Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

санпа (тĕпĕ: сан) more information about the word form can be found here.
Санпа иксӗмӗр халь партнерсем вӗт.

Ведь мы теперь партнеры?

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Ма ҫыхлантӑм-ши санпа?

Зачем я только связался с тобой?

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Халӗ эпир санпа кино курӑпӑр.

— Дальше мы будем смотреть кино.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Толян санпа ӗҫ пӗтермен-и вара?

Разве тебя Толян не того?

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Эсӗ, Маргарита, манран ан хӑра, пирӗн санпа пӗр питӗ пысӑк ӗҫ ҫинчен калаҫса илмелле.

— Ты, Маргарита, меня не бойся, потому что нам с тобой надо поговорить о важном деле.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

«Эп те пырап санпа!» тесе чутах кӑшкӑрса ямарӗ Женя.

Женя чуть не выкрикнула «Я с тобой!»

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Эпӗ те санпа пӗрлех хӑпаратӑп, — терӗ Федор.

— Я тоже с тобой полезу, — сказал Федор.

Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Апла тӑк эпир санпа туссем ҫеҫ мар, кӳршӗсем те, — Федор улӑм пӗрчине газировка ӑшне ячӗ те вӗрсе унтан сывлӑш кӑларма пуҫларӗ.

— Вот и выходит, что мы теперь не только друзья, но и соседи, Женек! — Федор вставил соломинку в стакан и радостно забулькал газировкой.

Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Эй, паттӑр, — терӗ вӑл Женьӑна, — санпа калаҫас теҫҫӗ.

— Ты, крутой чел, — обратился он к Жене. — С тобой тут поговорить хотят.

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Эпӗ те санпа пыратӑп, — терӗ Маргарита.

— Я с тобой, — тут же сказала Маргарита.

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Санах — сана эпӗ чӑнласах унпа юнашар куратӑп, мӗншӗн тесен санпа ун пек капитансем этемлӗхпе наукӑна малалла илсе пыраҫҫӗ.

К тебе — и я законно вижу тебя рядом с ним, потому что такие капитаны, как он и ты, двигают вперёд человечество и науку.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Ҫӗлеме те, виҫсе касма та вӗрентетӗп, — тесе ҫырать вӑл кӗскен, — санпа Саньӑна тав тӑватӑп.

«Учу шить и кроить, — кратко писала она, — а тебя и Саню поздравляю.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫак ҫырӑва татмашкӑн, санпа, хаклӑ Машукӑм, юлашки хут ҫапла калаҫса уйрӑлмашкӑн мана питӗ кансӗр.

Трудно мне оторваться от этого письма, от последнего разговора с тобой, дорогая Маша.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Акӑ санпа — эпӗ, акӑ ҫапла — вӑл..

Вот так — я, а вот так — он…

XXXVII. Бомба // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Санпа калаҫиччен малтан ыраш ҫӑкӑрӗ ҫимелле.

— Ну, с тобой разговаривать — житного хлеба сперва накушаться.

XXIX. Александровски участок // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Мӗн эпӗ кунта санпа, пӗчӗк ачана пӑхнӑ пек, аппаланатӑп!

— Что я тут буду с вами цацкаться, как с дитём!

XIX. Кӗрепенке ҫурӑ ҫакӑр // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Акӑ инкек мана санпа, эсӗ ӑна пӗлетӗн пулсан!

— Вот мне с тобой наказанье, если бы ты только знал, дядя!

XIX. Кӗрепенке ҫурӑ ҫакӑр // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Санпа калаҫиччен малтан пӑрҫа ҫисе тӑранас пулать.

С тобой надо разговаривать, хорошенько накушавшись гороха.

XVIII. Ыйтусемпе ответсем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Мӗн пулнӑ санпа, иккӗмӗш хут чӗнетӗп — хӑнк та тумастӑн? — хулӗнчен Лиза тытнипе пуҫне ҫӗклерӗ хӗр.

Что с тобой, второй раз зову — хоть бы что? — подняла голову девушка, почувствовав под мышкой руки Лизы.

Кӗл чечексем // Валентина Элиме. Килти архив

— Иван Иваныч, чунӑм, — терӗм эпӗ таҫтан инҫетрен ахӑрашса шавлакан кӗрхи ҫил витӗр тухса хӑйӑлтатнӑ сасса илтсен, вӑл сасӑ пӗртте Иван Иваныч сасси пек туйӑнмарӗ — Санпа Саня Григорьев калаҫать.

— Иван Иваныч, дорогой! — сказал я, когда хриплый, совершенно невероятный для Ивана Иваныча голос донёсся до меня, как будто с трудом пробившись сквозь вой осеннего ветра, разгулявшегося в то утро над Кольским заливом — Это говорит Саня Григорьев.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed