Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тухсан (тĕпĕ: тух) more information about the word form can be found here.
— Пӗлетӗн-и, ҫул ҫине тухсан ҫеҫ шӑннине туйса илтӗм.

— И понимаешь, только когда на дорогу выбралась, почувствовала, что сильно продрогла.

Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Унтан тухсан ешӗл улӑх та, хӗвел те ҫук, йӗри-тавра тӗттӗм, унӑн вӗҫӗ-хӗрри те курӑнмасть…

А когда выбралась: нет ни луга зеленого, ни солнца — одна мгла, и ни конца ей, ни края…

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Поезд вӑрман витӗр тухсан каллех, ҫуркунне сарӑлнӑ Атӑл пек, ешӗл тулӑ хирӗ пуҫланчӗ…

Прошумел мимо лес, и опять широко, как Волга в половодье, поплыла, закружилась зеленая пшеница…

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Урампа пынӑ чух Федя йӗтӗн пирки ыйтса пӗлме тӑрӑшрӗ, анчах Катя сӑмаха урӑх енне пӑрса ячӗ, ялтан тухсан вара калаҫма чарӑнса, тем пирки тарӑн шухӑша кайрӗ.

На улице Федя попытался расспросить ее про лен, но Катя перевела разговор на другое, а когда вышли за село, и совсем умолкла, о чем-то глубоко задумавшись.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Кайран, хамӑр пахчара шӑтса тухсан, хунавне ялӗпе сарӑп.

Потом закопаю косточки на своём огороде, а когда появятся росточки, пересажу их по всей деревне.

Слива вӑрри // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 79–83 с.

Эпир ҫак вӑрӑсене пуҫтарса килӗрен акса тухсан пирӗн ял слива сачӗ айне пулӗччӗ…

Если бы мы собрали все косточки и посадили в каждом огороде, наша деревня утонула бы под сливами.

Слива вӑрри // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 79–83 с.

Ак хайхи, хӗвел анса уйӑх тухсан, урамри хунар ҫутисем ялкӑшса кайсан ман телее пӗр чаплӑ кӑна хурт тупӑнчӗ.

Солнце село, на небе появилась луна, а на улице зажглись фонари, только тогда, на моё счастье, нашлась одна замечательная гусеница.

Самӑр хурт // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 73–78 с.

— Тӗпсӗр ҫырана пырса тухсан?

— А если окажешься возле обрыва?

Ҫукнӑҫ // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 51–56 с.

Хӑйсен куҫӗсем темле шанчӑкпа хыпса илеҫҫӗ: ҫаплах пулсан фермӑна кӗрсе тухсан та аванччӗ.

А у самих глаза загорелись: хорошо бы заглянуть на ферму, вдруг на самом деле всё так и есть.

Хӑна хӗр // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 33–37 с.

Ыран ҫур хӗвел кӑна тухсан?!

А если завтра взойдёт половинка солнца?!

Мӑнкун // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 19–22 с.

Ҫырмаран тухсан, ашӑпа яратпӑр.

Выберемся из яра — пойдем наметом.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мӑн ҫул ҫине тухсан, Фомин мучӑшӗпе сывпуллашса, сулахаялла пӑрӑнчӗҫ те, пиллӗкӗшӗ те лашисене уҫӑ юртӑпа кӑнтӑрхӗвеланӑҫ еннелле чуптарса кайрӗҫ.

С братом Фомина распрощались, выехав на шлях, потом свернули налево, и все пятеро свежей рысью пошли на юго-запад.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫул ҫине тухсан, хуллентерех утрӗ, ыйтрӗ:

Выйдя на дорогу, он замедлил шаг, спросил:

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кимме ҫурри таран ҫыран хӗррине туртса тухсан, вӑл ларса аттисене хыврӗ, утма канлӗрех пултӑр тесе, пир тӑлисене ҫӗнӗрен сӳтсе чӑркарӗ.

До половины вытащив баркас на берег, Григорий присел, снял сапоги, тщательно перемотал портянки, чтобы легче было идти.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӑть туррӑн ӑса кӗртесчӗ вӗсене!» — упӑшки Григорипе ҫураҫасса шанса шухӑшларӗ Дуняшка, Прохорсем патне кайма тухсан.

Хоть бы образумил их господь!» — с надеждой на примирение между Григорией и мужем думала она, направляясь к Прохору.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Кошевой чӑхӑмӑҫ лашана хӑмӑт тӑхӑнтартнӑ пек гимнастеркине тӑхӑнчӗ: пуҫӗ ниепле те ҫухава ӑшне лекеймерӗ, йӗмне урама тухсан тин тӳмелерӗ, унтан тӳрех парти округ комитетне кайрӗ.

— Кошевой надевал гимнастерку, словно хомут на норовистую лошадь: все никак не мог просунуть голову в воротник, штаны застегнул уже на улице и прямиком направился в окружной комитет партии.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорирен, ак, киле килсе тухсан, ыйтаҫҫех.

А вот Григорию придется, когда заявится домой.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӗрарӑмсем кунсене тӑвӑнчӑклӑн та шиклӗн кӗтсе илсе ирттерчӗҫ, ӗнисене кӗтӳрен хуса кӗртме хутор хыҫне тухсан кашнинчех, каҫ пулас умӗнхи хӗрхӗлтӗм чаршавпа витӗннӗ аслӑ ҫул ҫинче каярах юлса килекен ҫуран ҫын курӑнмасть-и тесе, вӑрахчен ал тупанӗ айӗпе инҫетелле тинкерсе пӑхса тӑчӗҫ.

Женщины проводили дни в напряженном и тревожном ожидании и каждый раз, встречая коров на выгоне, подолгу стояли, вглядываясь из-под ладоней — не покажется ли на шляху, задернутом лиловой вечерней марью, запоздалый пешеход?

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫырма вӑрмантан тухсан анлӑн сарӑлса каять.

Выйдя из леса, река широко разлилась.

XI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Урама тухсан пурте тӗрлӗ еннелле чупрӗҫ.

Выбравшись на улицу, все пустились в разные стороны.

VI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed