапкаланса ҫӳреҫҫӗ, нимӗҫсене — салтакӗсене те, офицерӗсене те мӗскӗнле саламлаҫҫӗ, лешсем кусене хирӗҫ тараватлӑн мар е сайра хутра ҫеҫ ответлеҫҫӗ.

Празднично разряженные молодые татарки в шелках и цветной обуви и молодые татары в смешанной немецкой форме, вооруженные с ног до головы, бродили по улицам, униженно приветствуя немцев — и солдат и офицеров, которые неохотно и редко отвечали на их приветствия.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Унӑн тутисем ҫинче вӑл кулнине, куҫӗсенче — унӑн хаваслӑхне сайра хутра ҫеҫ курма пулатчӗ.

На губах его редко можно было увидеть улыбку, в глазах — веселье.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Аялти хутра, холлара, пӗр-пӗринпе конкуренци тӑвакан телеграф агентствисен дежурнӑйӗсем: ҫыхӑну ӗҫӗнче ӗҫлекенсен тумтирне тӑхӑннӑ икӗ ҫамрӑк ача иртнӗ кунсенче купи-купипе илсе тӑракан телеграммӑсене аран-аран парса ӗлкӗретчӗҫ.

Дежурившие внизу, в холле, мальчишки, в каскетках и униформах двух мировых, конкурирующих между собой телеграфных агентств, обычно едва поспевавшие отправлять кучи телеграмм во все страны мира,

Ёлка // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 319–328 с.

Сайра хутра йывӑр тумламсем пир тӑрӑх юхса анса эпӗ ҫӗр ҫине ӳкни илтӗнет, е алӑк патӗнче выртакан ӗннӗ танкист пӗр шарламасӑр шӑлӗсене шатӑртаттарни илтӗнет.

Только редкие и тяжёлые капли, стекая с полотна, звучно плюхают по мокрой земле да слышно, как обожжённый танкист, лежащий у входа, молча скрипит зубами.

Пӗр тӑван Волковсем // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 116–126 с.

Вунна яхӑн пӗчӗк мина ҫӳлти хутра ҫурӑлнӑ.

С десяток мелких мин разорвалось в верхнем этаже.

Таракуль редучӗ // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 103–115 с.

Эпир сапёрсем, пӑшалпа пеме пире сайра хутра кӑна тӗл килни ҫинчен эпӗ сире каласа патӑм ӗнтӗ, — ҫапах та ҫак хулана килсен савӑнтӑм, Сталин ячӗпе хисепленсе тӑракан хулана, Сталин хӑй сыхланӑскере, эпир те сыхлатпӑр-ҫке-ха.

И хотя мы сапёры, и стрелять нам, как я уже вам докладывал, приходится редко, лестно всё же, что мы такой город защищать будем, который именем Сталина зовётся, который, видишь, и сам Сталин защищал.

Атӑл хӗрринче // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 97–102 с.

Вӗсем взвода канӑҫа хӑварнӑ, сайра хутра кӑна перкелесе тӑнӑ.

Они оставили взвод в покое, сковав его редким огнём.

Эпос хывӑнни // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 75–96 с.

Чередников задани кирлӗрен те кирли пулнине ӑнланса, ку хутра хӑрушлӑха кӗнӗ иккен.

Оказывается, дядя Чередников, понимая важность задания, решил на этот раз рискнуть.

Разведчиксем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 46–54 с.

Юлашки вӑхӑтра атте ӑна арчаран сайра хутра ҫеҫ кӑларакан пулчӗ.

Последнее время отец редко вытаскивал ее из сундучка.

Иккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ку хутра уйрӑммӑнах Маковейӑн ӗҫӗ ӑнчӗ: вӑл генерала чӗррӗн тыткӑна илчӗ, лешӗ ун чухне тӗмсем хушшинче чехсен илемлӗ туфлине мӑшӑлтатса тӑхӑнма пикеннӗччӗ.

Особенно повезло на этот раз Маковею: ему удалось захватить живьем генерала, когда тот, сопя, в кустах натягивал на свою прусскую лапу чешский элегантный туфель.

XXIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Разведчиксем сайра хутра каялла ҫаврӑнса пӑхаҫҫӗ те хӑйсен полкне кураҫҫӗ.

Изредка оглядываясь, разведчики видели полк.

XXVI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Вӑл, салтак, союзниксен ӗҫӗсемшӗн пӗтӗм ответлӑха хӑй ҫине илӗччӗ, анчах ку хутра вӑл ҫакна тума пултараймасть.

Он, как солдат, хотел бы взять на себя всю ответственность за действия союзников, но в данном случае он этого сделать не мог.

XXV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Артиллери начальникӗ, полк командирӗ хушнӑ тесе, Черныш сӗннӗ хӑвӑрт пемелли меслете тӗрӗслесе пӑхас шутпа, пӗтӗм миномет ротисене ку хутра пӗр ҫӗре пухса тӑратма хушрӗ.

Начальник артиллерии полка приказал на этот раз свести все минометные роты воедино, чтобы испытать метод скоростной стрельбы, предложенный Чернышом.

XVIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Анчах ку хутра ӗҫ пачах урӑхла ҫаврӑнса кайрӗ.

На сей раз дело обернулось иначе.

XII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Юрӗ ӗнтӗ, тепӗр хутра эпӗ шухӑшлама тӑрӑшӑп, халь каплипех юлтӑр.

— Ну ладно, в другой раз я буду думать, а сейчас пусть так останется.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Анчах ун пекки сайра хутра кӑна пулкалать.

Впрочем, это бывало редко.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

— Иккӗмӗш хутра мӗншӗн 16 тенкӗ ытларах тӳлени пирки мӗн шухӑшлатӑн эсӗ?

— А как ты думаешь, почему во в горой раз уплатили на 16 рублей больше?

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed