Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шыва (тĕпĕ: шыв) more information about the word form can be found here.
Ҫапла майпа пирӗн «Архимеда» шыва янӑ паллӑ самант пуҫланчӗ.

И вот состоялся торжественный спуск «Архимеда» на воду.

Вовка Грушинӑн «Архимечӗ» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 69–84 с.

Кимӗсенчен пӗри шыва путсассӑн ҫӗнтернӗ шутланатчӗ.

Кончалось тем, что одна из лодок шла ко дну.

Вовка Грушинӑн «Архимечӗ» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 69–84 с.

Ҫак депешӑна Леня пилӗк минут пачӗ пуль, ытла тӑрӑшнипе хӑй чӑм шыва ӳкрӗ.

Лёня передавал эту депешу минут пять и весь взмок от напряжения.

Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.

Вӑл шыва ӳкнӗ те юхса кайнӑ пулмалла ӗнтӗ.

Должно быть, его отбросило в реку и унесло течением.

Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.

Шӑмпӑлт! туни илтӗнсе кайрӗ: турат йывӑҫ патне ҫитеймесӗр шыва ӳкрӗ.

Бултых! послышалось как палка упала в воду не долетев.

Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.

— Кунта пулмарӗ — вӑрмана кӗрсе шыраса пӑхӑп, — мӑкӑртатрӗ Вася, шыва утса кӗнӗ май.

— Здесь не получилось — в лесу поищу, — буркнул Вася и пошёл через речку вброд.

Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.

Хуҫи унӑн пуҫне блюдечка патнелле уснӑ та сӑмсине шыва чикнӗ, анчах хурӗ ӗҫмен, ҫунаттисене тата сарлакарах тармакланӑ та, унӑн пуҫӗ ҫаплипех блюдечка ҫинчен ҫӗкленеймен.

Хозяин пригнул его голову к блюдечку и окунул клюв в воду, но гусь не пил, еще шире растопырил крылья, и голова его так и осталась лежать в блюдечке.

VI. Канӑҫсӑр каҫ // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.

Ӑҫта-ши шыва путакансем шыракан улӑм пӗрчи?

Где же та соломинка, за которую цепляются утопающие?

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Тӑванӗ те, ашшӗ те, пӗрре чӗнсех вута е шыва сикме хатӗр тӑракан, ҫав вӑхӑтрах тата чи тӗрӗс те чи тивӗҫлӗ судья пулнӑ вӑл ҫав ҫыншӑн.

Он был братом, отцом, готовым броситься в огонь и в воду по первому зову друга, и в то же время строжайшим и справедливейшим судьей.

6 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ыйхӑран Таня чӑм шыва ӳксе вӑранса кайрӗ, ҫывӑричченхинчен те вӑйлӑрах ывӑннӑскер, сиксе тӑрса ларчӗ.

Вскочила вспотевшая, еще больше усталая, чем до сна.

9 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Шыва пӑтратса, юшкӑн ӑшне чӗркуҫҫи таран пута-пута анса, вӑл лачака хӗррипе утса кайрӗ, лӑппа шыва путарса, хӗррине кӳлленчӗк тӗпнелле пусса пычӗ, шултра пулӑ лӑпӑ ӑшӗнче кӗҫ-вӗҫ ҫатӑлтатасса кӗтрӗ.

Взмутив воду, по колено утопая в иле, он брел вдоль музги, опускал кошелку, придавливал края ее ко дну, а затем совал внутрь кошелки руку, в ожидании, что вот-вот всплеснет и забурлит могучая рыба.

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Татарски ҫинелле артиллерипе пеме пуҫланӑ кунах ту вӗҫӗнче пурӑнакан хутор ҫыннисен виҫҫӗр сурӑхлӑ кӗтӗвӗ шыва путнӑ пек таҫта ҫӗтнӗ.

Гурт в триста штук овец с верхнего конца хутора исчез в первый же день, как только Татарский подвергся артиллерийскому обстрелу.

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ильинична татах темскер каласшӑнччӗ, анчах Аксинья ним шарламасӑр витресем патне ҫаврӑнса утрӗ, картлӑ кӗвентене хулпуҫҫийӗсем ҫине илсе йӑтрӗ те, шыва чӑлт-чалт сирпӗнтерсе, сукмак тӑрӑх хӑвӑрт килнелле танкӑшрӗ.

Ильинична хотела еще что-то сказать, но Аксинья молча повернулась, подошла к ведрам, рывком подняла на плечи коромысло и, расплескивая воду, быстро пошла по стежке.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Анчах шыва сиксе вилес умӗн ҫапла кӑшкӑрса хӑварни Дарья ҫакна тума унчченех, малтанах хатӗрленнине куҫкӗрет кӑтартса пачӗ, ҫавӑнпа та Виссарион пуп, кун ҫинчен пӗлсен, хӑйне хӑй вӗлерекеншӗн турра кӗлтуса юрлама шат та пат килӗшмерӗ.

Но, узнав про этот предсмертный возглас, явно указывавший на то, что Дарья намеренно лишила себя жизни, поп Виссарион решительно заявил, что самоубийцу отпевать не будет.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кӗре ӳтлӗ типшӗм ура хырӑмӗ ҫинче, чӗркуҫҫирен аяларахра, чӑлха ҫыххи ҫумӗнчерехре — Дарья ӑна шыва кӗрес умӗн хывса хума маннӑ пулас — хӗрелсерех тӑракан ҫӗнӗ шӑйрӑлчӑк йӗр пур, унтан юн кӑштах сӑрхӑнать.

На сухощавой смуглой икре, чуть пониже колена, около матерчатой подвязки, которую Дарья перед купанием, как видно, позабыла снять, розовела и слегка кровоточила свежая царапина.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Дарья шыва путрӗ, анне!.. — сывлӑш ҫавӑрайманнине сӑмахӗсене аран каларӗ вӑл.

— Дарья утопла, маманя!.. — задыхаясь, еле выговорила она.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Аллисемпе арҫын пек сарлакан хӑлаҫланса ишекен Дарья ҫине киленсе пӑхса, Дуняшка шыва пилӗк таран кӗрсе тӑчӗ, питне ҫурӗ те кӑкӑрне тата хӗвел ҫинче пӗҫерекен пулнӑ тулли ӳтлӗ чӑмӑр хулӗсене йӗпетрӗ.

Любуясь на Дарью, отмахивающую широкими мужскими саженками, Дуняшка забрела в воду по пояс, умылась, смочила грудь и нагретые солнцем сильные, женственно-округлые руки.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Вӑл чи малтан шыва чупса пырса сикрӗ, чӑмса илчӗ те, лаша пек хартлаткаласа, Дон варринелле ишсе кайрӗ.

— Она первая с разбегу бросилась в воду, окунулась с головой и, вынырнув, отфыркиваясь, поплыла на середину.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Шыва кӗрес умӗн Дуняшка, ҫивӗтне пуҫтарса, пуҫне чалма ҫыхрӗ, Дарья ҫинелле чалӑшшӑн пӑхса илсе, хӗрхеннӗ пек каларӗ:

Перед тем как войти в воду, Дуняшка собрала в узел волосы, повязалась косынкой и, искоса глянув на Дарью, сожалеюще сказала:

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Шӑматкун, хиртен таврӑнсан, вӑл Дуняшкӑпа пӗрле шыва кӗме кайнӑччӗ.

В субботу, приехав с поля, пошла она с Дуняшкой купаться.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed