Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ҫын the word is in our database.
Ҫын (тĕпĕ: ҫын) more information about the word form can be found here.
Каярах, шухӑш-кӑмӑлӗсем улшӑнса пынӑ май, хӑшпӗрисем ҫын какайне ҫиме пӑрахнӑ, мӗн пурӗ те хӑйсем юсанасси ҫинчен ҫеҫ шухӑшланӑ пулмалла та, вӗсенчен вара ҫын, чӑн-чӑн ҫын, пулса тӑнӑ пулӗ, ыттисем ҫаплипех ҫын ҫисе пурӑннӑ пулӗ.

Впоследствии, ввиду различия в убеждениях, некоторые отказались от людоедства, все свои помыслы устремили на самоусовершенствование и превратились в людей, в настоящих людей, другие же по-прежнему занимались людоедством.

X // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Пичче, малтан дикарсем пурте ҫын какайне ҫисе ырӑ курнӑ пулмалла.

Брат! Наверное, вначале все дикари хоть немножечко да лакомились человеческим мясом.

X // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Ҫын сӑнран улшӑнчӗ, пичӗ-куҫӗ чугун пекех тӗксӗмленчӗ.

Он изменился в лице, оно стало совсем темным, как чугун.

VIII // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Тӳрех ӑнланса илтӗм: вӑл та ҫав урапа ҫинченех иккен, ҫын какайне ҫиме юратать.

Я тотчас же понял, что и он в этой шайке, и тоже любит есть людей.

VIII // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Ҫынна ҫын ҫиесси — тӗрӗс-и ҫак ӗҫ? — тесе ыйтрӑм эп унран.

Я спросил: — Людоедство — правильное ли это дело?

VIII // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Сасартӑк пӗр ҫын килсе кӗчӗ: сӑнран ӑна ҫирӗм ҫулсем пама пулать, пит уҫӑмлах пӑхаймарӑм эп хӑйне.

Вдруг пришел человек: на вид ему лет двадцать, не больше, не мог его рассмотреть как следует.

VIII // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Мӗн-ха ӗнтӗ ку — тахҫантан ҫирӗпленнӗ хӑнӑху-и, ҫавна пула ӑна ҫылӑх вырӑнне те шутламаҫҫӗ-и, е намӑса ҫухатни-и, ун пек чух ҫын ирсӗр ӗҫе пӗлсе тӑрсах тӑвать?

Что же это — стародавняя привычка не считать людоедство за грех или же полная утрата совести, когда человек способен сознательно совершить преступление?

VII // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Халь пӗлетӗп ӗнтӗ, вӑл тӗрӗслӗх принципӗсем ҫинчен калаҫать пулин те, ун тути ҫумне ҫын ҫӑвӗ лекнӗ ҫеҫ мар, чун-чӗри те ҫын какайне ҫиме хӗтӗртсе тӑрать.

Теперь же знаю, что брат хотя и рассуждает о справедливости, у него не только губы вымазаны человеческим салом, но и сердце полно мыслями о людоедстве.

V // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Тата ҫакна та астӑватӑп: темлерен эпир пӗр ухмах ҫын пирки калаҫса кайрӑмӑр, ун чухне вӑл ӑна вӗлермелле кӑна мар, «ун какайне ҫисе ямалла та тирӗ ҫине выртса ҫывӑрмалла» терӗ.

Еще помню, как-то речь зашла об одном дурном человеке, в брат сказал, «его следовало не только убить, но и съесть его мясо и спать на его шкуре».

V // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Ҫакӑн хыҫҫӑн мӗнле ҫирӗплетсе калама пултарӗ-ха старик, ҫын какайне ҫиместӗп тесе?

Как же посмеет старик после этого утверждать, что не занимается людоедством?

V // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Вӗсен наукине хывакан Ли Ши-чжэнь, хӑйӗн «Бэньцао чанму» ятлӑ кӗнекинчеччӗ пулас, ҫын какайне ӑшаласа ҫиме пулать, тесе питӗ уҫӑмлӑ ҫырса кӑтартнӑ.

Основатель их науки Ли Ши-чжэнь в своей книге, которая, кажется, называется «Корни и травы», ясно говорит, что человеческое мясо можно есть жареным.

V // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Хам пурпӗрех хӑрамастӑп, — ҫын ҫиместӗп пулин те вӗсенчен харсӑртарах эп.

А мне не страшно. Я хоть и не ем человечины, а куда храбрее их.

IV // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Пӗр-иккӗшне пурпӗрех астивкелесе пӑхрӑм: лӑймакаскер, те пулах вӑл, те ҫын какайӗ, ним те пӗлес ҫук.

Съел несколько кусочков: скользкие, не разберешь, не то рыба, не то человечина,

IV // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Пуллин куҫӗсем шурӑ, хаяр, ҫӑварӗ вара ҫын какайӗшӗн антӑхакан ҫынсенни пекех карӑлса тӑрать.

Глаза у рыбы белые, жестокие, рот хищно разинут, совсем как у тех людей, помышлявших о людоедстве.

IV // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Пурпӗрех ҫывӑрса каясси пулмасть тесе эп ӑна ҫурҫӗр иртичченех тимлесе вуларӑм та сасартӑк йӗркесем хушшинче курах кайрӑм: кӗнекипех пӗр сӑмаха ҫырса тултарнӑ иккен — «ҫынна ҫын ҫиесси».

Уснуть я все равно не мог и глубоко за полночь очень внимательно читал книгу, как вдруг увидел, что между строками вся она испещрена одним словом — «людоедство».

III // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Енчен те эс путсӗр ҫын хирӗҫленине юриех пӗр хӑлхунтан кӗртсе тепринчен кӑларсан: «Ыттисем пек мар, мӗнешкел ӑслӑ та пӗлекен ҫын», — тет вӑл сан пирки.

но самый плохой человек, если пропустить мимо ушей его возражения, будет всячески тебя восхвалять: «Ах, какой умный и знающий человек, не чета остальным».

III // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

«Мӗнле лайӑх ҫын пулсан та, хӑйне пӳлсен, вӑл хирӗҫлеме тытӑнать.

самый лучший человек, если ему перечить, непременно станет возражать;

III // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Ӑнлантӑм эп: вӗсен сӑмахӗсем наркӑмӑшлӑ, кулли ҫӗҫӗ пек, ҫӑткӑнла хирӗлекен шурӑ та шӗвӗр шӑлӗсем, — ҫаксем пурте ҫын какайне ҫиме майлашнӑ.

Слова женщины — яд, хохот людей — ножи, зубы у них белые, острые, хищно оскаленные, будто нарочно приспособленные, чтобы есть людей.

III // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Тата тепӗр ҫич-сакӑр ҫын хӑйсем тӗллӗн ман ҫинчен пӑшӑлтатаҫҫӗ.

Еще человек семь-восемь шептались у между собою обо мне.

II // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Нимле тӗрӗс мар сӑмаха та юсамарӑм, ҫын хушамачӗсене ҫеҫ улӑштаркаларӑм, ниме пӗлтермеҫҫӗ пулин те, вӗсем пурте ял ҫыннисем тата никамах та паллӑмарскерсем.

Я не исправил ни одного слова, лишь изменил фамилии людей, хотя это не имеет никакого значения, ибо все они являются деревенскими жителями и мало кому известны.

Ухмаха ернӗ ҫын ҫырса пынисем // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed