Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тухсан (тĕпĕ: тух) more information about the word form can be found here.
Апат хыҫҫӑн, Анюта ачисемпе килкартине тухсан, Сергей хӑйӗн тусӗ ҫине пӑхса каларӗ:

Когда кончился обед и Анюта увела детей во двор, Сергей сказал посмотрев на друга:

X сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Шофер машинӑна тапратрӗ, килкартинчен тухсан: — Кадрсемпе ӗҫлекен секретарьпе калаҫса пӑх. Решени ҫырма ӗлкӗрӗпӗр, — терӗ Кондратьев.

Шофер включил мотор, и Кондратьев, захлопывая дверцу машины, сказал: — Поговори с секретарем по кадрам. А решение принять мы всегда успеем.

VIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Станица совечӗсен секретарӗсене задани паратӑп та, вӗсем кӗнекисене ҫавӑркаласа пӑхса тухсан, йӗркеллӗ пулӗ: Катерина санпа юнашар ларать тесех шутла эсӗ.

Дам задание секретарям станичных советов, а они пороются в книгах, и все в порядке: ты считай, что Катерина уже сидит с тобой рядом…

V сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сотник патӗнчен тухсан Григорий взводнӑй уряднике курчӗ.

Выйдя от сотника, Григорий увидел взводного урядника.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫула тухсан, пуҫне ҫыхнӑ бинтне туртса уйӑрчӗ те, юнланса пӗтнӗ ланчашкана сулкаласа, ҫӑмӑллӑн малалла утса кайрӗ.

Дорогой сорвал с головы повязку, шагал, облегченно помахивая бинтом с бархатно-рдяными пятнами.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Штабран тухсан, вӑл, ҫак тӗлпулу темле йӗрӗнчӗкрех сисӗм хӑварнине туйса илсе, малтан полковника унӑн сарлака янаххи ҫинчи суранӗпе ӗшенчӗк тӗсӗшӗн кӑна хисеплеме хатӗр пулнишӗн хӑйӗнчен хӑй тӑрӑхласа малалла утрӗ.

Он ушел из штаба, неприязненно вспоминая встречу, иронизируя над тем уважением, которое невольно внушили ему усталый вид и шрам на широком подбородке полковника.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Атаманец, пиҫиххине туртса ҫыхнӑ май лӑпчӑнса, кулкаласа илет; пӗркеленсе тӑракан тинӗс пек анлӑ шӑлаварӗ айӗн ҫулталӑкри пӑру утса тухсан та ҫакланас ҫук.

Атаманец, затягивая пояс, приседает, улыбается; под морщеным морем шаровар годовалый телок пройдет — не зацепится.

4 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Сӗтел хушшинчен тухсан, чӗлӗм туртма алӑк патнелле утнӑ чух, асӑрхамасла перӗннӗ пек пулса, вӑл ик-виҫ хутчен сӑпкана сулласа илчӗ, унтан сухалне сӑпка чатӑрӗ айне чиксе: — Казак-и? — тесе ыйтрӗ.

Встав из-за стола и отправляясь к двери курить, будто невзначай раза два качнул люльку; просунув под положок бороду, осведомился: — Казак?

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Чиркӳ алӑкӗнчен тухсан, Митька кӑкрипе ашшӗ хулпуҫҫийӗ ҫумне лӑпчӑнчӗ те: — Натали вилет! — тесе пӗлтерчӗ.

На паперти Митька, грудью прижимаясь к отцову плечу, сказал: — Наталья помирает!

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Астунӑ пултӑр, вӗлеретӗп, сӑмах-мӗн тухсан… — тенӗ вӑл ӑна.

Так и помни: убью, ежели что… — пообещал он ей.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ирӗке тухсан эпӗ хам та, нихҫан пулман ҫылӑхлӑ ҫын, хама валли ҫакӑн пек подвал чаватӑп».

Такую самую келью вырою и я себе, неслыханный грешник, когда выйду на волю.

VI // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Михӗрен тухсан, хӑвна ху тирпейлемелле-ха, тӑлӑпне тӳмеле, пиҫихине ҫых — мӗн чухлӗ ӗҫ! ҫитменнине тата хӑлхаллӑ ҫӗлӗк те Солоха патнех выртса юлнӑ.

