Шырав

Шырав ĕçĕ:

татӑк the word is in our database.

татӑк (тĕпĕ: татӑк) more information about the word form can be found here.

— Ҫывӑрса тӑранма та памаҫҫӗ… — мӑкӑртатса анать хайхи Прошка сентре ҫинчен, татӑк кантраллӑ ҫӗтӗк пушмакне шырама пикенет.
— Черти, не дадут и выспаться-то… — ворчал Прошка, слезая наконец с полатей и начиная искать худые коты с оборванными веревочками.

I // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

Одарка инкен тепӗр татӑк арбуз хуппи юлнӑччӗ.
А у тёти Одарки осталась ещё одна корочка арбузная.

Эпӗ качака такине утланса ҫӳрени // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Вӑл ҫӗҫӗпе пӗр татӑк касса илчӗ те, унтан ӑна ҫурмаран хуҫрӗ.
Он отрезал ножиком кусок, потом поломал пополам.

Дыня // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Вӑл вараланман иккен, вӑл ула, тӗрлӗрен татӑк ҫыпӑҫтарнӑ пек — хура та сарӑ.
А это она не запачканная, это шерсть у неё разными кусками, всякими — чёрными и жёлтыми.

Асанне хваттерӗнче // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Пӗр упи вара, — вӑл ыттисенчен каярах ишсе пыратчӗ — эпӗ пӑрахнӑ татӑк патне ишсе пычӗ.
А один медведь — он сзади всех плыл — поплыл к моему куску.

Эпир мишкӑсене апатлантарни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Кадет валли те пӗр татӑк хӑвартӑмӑр.
И кадету дали кусочек.

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Шӑпах ҫак хӗрача ӗнтӗ тахҫан мана пӗр татӑк шурӑ ҫӑкӑр панӑччӗ тата пиччӗшне мана хӗнеттерменччӗ.
Эта девочка дала мне в день свержения царя кусок белого хлеба и не позволила брату бить меня.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Христарати пӗр татӑк ҫӑкӑр парсамӑрччӗ, — тере анне аран-аран.
— Подайте, Христа ради, кусочек хлеба, — с трудом выговорила мать.

Анне кӑштах шухӑша кайса тӑчӗ те пан ҫурчӗ патне кайма шут турӗ — пӗр татӑк та пулин ҫӑкӑр ыйтса илме пулмӗ-ши?
Мать подумала и решила пойти к панскому дому — может, покормят чем бог послал.

Анчах эсӗ хӑвӑн ирӗклӗхне миххе чиксе хунӑ та ялсем тӑрӑх йӑтса ҫӳретӗн иккен, христарати пӗр татӑк ҫӑкӑр ыйтатӑн.
А ты, выходит, завязала свою свободу в мешок и таскаешь ее на горбу по селам, просишь кусок хлеба за ради Христа.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Эпӗ сурана пӑчӑртаса тытрӑм, манӑн пӳрнесем хушшипе юн юхрӗ; анне, пит-куҫне асаплӑн пӗркелентерсе, михӗрен пӗр татӑк ҫурса илчӗ те сурана хыттӑн туртса ҫыхрӗ.
Я зажал рану, между моими пальцами текла кровь; мать, озабоченно морщась, оторвала кусочек ткани от мешка и крепко перевязала рану.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Вӑл ҫӑкӑртан пӗр пӗчӗк ҫеҫ татӑк хуҫса илчӗ, ыттине мана пачӗ.
Она отломила себе маленький кусочек, а остальное отдала мне.

Вӑл мана пӗр татӑк шурӑ ҫӑкӑр парса пусма тӑрӑх чупса анса кайрӗ.
Она дала мне ломоть белого хлеба и сбежала по лестницам.

Ҫак самантра манӑн та татӑк алӑллӑ пулас килчӗ.
В этот момент хотелось, чтобы мне тоже отрубили руку.

Анчах ҫав вӑхӑтрах темле хӗр хӑйӗн сунчӑкӗ ҫинчен виттине хӑвӑрт кӑна хывса илчӗ те, унӑн аллинче сунчӑк вырӑнне вара хӗрлӗ татӑк вӗлкӗшме пуҫларӗ.
Но тут какая-то барышня с зонтиком мигом сняла чехол, и в ее руках вместо зонтика затрепетал на ветру красный флаг.

Эпӗ ӑна кокс кӑмакисем патне кӑнтӑрлахи апат — пӗр бутылка чей тата пӗр татӑк ҫӑкӑр — пырса патӑм.
Я принес ему на коксовые печи обед бутылку чаю и кусок хлеба.

Тухтӑрӗ пӗрмай кӑмӑлсӑр мӑкӑртатрӗ те юлашкинчен: чирлӗ ача пӗр татӑк какай ҫимесен вилет, терӗ.
Доктор постоянно ворчал, и в конце концов сказал: если больной мальчик не съест кусок мяса, то умрет.

Вӑл кукӑлӗсене ҫисе ярать, пӗр татӑк какай касса илет, анчах унӑн урӑх ҫиесси килмест, вара вӑл йӑлтах каялла авоськӑна хурать.
Он приканчивает пирожки, отрезает кусок мяса, но есть ему больше не хочется, и все укладывается обратно в авоську.

Ҫыран хӗрринчи пӳрт // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

— Чим-ха, — тет ӑна амӑшӗ, — эпӗ сана тата тепӗр татӑк ҫӑкӑр парас терӗм-ха.
— Погоди-ка, — поспешно сказала мать, — еще один тоненький ломтик, пожалуй, можно отрезать от краюхи.

Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.

Ҫакӑнтан урӑх вӑл тата пӗр пӗчӗк татӑк сысна какайӗ ҫирӗ, тепӗр чашкӑ кофе ӗҫре.
В добавление к хлебу он получил еще кусочек холодной свинины; мать налила ему вторую чашку.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics