Шырав
Шырав ĕçĕ:
Каярах, шухӑш-кӑмӑлӗсем улшӑнса пынӑ май, хӑшпӗрисем ҫын какайне ҫиме пӑрахнӑ, мӗн пурӗ те хӑйсем юсанасси ҫинчен ҫеҫ шухӑшланӑ пулмалла та, вӗсенчен вара ҫын, чӑн-чӑн ҫын, пулса тӑнӑ пулӗ, ыттисем ҫаплипех ҫын ҫисе пурӑннӑ пулӗ.
X // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.
Пичче, малтан дикарсем пурте ҫын какайне ҫисе ырӑ курнӑ пулмалла.Брат! Наверное, вначале все дикари хоть немножечко да лакомились человеческим мясом.
X // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.
Ҫын сӑнран улшӑнчӗ, пичӗ-куҫӗ чугун пекех тӗксӗмленчӗ.
VIII // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.
Тӳрех ӑнланса илтӗм: вӑл та ҫав урапа ҫинченех иккен, ҫын какайне ҫиме юратать.Я тотчас же понял, что и он в этой шайке, и тоже любит есть людей.
VIII // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.
— Ҫынна ҫын ҫиесси — тӗрӗс-и ҫак ӗҫ? — тесе ыйтрӑм эп унран.
VIII // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.
Сасартӑк пӗр ҫын килсе кӗчӗ: сӑнран ӑна ҫирӗм ҫулсем пама пулать, пит уҫӑмлах пӑхаймарӑм эп хӑйне.Вдруг пришел человек: на вид ему лет двадцать, не больше, не мог его рассмотреть как следует.
VIII // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.
Мӗн-ха ӗнтӗ ку — тахҫантан ҫирӗпленнӗ хӑнӑху-и, ҫавна пула ӑна ҫылӑх вырӑнне те шутламаҫҫӗ-и, е намӑса ҫухатни-и, ун пек чух ҫын ирсӗр ӗҫе пӗлсе тӑрсах тӑвать?
VII // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.
Халь пӗлетӗп ӗнтӗ, вӑл тӗрӗслӗх принципӗсем ҫинчен калаҫать пулин те, ун тути ҫумне ҫын ҫӑвӗ лекнӗ ҫеҫ мар, чун-чӗри те ҫын какайне ҫиме хӗтӗртсе тӑрать.
V // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.
Тата ҫакна та астӑватӑп: темлерен эпир пӗр ухмах ҫын пирки калаҫса кайрӑмӑр, ун чухне вӑл ӑна вӗлермелле кӑна мар, «ун какайне ҫисе ямалла та тирӗ ҫине выртса ҫывӑрмалла» терӗ.
V // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.
Ҫакӑн хыҫҫӑн мӗнле ҫирӗплетсе калама пултарӗ-ха старик, ҫын какайне ҫиместӗп тесе?Как же посмеет старик после этого утверждать, что не занимается людоедством?
V // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.
Вӗсен наукине хывакан Ли Ши-чжэнь, хӑйӗн «Бэньцао чанму» ятлӑ кӗнекинчеччӗ пулас, ҫын какайне ӑшаласа ҫиме пулать, тесе питӗ уҫӑмлӑ ҫырса кӑтартнӑ.
V // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.
Хам пурпӗрех хӑрамастӑп, — ҫын ҫиместӗп пулин те вӗсенчен харсӑртарах эп.А мне не страшно. Я хоть и не ем человечины, а куда храбрее их.
IV // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.
Пӗр-иккӗшне пурпӗрех астивкелесе пӑхрӑм: лӑймакаскер, те пулах вӑл, те ҫын какайӗ, ним те пӗлес ҫук.Съел несколько кусочков: скользкие, не разберешь, не то рыба, не то человечина,
IV // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.
Пуллин куҫӗсем шурӑ, хаяр, ҫӑварӗ вара ҫын какайӗшӗн антӑхакан ҫынсенни пекех карӑлса тӑрать.Глаза у рыбы белые, жестокие, рот хищно разинут, совсем как у тех людей, помышлявших о людоедстве.
IV // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.
Пурпӗрех ҫывӑрса каясси пулмасть тесе эп ӑна ҫурҫӗр иртичченех тимлесе вуларӑм та сасартӑк йӗркесем хушшинче курах кайрӑм: кӗнекипех пӗр сӑмаха ҫырса тултарнӑ иккен — «ҫынна ҫын ҫиесси».
III // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.
Енчен те эс путсӗр ҫын хирӗҫленине юриех пӗр хӑлхунтан кӗртсе тепринчен кӑларсан: «Ыттисем пек мар, мӗнешкел ӑслӑ та пӗлекен ҫын», — тет вӑл сан пирки.
III // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.
«Мӗнле лайӑх ҫын пулсан та, хӑйне пӳлсен, вӑл хирӗҫлеме тытӑнать.самый лучший человек, если ему перечить, непременно станет возражать;
III // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.
Ӑнлантӑм эп: вӗсен сӑмахӗсем наркӑмӑшлӑ, кулли ҫӗҫӗ пек, ҫӑткӑнла хирӗлекен шурӑ та шӗвӗр шӑлӗсем, — ҫаксем пурте ҫын какайне ҫиме майлашнӑ.
III // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.
Тата тепӗр ҫич-сакӑр ҫын хӑйсем тӗллӗн ман ҫинчен пӑшӑлтатаҫҫӗ.
II // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.
Нимле тӗрӗс мар сӑмаха та юсамарӑм, ҫын хушамачӗсене ҫеҫ улӑштаркаларӑм, ниме пӗлтермеҫҫӗ пулин те, вӗсем пурте ял ҫыннисем тата никамах та паллӑмарскерсем.
Ухмаха ернӗ ҫын ҫырса пынисем // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.