Вылезши же, нужно оправиться, застегнуть кожух, подвязать пояс — сколько работы! да и капелюхи остались у Солохи.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ҫӗрле мӗн тума та пулин пӳртрен тула тухсан, пӗрмай шухӑшлатӑн, ман вырӑн ҫине ӗнтӗ пӗр-пӗр леш тӗнчерен килни кӗрсе выртрех пуль, тетӗн.

Случится, ночью выйдешь за чем-нибудь из хаты, вот так и думаешь, что на постеле твоей уклался спать выходец с того света.

Пӗр чиркӳри дьяк пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

— «Сивӗ генерал мучи» те сирӗн енчисемех-и? — ыйтрӗ комиссар, вырӑнтан тапранса тухсан.

— «Холодный дед генерал» тоже с вашей стороны? — спросил комиссар, когда тронулись с места.

XXIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Уҫланкӑна тухсан, Олейник хӑй умӗнче вараланса пӗтнӗ шурӑ кӗске кӗрӗк тӑхӑннӑ, пиҫиххи тӗлне пистолет ҫакнӑ ҫынна курчӗ.

Выйдя на открытую поляну, Олейник увидел впереди себя человека в белом, но изрядно загрязненном полушубке, с пистолетом у пояса.

XXI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Рокоссовский тӑчӗ, аппаратсем вырнаҫтарнӑ пӳлӗме хӑвӑрттӑн кӗрсе кайрӗ, вӑл каялла тухсан вара юлташӗсем унӑн хавхалануллӑ пит-куҫне курчӗҫ, чӗрисем хушнине итлесе сасартӑк, пурте пӗр харӑс, сӗтел хушшинчен ҫӗкленчӗҫ те, стройри пекех тӳрленсе тӑчӗҫ.

Рокоссовский встал, скрылся в комнате, где находились аппараты, и когда он вышел, товарищи увидели его восторженное лицо, и вдруг все по велению сердца поднялись сразу из-за стола и, как в строю, выпрямились.

XVIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫапӑҫу пуҫлансан, тул ҫутӑлса килнӗ вӑхӑтра, тревога илтсе Садкине килме тухсан, Лена шоссе ҫинче Матвей Юргина санротӑна илсе каякан лава курнӑ; лейтенанта утиялпа лайӑх чӗркенӗ, юнланнӑ кӗске кӗрӗкӗпе ҫиелтен витсе хунӑ.

Когда начался бой, на рассвете, услышав тревогу и собираясь в Садки, Лена увидела на шоссе обоз, везущий Матвея Юргина в санроту; лейтенанта хорошо укутали одеялом и накрыли окровавленной короткой шубой.

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Кӗрлесе тӑракан ҫуртран чупса тухсан (унта алӑксем шалтлатса уҫӑлса хупӑнаҫҫӗ, кашни пӳлӗмрех тата коридорта кӑшкӑрашнисем илтӗнеҫҫӗ), Матвей Юргин батальон йышӑнса тӑракан рубежӑн тӗрлӗ участокӗсенче уйрӑммӑнах хӑй ротин участокӗнче пӑшалсем тата пулеметсем пенипе кӗрлесе тӑнине илтрӗ.

Выскочив из гудящего дома (в нем гулко хлопали все двери, по всем комнатам и коридорам раздавались крики), Матвей Юргин услышал, что ружейно-пулеметная стрельба идет на разных участках оборонительного рубежа батальона, но особенно сильная — на участке его роты.

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Хӑнӑхсан тата ҫакӑн пек тӑтӑшах килсе тухсан, лайӑхах пулас ҫук…

— А если привыкнешь, если это будет случаться часто, то и не будет так хорошо…

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Пятышевӑн пӗчӗк пӳлӗмӗнчен партизансем кӗпӗрленсе тулнӑ пысӑк кухньӑна тухсан, Шошин сылтӑм куҫ хӳрипе Вася Сойкин ҫине пӑхрӗ.

Выйдя от Пятышева из боковушки в просторную кухню, полную партизан, Шошин скосил правый глаз в сторону Васи Сойкина.

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed