Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тытрӗ (тĕпĕ: тыт) more information about the word form can be found here.
Анчах Рябчиков Григорий лашине йӗнерӗнчен ярса тытрӗ, шиклӗн каларӗ:

Но Рябчиков схватил Григорьева коня за повод, испуганно воскликнул:

XXIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кун умӗн темиҫе минут маларах лутака кӗлеткеллӗ, хыпаланчӑк, питҫӑмартисене кӑвак шӑрт пусса илнӗ, макӑрса пӗтнӗ, куҫ хукаххисем усӑнса аннӑ тӑртанчӑк куҫлӑ полковник хурал начальникне портупей чӗнӗнчен яра-яра тытрӗ, мӗскӗн сасӑпа селӗппӗн тем-тем каларӗ, сӑмсине шӑнкарта-шӑнкарта, чӗлӗм туртса сарӑхнӑ мӑйӑхне, куҫӗсене, чӗтрекен тутине таса мар сӑмса тутрипе шӑла-шӑла илсе, унтан ав темле сасартӑк перӗнес шухӑш тытрӗ

За несколько минут до этого полковник, маленький, суетливый, с седой щетиной на щеках, с заплаканными, пыхлыми, сумчатыми глазами, хватал начальника караула за ремни портупеи, что-то жалко шепелявил, сморкался и вытирал нечистым платком прокуренные усы, глаза и дрожащие губы, а потом вдруг как-то сразу решился…

XXIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий ӑна аллинчен тытрӗ, ӑстайсӑррӑн та именчӗклӗн ҫупӑрласа ачашларӗ.

Григорий взял ее руку, погладил неумело и застенчиво.

XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

«Утсене пӗрле кӳлетпӗр те пар лашапа тапранса тухатпӑр, — татӑклӑ шут тытрӗ вӑл.

«Лошадей спрягем и поедем на паре, — решил он.

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий, куллине пытарас тесе, ҫӑварне аллипе хуласа тытрӗ, — кулӑ килнипе хӗсӗннӗ куҫӗсене йӑлкӑштарса ыйтрӗ:

Григорий прикрыл ладонью рот, чтобы спрятать улыбку, блестя сузившимися от смеха глазами, спросил:

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ильинична, сӗтел хушшинчен тӑмасӑрах, куҫӗсене аллипе хупласа тытрӗ.

Ильинична, не вставая из-за стола, прикрыла глаза ладонью.

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Бесхлебнов ун патне пычӗ, сывлӑ сунса алӑ тытрӗ.

Бесхлебнов подошел, поздоровался.

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӳртпе хуралтӑсене пӑхса ҫаврӑнсан, Пантелей Прокофьевич тӳрех пуҫне ярса тытрӗ.

Пантелей Прокофьевич за голову взялся, осмотрев дом и надворные постройки.

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мӗн урса кайнӑ пек хӑвалатӑн? — урапа ӳречисенчен ҫатӑрласа тытрӗ Ильинична, хытӑ силленипе питне-куҫне ыратнӑ чухнехи пек пӗркелентерсе.

Чего ты скачешь как оглашенный? — говорила Ильинична, вцепившись в ребра арбочки, страдальчески морщась от тряски.

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пантелей Прокофьевич вара, устава пӑхсах, сулахай аллине кӑкӑрӗ ҫумне тытрӗ, макӑрнӑ пек сасӑпа каларӗ:

Тут Пантелей Прокофьевич, нарушив устав, приложил левую руку к груди, плачущим голосом сказал:

XXII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл, тайкаланкаласа, уҫӑ кӑмӑллӑ лейтенанта хулпуҫҫийӗнчен ыталаса тытрӗ, аллине саркаласа, сӗтел ҫинелле кӑтартрӗ те пуҫ тайрӗ.

Качнувшись, он обнял гостеприимного лейтенанта, широким движением показал на стол, поклонился.

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий ывӑлӗн пӗчӗк аллисене хӑйӗн мӑн аллисемпе ҫупӑрласа тытрӗ.

Григорий взял в свои большие руки маленькие ручонки сына, сказал:

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӑй, ӗсӗклесе ярас килнине аран тӳскелесе, пӳрте кӗчӗ, ашшӗне сывлӑх сунса алӑ тытрӗ.

А сам, с величайшим усилием удерживая рыдания, вошел в дом, поздоровался с отцом.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Старик кашӑк тытрӗ, ун ҫине хыт ҫӑкӑр тӗпренчӗкӗсене шӑлса пуҫтарчӗ те сухал хупласа илнӗ ҫӑварне хыпса ҫӑтрӗ.

Старик взял ложку, смел в нее крошки черствого хлеба, ссыпал их в забородатевший рот.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Сехри хӑпнӑ Ильинична сӑхсӑхса илчӗ, Наталья питне ӳсӗр ҫын пек тайкаланса пырса, хулпуҫҫийӗнчен ярса тытрӗ.

Охваченная страхом, Ильинична перекрестилась, неверными шагами подошла к Наталье, схватила ее за плечо:

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл сасартӑк ура ҫине сиксе тӑчӗ, хӑйне чашӑкпа шыв сӗнекен Ильиничнӑна тӗртсе ячӗ те, хӗвелтухӑҫ еннелле ҫаврӑнса тӑрса, куҫҫульпе нӳрелнӗ аллисене кӑкӑрӗ ҫумне турра кӗлтунӑ майлӑ хутлатса тытрӗ, хӑвӑрт тӑрӑлтатса, сӑмахӗсемпе чыхӑна-чыхӑна кайса кӑшкӑрчӗ:

Неожиданно она вскочила, оттолкнула Ильиничну, протягивавшую ей чашку с водой, и, повернувшись лицом на восток, молитвенно сложив мокрые от слез ладони, скороговоркой, захлебываясь, прокричала:

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Аялти картлашка ҫинче Григорий, сулӑнса кайса, сулахай аллипе лӑнк-ланк силленсе тӑракан карлӑкран ярса тытрӗ, сылтӑммипе хӑвӑрт гимнастерка ҫухине вӗҫертсе хучӗ.

На нижней ступеньке он качнулся и ухватился левой рукой за шаткое перильце, а правой — проворно расстегнул воротник гимнастерки.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пулса иртнӗ пӑтӑрмаха сӑмах чӗнмесӗр, тӑрӑхласарах сӑнаса ларнӑ Сулин сотник допрос протоколне чӗркесе тытрӗ, кӑмӑла килмелле селӗппӗн каларӗ:

Сотник Сулин, молча и насмешливо наблюдавший за всем происходившим, свернул протокол допроса, сказал, приятно картавя:

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Андреянов, кӑвакарса кайса, наган кобурине ярса тытрӗ.

Андреянов побледнел, схватился за кобуру нагана.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий кулас килмесӗр кулса илчӗ, — йӗнер ҫинчен уртӑнса, Ермакова портупейран ярса тытрӗ.

Григорий невольно улыбнулся, — перегнувшись на седле, схватил Ермакова за ремень портупеи.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed