Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тытрӗ (тĕпĕ: тыт) more information about the word form can be found here.
Хутсене сӗтелӗн пӗр кӗтессине шутарса хучӗ, пушӑ вырӑна хаҫат сарчӗ, унтан воблӑна пуҫӗнчен тытрӗ те сӗтел ҫине ҫатлаттара пуҫларӗ.

Подвинул на край стола бумагу, разостлал на свободном пространстве газету, взял воблу за голову и начал хлестать ею по столу.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Ҫапла каларӗ те Окунев, Павела хулӗнчен тытрӗ, вӗсем пӗтӗм ушкӑнӗпех Ольга хыҫҫӑн кӗрсе кайрӗҫ.

 — С этими словами Окунев взял Павла за плечи, и они с толпой товарищей пошли вслед за Ольгой.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Ҫапла каларӗ те аллине пысӑк йывӑҫ кашӑк тытрӗ.

 — Сказав это, взял в руку огромную деревянную ложку.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ҫапах та вӑл тата тепӗр хут телей шыраса пӑхма — Панкратова шыраса тупма шухӑш тытрӗ.

Но все же решил еще раз попытать счастья — найти Панкратова.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Павел ӑна хулпуҫҫийӗсенчен тытрӗ те хӑй ҫумне чӑмӑртарӗ.

Павел взял ее за плечи, притянул к себе:

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Карчӑк сак ҫинче выртакан чӑпӑрккана ярса тытрӗ.

 — И старуха схватила с лавки кнут.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Павел, ун патне чупса пырса, йӗвенӗнчен ярса тытрӗ; лаша хӑраса каялла чакрӗ.

Она испуганно попятилась назад, когда Павел, бросившись к ней, схватил ее под уздцы.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Ҫавӑн майлӑрах ҫав, тӑртанма пуҫларӗҫ, — тесе тавӑрчӗ те Павел, ҫав самантрах хӑйӗн тахҫанхи ыйтӑвне аса илчӗ, Фёдорӑн ҫаннинчен ярса тытрӗ:

— Что-то похоже на это — припухать стали, — ответил Павел и, вспомнив давнишнюю свою просьбу, взял Федора за рукав:

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Дубава Павела шинелӗнчен ярса тытрӗ.

Дубава схватил за шинель Павла.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Панкратов ывӑтса янӑ билетне чӑмӑртарӗ те ӑна лампа ҫулӑмӗ тӗлне тытрӗ.

Панкратов сжал пальцами брошенный билет и сунул его в огонек коптилки.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ӑна тӑма та вырӑн пулмарӗ, вӑл аялти сакӑн хӗррине пусрӗ те, аллипе ҫӳлти сак тимӗрӗнчен ярса тытрӗ.

Ей негде было встать, и она стояла на краешке нижней полки, держась за поручень верхней.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Пассажирсене вӑрт-варт тӗрткелесе, вӑл карлӑкран ярса тытрӗ.

Бесцеремонно растолкав пассажиров, взялся рукой за поручень.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Вӑл хӑйне ҫакнашкал «ҫылӑхлӑ» шухӑшсемпе тытрӗ те, тарӑхса кайса, ӑна чӗнсе илчӗ:

И, поймав себя на таких «грешных» мыслях, раздосадованный, окликнул ее:

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Джон Мангльспа Вильсон ҫӗнӗрен пикенчӗҫ — пӗри шалча илчӗ, тепри руль тытрӗ, вара сулӑна тепӗр ҫыран хӗрринелле чалӑштарса тытрӗҫ.

Джон Мангльс и Вильсон опять взялись один за шест, другой за весло и направили плот наискось к противоположному берегу.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Унӑн ӑшӗнчен пӗр шурӑ хут листине кӑларса илсен, аллине кӑранташ тытрӗ те ҫырма хатӗрленсе тӑчӗ.

Затем, вырвав из неё белый листок бумаги и вооружившись карандашом, он приготовился писать.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӑл самантрах ҫырусен кӗнекине ярса тытрӗ.

И он машинально теребил в руках свою записную книжку.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Мӗн пытарнине ирӗксӗр ыйтса пӗлес мар тесе, Элен Мэрине хул айӗнчен тытрӗ те ӑна палатка патне илсе кайрӗ.

Не желая насильно выпытывать признание, Элен взяла Мэри под руку и отвела её к палатке.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Майор вӑл ҫынсем мӗн тума килнине пӗлме шут тытрӗ.

Майор решил узнать, чего добивались эти люди.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Роберт кайӑксене нумай тытрӗ.

Роберт подстрелил много трофеев.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Туземецсенчен пӗри темӗнле хӗрлӗ сарлака япала тытрӗ те, хӑйӗн юлташӗсенчен уйӑрӑлса, ушкӑн кайӑк ларакан йывӑҫ еннелле уттарчӗ.

Один из туземцев схватил какое-то странной формы оружие, выкрашенное в красный цвет, и, отделившись от группы своих товарищей, направился к дереву, на котором сидела стая.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed